ماه شعبان آن عشرت عاشقانه و فرصت مغتنم موعود است که عشاق در آن جام معرفت می‌نوشند تا سرمست به مهمانی پروردگار بروند.
دریغ نیست که آدمی به قدر بضاعت خود دل به دریای مناجات شعبانیه نزند؟ روح و جان خود را مستغرق در معارف ناب آن نسازد؟ و به اقیانوس رمضان نپیوندد؟
بی گمان اگر آدمی را یارای دریانوشی نباشد، یارای رفع تشنگی که هست؟
نگارنده: سلطانی