ابعاد جدیدی از پرونده کودک کشی نظامیان جنایت کار آمریکایی در حومه فرودگاه کابل منتشر شد.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما از کابل، ابعاد جدیدی از پرونده کودک کشی نظامیان جنایت کار آمریکایی در حومه فرودگاه کابل منتشر شد.
وزارت دفاع آمریکا تصاویر حمله پهبادی هفتم شهریورماه امسال را در حومه فرودگاه کابل منتشرکرد، در این تصاویر یک هواپیمای بدون سرنشین آمریکایی برای ساعت‌ها یک خودرو را به همراه راننده اش تعقیب می‌کند، این تصاویر را وزارت دفاع آمریکا به ناچار از آخرین جنایت علنی خود در کابل یک روز قبل از فرار از فرودگاه کابل و از کل افغانستان منتشر کرده است.
در این تصاویر که پس از پیگیری‌های فراوان منتشر شده است، به خوبی غیرنظامیان در اطراف و نزدیکی خودروی مورد هدف دیده می‌شود، در این ویدیو، تصاویر دو پهباد دیده می‌شود و همچنین مردم محل پس از حمله پهبادی آمریکایی‌ها، سعی می‌کنند آتش را با آب خاموش کنند.
هدف در این جنایت آمریکا «ازمری احمدی» کارمند یک نهاد امداد رسان و خودرویش بود، اما آمریکایی‌ها در این حمله جان ده نفر از جمله ازمری احمدی و هفت کودک را گرفتند، کودکانی که آخرین لذت آن‌ها در دنیا دویدن به طرف بزرگ خانواده بود که تازه به منزل رسیده بود، کوچترین قربانی این حمله دختر دو ساله و بزرگترین کودک نیز دوازده سال عمر داشت، آمریکایی‌ها در این پنج ماه که از این جنایت گذشت، هیچ زمان اعتراف نکردند که کودکان را قبل از شلیک هواپیمای بدون سرنشین دیده اند.
این حمله زمانی انجام شد که عصر روز هفتم شهریور ماه، ازمری احمدی پس از سپری کردن یک روز فشرده کاری به خانه اش باز می‌گردد و طبق روال معمول فرزندان و اعضای خانواده اش به استقبال او می‌آیند که ناگهان یک راکت از هواپیمای بدون سرنشین آمریکا به خودروش که در حیاط خانه تازه پارک شده بود، اصابت می‌کند.
آمریکایی‌ها تا چند روز بعد از این حمله نیز اعلام می‌کردند که در این حمله عضو داعش که قرار بود آن‌ها را هدف حمله با خودروی بمب گذاری شده قرار دهد، کشته شد. آن‌ها در آن زمان به دروغ تاکید می‌کردند خودرویی را که با داعش در ارتباط بوده تعقیب می‌کردند و این خودرو (که متعلق به ازمری احمدی بود) را در خانه‌ای در نزدیکی فرودگاه بین المللی کابل هدف قرار دادند و از یک حمله احتمالی بر نظامیان آمریکایی در فرودگاه کابل جلوگیری کردند، نظامیان آمریکایی ادعا می‌کردند که این خودرو بمب‌هایی را حمل می‌کرد.
اما بلافاصله پس از این حمله مشخص شد که جان باختگان این حمله افراد غیرنظامی بودند که نظامیان جنایتکار آمریکایی آن‌ها را هدف قرار دادند، در محل جنایت نه عضو داعش بود و نه خبری از مواد منفجره بلکه ازمری احمدی با گالن‌های خود فقط آب را به خانه اش انتقال داده بود.
پس از وقوع این حمله، طالبان نیز این جنایت را محکوم کردند و سخنگویان طالبان اعلام کردند: آمریکا حق نداشت در کشور ما دست به اجرای عملیات خودسرانه بزند. این جنایت زمانی صورت گرفت که چند روز قبل از آن، فرودگاه بین المللی کابل هدف حمله انتحاری داعش قرار گرفت که بر اثر آن حدود دویست نفر از جمله سیزده نظامی اشغالگر آمریکایی کشته شدند.
حدود بیست روز پس از این جنایت، مقامات ارشد نظامی آمریکا به جنایت خود اعتراف کردند، ژنرال «کنت مک کنزی» فرمانده ستاد فرماندهی مرکزی آمریکا (سنتکام) این حمله را یک اشتباه غم انگیز توصیف کرد و گفت؛ بعید است که این خانواده با داعش خراسان مرتبط بوده یا تهدیدی برای نیرو‌های آمریکایی بوده باشند.
وی افزود: این یک اشتباه غم انگیر بود، حالا ما می‌دانیم که هیچ ارتباطی بین آقای احمدی و داعش شاخه خراسان وجود ندارد وآقای احمدی بی گناه بوده است.
«لوید آستین» وزیر دفاع آمریکا نیز در بیانیه‌ای به جنایت نظامیان آمریکایی در حمله برخانه ازمری احمدی اعتراف کرد و افزود: ازمری احمدی با اعضای شاخه خراسان داعش هیچ ارتباطی نداشته است.
در پی اعتراف مقامات آمریکایی به جنایت هفتم شهریور ماه در حومه فرودگاه کابل، موجی از اعتراض‌ها به این جنایت آغاز شد.
«رمل» برادر ازمری احمدی و پدری که سه فرزند خود را در این حمله از دست داده است اعلام کرد: معذرت خواهی آمریکا کافی نیست بلکه عاملان این حمله باید مجازات شوند.
بزرگ خانواده قربانیان می‌گوید: آمریکا مدعی است که سوزنی را از هوا بر روی زمین می‌بینند پس چگونه است که آن‌ها کودکان را در حیاط خانه ندیدند، بنابراین این حمله عمدی بوده است.
چند ماه پس از این جنایت، عاملان حمله برخانواده ازمری احمدی تبرئه شدند، وزارت دفاع آمریکا اعلام کرد نظامیان آمریکایی که این حمله را انجام داده اند مرتکب هیچ اشتباهی نشده اند. حتی وزارت دفاع آمریکا، عاملان این حمله را مستحق تذکر شفاهی نیز ندانست.
در بیست سال اشغالگری آمریکا در افغانستان، نظامیان آمریکایی صد‌ها مورد جنایت را مرتکب شده اند که فقط به چند مورد آن اعتراف کرده اند، کشتن شانزده زن و کودک در قندهار، بمباران بیمارستان غیرنظامی در قندوز و آخرین مورد نیز کشتار کودکان در حومه فرودگاه کابل فقط چند مورد انگشت شمار از جنایات انکارناپذیری بود که آمریکایی‌های نتوانستند آن را کتمان کنند و به آن اعتراف کردند، اما صد‌ها جنایت نظامیان اشغالگر آمریکایی در افغانستان همچنان در پرده ابهام باقی مانده است.
از سوی دیگر در مدت بیست سال اشغالگری آمریکا در افغانستان، هیچ یک از نظامیان جنایتکار آمریکایی محاکمه و مجازات نشده است، درحالی که مردم افغانستان بیش از یک میلیون شکایت از جنایات جنگی درافغانستان ازجمله جنایات نظامیان آمریکایی به دادگاه کیفری بین المللی لاهه ارائه کردند، اما آمریکا همواره در برابر رسیدگی به پرونده‌های جنایات جنگی درافغانستان مانع ایجاد کرد و دادگاه لاهه نیز به این جنایات رسیدگی نکرده است.