کاهش وزن به صورت مستقیم یا غیرمستقیم باعث بهبود و گاهی درمان برخی بیماری‌ها می‌شود.
دیابت نوع۲: مبتلایان به دیابت نوع۲ به کاهش وزن بسیار حساسند. معمولا کاهش وزن تاثیر قابل توجهی بر کاهش مصرف دارو و در برخی اوقات منجر به قطع دارو می‌شود، البته باید تاکید کنم کاهش یا قطع مصرف دارو فقط با تجویز پزشک معالج انجام می‌شود و قطع خودسرانه دارو‌های دیابت عوارض جبران ناپذیری به همراه دارد.
دیابت نوع۱: در کسانی که دیابت نوع۱ همراه با چاقی وجود دارد بعد از کاهش وزن، مقادیر مصرف انسولین کاهش می‌یابد و بهبود قابل توجهی در A ۱ C دیده می‌شود.
آرتروز، دیسک کمر، خارپاشنه و عارضه‌های اسکلتی و مفاصل: این نوع از بیماری‌ها و عوارض آن مستقیم با کاهش وزن در ارتباط است و در پی کاهش وزن، فشار بر مفاصل نیز کاهش می‌یابد و در نتیجه التهابات کمتر می‌شود، ولی باید به صورتی رژیم تنظیم شود که عضلات در خلال کاهش وزن ضعیف نشود.
کبد چرب
کبدچرب یکی از بیماری‌هایی است که در قرن اخیر گسترش چشمگیری یافته است. دو علت مهم ابتلا به کبد چرب، اول کم تحرکی و دوم مصرف غذا‌های رستورانی و فست فودهاست. رژیم‌های لاغری سریع یا استفاده از دارو‌های لاغری به بدترشدن اوضاع منجر می‌شود. در این افراد کاهش وزن باید با شیب ملایمی اتفاق بیفتد.
هایپرکلسترولمی و هایپرتری گلیسریدمی: با کاهش وزن تغییرات معناداری در سطح اسید‌های چرب خون رخ می‌دهد که خطر تصلب شرائین و سکته‌های قلبی و مغزی را کاهش می‌دهد.
فشارخون: بهبود بیماری فشارخون بلافاصله بعد از شروع رژیم دیده می‌شود و به صورت چشمگیری با کاهش وزن کاهش می‌یابد، در حدی که در اغلب موارد منجر به قطع وابستگی به دارو می‌شود؛ البته یادآور می‌شویم که کاهش یا قطع دارو فقط با تجویز پزشک
نقرس: یکی از درمان‌های قطعی بیماری‌های ناشی از افزایش اوره و اسیداوریک در افراد چاق کاهش وزن است.
هیپوتیروئیدیسم خفیف: کاهش وزن همراه با ورزش، گیرنده‌های t ۳ و t ۴ را در سلول‌ها فعال‌تر می‌کند، از این رو بدن نیاز کمتری به هورمون‌های تیروئیدی پیدا می‌کند.