استان سرافراز آذربایجان غربی مهد تمدن و خانه اقوام ترک، کرد و سرزمین خداباوران از مسلمان و مسیحی، اینک پس از گذشت ۴۳ سال از پیروزی انقلاب اسلامی، همچنان نماد وحدت و همدلی در ایران است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز آذربایجان غربی، جرقه‌های انقلاب در آذربایجان غربی با صف‌های بهم پیوسته آذری‌ها، کرد‌ها و مسیحی‌ها آغاز شد.
صف‌هایی که حتی توپ و تانک و نیرو‌های تا دندان مسلح پهلوی هم نتوانست در آن رخنه کند.
" کرد و عجم فرقی نیه رهبر فقط خمینیه " مهمترین شعاری بود که با صلابت در خیابان‌های شهر‌های مختلف آذربایجان غربی سرداده می‌شد و عامل وحدتی بود که به رمز پیروزی انقلاب تبدیل شد، شعاری که معنای آن این بود: بین ترک و کرد فرقی نیست، رهبر همه ما خمینی است.
اینگونه بود که با جانفشانی های ترک و کرد و ارمنی و عاشوری، درخت انقلاب در خاک ایران به خاک نشست.
هشت سال جنگ تحمیلی طوفانی بزرگ بود که بر جان این نهال نوپا می تاخت.
اما در دوران سخت جنگ نه با رژیم بعث که با تمام متحدانش در سراسر دنیا، باز هم این اقوام و ادیان آذربایجان غربی بودند که چون مرزبانانی جان بر کف با خون خود از نهال نوپای انقلاب حفاظت کردند.
بعد از پیروری انقلاب اسلامی نقش عشایر کرد در تحکیم پایه‌های نظام پر رنگ‌تر شده بود، بطوریکه ۲۸ عشیره کرد منطقه با دو عشیره مهم هرکی و زرزا در جنوب این استان همراه شدند و با مبارزه علیه دشمنان انقلاب و گروههای اشرار، شهرستان‌های مهاباد و اشنویه را از لوث وجود عناصر ضد انقلاب پاکسازی کردند.
نقش عشایر کرد در ۸ سال دفاع مقدس هم چشمگیر بود.
عملیات قادر، حاج عمران و کربلای ۵ از مهمترین عملیات‌هایی است که این عشایر سلحشور در آن به نیکی و در شان نام ایران ایفای نقش کردند.