بیست و پنجم رجب سال ۱۸۳هجری قمری، امام موسی کاظم(ع) ملقب به ابو ابراهیم، ابوالحسن و ابوعبدالله هفتمین امام شیعیان به دست خلیفه عباسی به شهادت رسید.
به گزارش خبرگزاری صداوسیمای مرکز کرمان، موسی بن جعفر الکاظم، یا موسی کاظم ملقب به ابو ابراهیم، ابوالحسن و ابوعبدالله هفتمین امام شیعیان دوازده امامی بعد از پدرش جعفر صادق است.
موسی کاظم در ۷صفر ۱۲۸ در ابواء (منطقهای در میان مکه و مدینه) به دنیا آمد؛ هارون حضرت امام را از مدینه دستگیر نموده به طرف بصره فرستاد،امام هفتم علیه السلام مدت یک سال در آنجا زندانی بود.
عیسی بن جعفر که مسئول زندان بود، به هارون گزارش داد که امام همیشه مشغول عبادت و راز و نیاز با خدا است و نسبت به کسی نفرین نمیکند، و تقاضا کرد که کسی را برای تحویل گرفتن موسی بن جعفر بفرست و الّا من آزادش میکنم.
از دعاهای امام در گوشهی زندان این دعا بود: اللّهُمَّ اِنَّکَ تَعلَمُ اِنِّی کُنتُ اَسئَلُکَ اِن تُفرِغَنی لِعِبادَتِکَ اَللّهُمَّ وَ قَد فَعَلتُ فَلَکَ الحَمدُ؛ خداوندا! تو میدانی که من از تو تقاضا کرده بودم، مرا در گوشهای خلوت قرار دهی تا مشغول عبادت باشم، تو تقاضای مرا برآوردی، تو را سپاس میگویم.