یکی از راه‌های توسعه صنعت گیاهان دارویی، استفاده از روش‌های مکانیکی برای کشت، داشت، برداشت و فرآوری این گیاهان است.
همچنین در این حوزه طرح‌هایی چون «دستگاه‌های خشک کن و بسته بندی زعفران»، «مکانیزاسیون کشت زیره سبز در خراسان»، «مکانیزاسیون کشت سیاهدانه و زیره در استان گلستان»، «تکمیل ماشین برداشت بابونه در پردیس ابوریحان دانشگاه تهران»، «تکمیل ماشین برداشت چای ترش»، «تغییرات ماشین کاشت نشایی با رویکرد کاشت نشاء گیاهان دارویی»، «ساخت ماشین کاشت موسیر با ایجاد تغییراتی در سیب زمینی کار»، «فرآوری موسیر با استفاده از دستگاه پوست کن و خشک کن اختصاصی»، «دستگاه شستشو، سورت و خشک کن ریشه گیاهان دارویی مانند اکیناسه، سنبل الطیب و زنجبیل شامی در اصفهان» و «دستگاه جدا کننده، بوجاری و سورت گیاهان دارویی» نیز مورد حمایت قرار گرفته‌اند.
یکی از مهم‌ترین نکات در این گام‌های مشترک، افزایش تولید گیاهان دارویی، تخصیص منابع و تجهیزات متناسب با کشت و فرآوری گیاهان است.
دستاورد این نگاه ویژه نیز روند رو به رشد سطح زیرکشت و افزایش تولید گیاهان دارویی است. در حال حاضر سطح زیرکشت گیاهان دارویی شامل زعفران و گل محمدی به ترتیب بیش از 250 هزار هکتار و 280 هزار تن تخمین زده شده است. در حالیکه در سال سطح زیرکشت گیاهان دارویی حدود 180 هزار هکتار بود.
این آمار از توسعه 10 درصدی سالیانه کشت گیاهان دارویی خبر می‌دهد. اتفاقی که با اجرای برنامه‌هایی چون طرح‌های اولویت بندی کشت گیاهان دارویی در مناطق مختلف براساس مزایا و ظرفیت‌های منطقه ای، توسعه گیاهان دارویی حوضه دریاچه ارومیه، کشت و توسعه گیاهان دارویی در 3 هزار هکتار در دشت سیستان، ایجاد باغ الگویی گیاهان دارویی گرمسیری و تولید نهاده های تکثیری، توسعه کشت گیاهان دارویی با تغییر الگوی کشت با تاکید بر گیاهان دارویی کم آبخواه محقق شده است.
این طرح‌ها با همکاری نهادهای مختلفی به اجرا درآمده است که از آن جمله می توان به دفتر طرح ملی گیاهان دارویی وزارت جهاد کشاورزی و ستاد توسعه علوم و فناوری‌های گیاهان دارویی و طب سنتی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری به مرحله اجرا درآمده‌اند.