مردم مناطق سردسیری هند بدون گاز، با برق بسیار گران سرمای سوزان زمستان را سپری می‌کنند.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما از دهلی نو، این روز‌ها درحالیکه مردم جنوب هند از جمله بمبئی در خیابان، با یک پیراهن آستین کوتاه، شلوار‌های نازک یا شلوارک قدم می‌زنند ساکنان شمالی این کشور با چندین لباس و شلوار ضخیم برتن حتی با بخاری زغالی قابل حمل همراه خود، تردد می‌کنند.
خانه‌های جنوب با پنکه و کولر خنک می‌شوند، اما مسکن شمالی‌ها با چوب و زغال سنگ گرم می‌شوند. اهالی جامو وکشمیر وسیله‌ای گرمایشی دارند بنام" کانگری" ظرفی سفالی که از زغال پر می‌شود و پوششی حصیری دارد با دسته‌ای برای حمل آسان.
مردان وزنان آنرا زیر لباس‌های گشادشان می‌گذارند و در حرکت و سکون آنرا با خود دارند.
در ایالت بیهار از وسیله‌ای بنام "برسی" برای گرم کردن استفاده می‌شود. هموزن کلمه کرسی خود مان است، اما فرق‌ها دارد.
برسی مثل یک اسمبلی یا ظرفی با گودی مناسب است که ساکنان شهر‌های مختلف بیهار از جمله پتنا خانوادگی و دسته جمعی دور آن می‌نشینند تا گرم شوند.
"این گتی"هم یک ابزار گرمابخش است در ایالت اوتارپرادش. ساکنان این ایالت خانه‌های خود را با آن گرم می‌کنند.
دولت‌های ایالت‌های شمالی و سردسیر هند در هنگام سرمای خشن و سوزان شب‌ها بی خانمان‌ها را در گرمخانه‌ها جا می‌دهند و در روز‌های سرد چوب کنار خیابان در پیاده رو‌ها قرار می‌دهند تا آن‌هایی که چهاردیواری ندارند با آتش زدن چوب هاگرم بمانند.
خانواده‌های با درآمد مناسب در این کشور هنگام زمستان از وسایل برقی استفاده می‌کنند، اما این برق بسیار گران است.
در خانه‌های کم درآمد‌ها و بی پول ها، با چوب یا زغال سنگ یا با پوشیدن لباس گرم بیشتر این روز‌ها سپری می‌شود.