تاریخ امروز به واسطه نام و یاد مادران شهدا است که ماندگار مانده است.
این پرده‌ای از نقش آفرینی بسیاری از کسانی است که هرگز از یاد نخواهیم برد.
تنها یک پرده از نقشی که تو می‌بینی و هزار نقشی که نمی‌بینی، نقش مادری با تمام درد و با تمام غرور و با تمام عشق.
درد از نبودن و غرور از فرستادن و عشق از یک نام
مادر شهید... همسر شهید.
این مرز و بوم جای جایش، جای پای کسانی است که زن می‌خوانندشان، اما شیرانی هستند که مردانی از دامان آن‌ها دشمنان را از پای درآورده است.
تاریخ هم بهتر به یاد دارد
مادری که عباس می دهد و خم به ابرو نمی آورد، سه پسر دیگر هم در کنارش می دهد و حال امام زمانش را می پرسد. مادری که بصیرت در چشمان نگران او برای امام زمانش معنا می شود.
در ایران، باز مادران زیادی برای اسلام، جان عزیز به میدان مشابه، کربلایی شلمچه، فرستادند و بعد باز دست روی زانو گذاشتند و کمر داغ دیده را به نام ام البنین راست کردند و سرافرازتر از همیشه روی زمین پا گذاشتند؛ و ما سر تعظیم می‌ساییم به آستان این همه معرفتت مادر.
شهید بودن اجر عظیمی است، اما به شهادت تاریخ و آنان که تاریخ عاشقشان شد، می‌گویم: مادر شهید بودن با آن همه غربت اجرش قابل شمارش نیست و غمش قابل تحمل نیست مگر اینکه نام زهرا اطهر (س) بر زبان جاری کنی و بگویی "با توام یا ام البنین"
در دفاع از حریم حرم
هم باز مادران امروزی جان شیرین امروز به میدان فرستادند و یا سر بریده تحویل گرفتند یا تن پاره پاره، اما باز "یا ام البنین" گفتند و سرافرازتر از همیشه روز زمین پا گذاشتند.
اینجا پر است از زنانی که شیر مام میهنند، آن‌ها که الگویی همچون بانو ام البنین دارند و فدایی زهرا (س) و حسین زهرا (ع) هستند.
این سرزمین هر زمان از تاریخ، تکریم چنین مادران و همسرانی را در خود غطه ور دارد تا به واسطه عزت آنان تاریخ بماند.
تاریخ از تو تکریم می‌شود و ماندگار...
۱۳ جمادی الثانی سالروز وفات حضرت ام البنین مادر قمر بنی هاشم حضرت عباس (ع) و روز تکریم مادران و همسران شهداست.
مادرانی که به ندای پیر و مراد خود، معمار کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (ره) لبیک گفته و زینب گونه در حماسه هشت سال دفاع مقدس فرزندان خود را برای حضور در جبهه‌ها آماده و تشویق می‌کردند.
پلاک عاشقی اینجا بر گردن بیش از ۴ هزار شهیدی است که در آبادان حماسه آفریدند.