این شهید والامقام در ۱۲ مهرماه سال ۵۹ و در منطقه عملیاتی دهلران به درجه رفیع شهادت نائل آمد .
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز ایلام؛ غلامرضا چاغروند سال ۱۳۵۳ در هوانیروز استخدام شد و پس از گذراندن دوره‌های
خلبان چاغروند نیز همانند دیگر نیرو‌های هوا نیروز با آغاز جنگ تحمیلی ، به جبهه‌های جنگ غرب و جنوب شتافت و جان‌فشان پرواز کرد آخرین ماموریت این خلبان جسور و با ایمان هوانیروز در بعد از ظهر ۱۲ مهر ۱۳۵۹ بود در آن روز، چاغروند و کمک خلبان ستوان یار حسین مصری و «کروچیف (مهندس پرواز)» گروهبان یکم عادل موسوی عازم ماموریتی از کرمانشاه به ایلام و دهلران می‌شوند.
آن‌ها پس از انجام مأموریت در دهلران با سوار کردن ۷ نفر نظامی (ستوانیار حشمت‌اله شایان ، ستوانیار آزادی ، استوار خانی‌آبادی ، گروهبان درویشی ، گروهبان اقبالی ، گروهبان نجفی و کارمند عطایی) عازم بازگشت می‌شوند در مسیر زمانی که به منطقه‌ای با نام دهات جالیز (بین موسیان و دشت عباس قرار دارد)، می‌رسند، بالگرد آنان مورد اصابت گلوله دشمن قرار می‌گیرد و ضمن آسیب رسیدن به بالگرد، کمک خلبان نیز مجروح می‌شود.
خلبان چاغروند که بر اثر آسیب دیدگی بالگرد قادر به پرواز نبوده ، برای سالم ماندن سرنشینان اقدام به فرود اجباری در بین نیرو‌های دشمن می‌کند.
دشمن با اسارت بالگرد و سرنشینان یک مصاحبه رادیویی برای خوراک تبلیغاتی در همان محل تدارک می‌بیند ، اما خلبان چاغروند در مقابل خواسته آن‌ها مبنی بر اسائه به ساحت امام و مسئولان ، مقاومت می‌کند به همین خاطر همان جا او را شهید و دفن می‌کنند.
باز نگشتن بالگرد به پایگاه کرمانشاه تا مدتی در هاله ابهام می‌ماند تا اینکه مصاحبه چند نفر از سرنشینان بالگرد از رادیو عراق شنود می‌شود.
اقوام خلبان چاغروند با اطلاع از این شنود به کمیته هلال احمر مراجعه و خواهان وضعیت او می‌شوند که مسئولین از نبودن نام او در اسرا خبر می‌دهند.
آن‌ها این پیگیری را ادامه داده و از طریق نامه‌نگاری عادل موسوی با خانواده‌اش پی به شهادت خلبان چاغروند می‌برند.