وبسایت وزارت خزانهداری آمریکا گزارش داد که بدهی دولت این کشور به علت استقراض بالا در دوره همهگیری کرونا، امروز، برای نخستین بار از مرز ۳۰ تریلیون دلار (۳۰ هزار میلیارد دلار) گذشت.
ژاپن و چین هر کدام با داشتن به ترتیب ۱.۳ تریلیون و ۱.۰۸ تریلیون دلار در خزانه داری آمریکا، همچنان بزرگترین طلبکاران خارجی آمریکا باقی ماندهاند و بابت تمام پولی که (از آنها) قرض گرفته شده، بهره طلبکار هستند.
آمریکا حدود ۸ تریلیون دلار به نهادهای خارجی (به جز ژاپن و چین) بدهکار است که این نهادها شامل نهادهایی از انگلیس، ایرلند، برزیل، کانادا، فرانسه، هند، بلژیک و تایوان و هنگ کنگ هستند.
همچنین دولت آمریکا ۶.۵ تریلیون دلار به صندوق تامین اجتماعی و صندوق بازنشستگی نظامی خود بدهکار است. در جریان همه گیری کرونا، فدرال رزرو (بانک مرکزی آمریکا) نیز با خرید شدید هزاران میلیارد دلار اوراق قرضه خزانهداری و اوراق بهادار، ترازنامه خود را ۲ برابر کرد و به ۸.۹ تریلیون دلار رساند.
از آنجاییکه مقامات و اقتصاددانان آمریکایی نتوانستند همهگیری کرونا و واکنشهای بعدی آن را پیش بینی کنند و این همه گیری مخارج دولت و در پی آن، بدهی ملی را از پایان سال ۲۰۱۹ تاکنون ۷ تریلیون (هزار میلیارد) دلار افزایش داده است، این رقم تکان دهنده، بسیار زودتر از آنچه پیش بینی میشد، به دست آمد.
کسری بودجه آمریکا در سال مالی ۲۰۲۱ در مجموع بالغ بر ۲.۷۷ تریلیون (هزار میلیارد) دلار بود که از رکورد بی سابقه سال گذشته اندکی کمتر است، اما همچنان با هزینههای کلان دوره کرونا مطابقت دارد.
به نوشته روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز، رقم ۳۰ تریلیون دلار به علت برنامههای دولت برای همه گیری کرونا که «مزیتهای بیکاری گسترده، حمایت مالی برای کسب و کارهای کوچک و پرداخت دستمزدها را تأمین میکرد، سالها زودتر از آنچه قبلا پیش بینی میشد، سررسید.» تمامی این طرحها با استقراض و وام گیری پرداخت شده است.
دیوید کلی، استراتژیست ارشد مدیریت دارایی بانک جی پی مورگان، به «سی ان ان» گفت این بدهی به این معناست که آمریکا «در طولانی مدت فقیرتر میشود» و «مالیات دهندگان آمریکایی باید برای مستمری افراد در چین و ژاپن مالیات بپردازند، زیرا آنها طلبکار هستند.»
با این حال، میشائیل پترسون، مدیر ارشد اجرایی موسسه پترسون توضیح داد: «مشکلات ساختاری که ما از نظر مالی با آن روبرو هستیم، مدتها قبل از همه گیری وجود داشت» و کرونا فقط «مشکلات را تشدید کرد.»
به گفته تحلیلگران، این بدهی به این معناست که آمریکا «در طولانی مدت فقیرتر میشود» و «مالیات دهندگان آمریکایی باید برای مستمری افراد در چین و ژاپن مالیات بپردازند، زیرا آنها طلبکار هستند.»
بدهی ملی آمریکا (یا بدهی عمومی یا بدهی دولت) مبلغی است که دولت فدرال آمریکا، بدهکار است. اندازه بدهی عمومی، میزان ارزش اوراق بهادار خزانه داری این کشور است که توسط وزارت خزانه داری آمریکا و سایر سازمانهای دولت فدرال صادر شده اند. بدهی ناخالص ملی آمریکا به دو قسمت تقسیم میشود:
۱) بدهی عمومی، نظیر اوراق بهادار خزانه داری که در اختیار سرمایه گذاران بیرون دولت فدرال قرار میگیرد، مانند آن دسته که در نزد افراد، شرکت ها، فدرال رزرو (بانک مرکزی) و دولتهای خارجی، ایالتی و محلی است.
۲) بدهی به حسابهای دولتی و بدهی درون دولتی، نظیر اوراق بهادار خزانه داری غیرقابل بازاریابی نگهداری شده در حسابهای تحت مدیریت دولت فدرال که به مزایا گیران برنامهها بدهی دارند، مانند صندوق تراست تأمین اجتماعی.