جمعه ها تعطیل و ظاهرا یادها هم از یادِ او _که درود خداوند بر او_ تعطیل است.
کجایی ای خلیفه ی خورشیدوارِ خدا؟ کجایی ای دلبرِ دلیرِ دوران؟ کجایی ای ساقیِ سعادت و سرور؟ کجایی ای بنده ی بی مانندِ خداوند تا بندِ بندگی را در گردن ما نیز بیاویزی و ما را از نردبانِ توحید و به او رسیدن بالا ببری و با دستِ مِهر و محبتت، ما را به سوی دوست بکشانی و مزه ی سرورِ سرمدی را به ما نیز بچشانی؟
به قول شاعر:
عمریست که از حضور او جا ماندیم
در غربتِ سردِ خویش تنها ماندیم
او منتظر است تا که ما برگردیم
ماییم که در غیبت کبری ماندیم