۲۵ رجب ، سالروز شهادت مظلومانه‌ی هفتمین مولای غریب شیعیان، امام موسی کاظم علیه‌السلام است.
به گزارش خبرگزاری صداوسیمای مرکز سیستان و بلوچستان، موسی بن جعفر الکاظم ، یا موسی کاظم ملقب به ابو ابراهیم، ابوالحسن و ابو عبدالله هفتمین امام شیعیان دوازده امامی بعد از پدرشان امام جعفر صادق علیه السلام است.
امام موسی کاظم در ۷ صفر ۱۲۸ در ابواء (منطقه‌ای در میان مکه و مدینه) به دنیا آمد؛ هارون الرشید ، حضرت امام را از مدینه بازداشت کرد و به طرف بصره فرستاد ، امام هفتم علیه السلام مدت یک سال در آنجا زندانی بود.
از دعا‌های امام در گوشه‌ی زندان این دعا بود: اللّهُمَّ اِنَّکَ تَعلَمُ اِنِّی کُنتُ اَسئَلُکَ اِن تُفرِغَنی لِعِبادَتِکَ اَللّهُمَّ وَ قَد فَعَلتُ فَلَکَ الحَمدُ؛ خداوندا ! تو می‌دانی که من از تو تقاضا کرده بودم، مرا در گوشه‌ای خلوت قرار دهی تا مشغول عبادت باشم، تو تقاضای مرا برآوردی، تو را سپاس می‌گویم.
بیست و پنجم رجب سال ۱۸۳ هجری قمری ، امام موسی کاظم (ع) ملقب به ابو ابراهیم، ابوالحسن و ابو عبدالله هفتمین امام شیعیان به دست خلیفه عباسی به شهادت رسید.
"السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمَقْتُولُ الشَّهِيدُ
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ وَ ابْنَ وَصِيِّهِ
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلايَ مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ"