بحران بی خانمانی در آمریکا بدتر شده و در حال افزایش است.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما به گزارش شبکه تلویزیونی سی ان بی سی، بحران بی خانمانی در آمریکا بار دیگر بدتر شده است. همه گیری کرونا موجب افزایش هزینه مسکن و بیکاری و بی خانمانی حدود ۶۰۰ هزار آمریکایی شده است.
شانون مک گی که در گرمخانه زندگی می‌کند، می‌گوید: من بی خانمان بودم. روز‌هایی را که سپری می‌کنید به این فکرید که امشب کجا باشم و از کجا غذا تهیه کنم.
سام سمبریس گفت: چیزی که مردم معمولاً وقتی از کنار فردی بی خانمان عبور می‌کنند متوجه نمی‌شوند این است که این شخص برای مالیات دهندگان هزینه زیادی دارد.
خبرنگار این شبکه گفت: شهر‌ها در آمریکا بیش از هر زمان دیگری در حال صرف هزینه برای مقابله با این بحران هستند. در ۲۰۱۹، نیویورک رکوردی در این زمینه زد و سه میلیارد دلار برای حمایت از جمعیت بی خانمان خود هزینه کرد. کالیفرنیا هم رکورد زد و چهار میلیارد و هشتصد میلیون دلار از بودجه خود در دو سال آتی را به همین مسئله اختصاص داد.
استفان اید از موسسه منهتن گفت: با وجود این که هر سیاستمداری ادعا می‌کند این اولویت بالای آن است و بودجه در این زمینه همچنان افزایش می‌یابد، اوضاع به نظر نمی‌رسد بهتر شود.
خبرنگار این شبکه گفت: به طور کلی بی خانمانی در آمریکا در مقایسه با ۲۰۰۷ ده درصد بهبود داشته است. وضعیت برای گروه‌های خاص مانند افراد تنها بدتر هم بود که در همین دوره فقط یک درصد کاهش یافته است.
بالعکس، در ۲۰۲۰ شاهد افزایش سی درصدی بی خانمان‌ها بودیم.
انتونی لاو مدیر عامل موقت شورای درون سازمانی بی خانمان‌ها گفت: ما الان داریم به سمت مسیر اشتباهی می‌رویم. وضعیت بی خانمانی الان نسبتا شکننده است و شاهد مقداری افزایش هستیم.
خبرنگار این شبکه گفت: آمریکا چگونه به بحران بی خانمانی پرداخته است؟ آیا این بحران می‌تواند حل شود؟ بی خانمانی در بین جمعیت بسیار آسیب پذیر در آمریکا وجود دارد. در ۲۰۲۰، بیست درصد از کسانی که بی خانمان بودند، از اختلال شدید ذهنی رنج می‌بردند. ۱۶ درصد از آن‌ها از استعمال مواد مخدر رنج می‌بردند. آمریکا از رویکرد مسکن آماده برای بی خانمان‌ها استفاده کرد. براساس آن، کسانی که بی خانمان بودند باید از شرایط خاص مانند هوشیاری یا تکمیل درمان برای واجد شرایط اسکان شدن برخوردار شوند.
دکتر سام سمبریس گفت: ما بالاخره در یک زمانی همراه با گروهی که کار می‌کردیم متوجه شدیم، تاکید به تغییر افراد و عقلایی شدن و درمان برای اسکان کارایی ندارد. افرادی که در خیابان هستند نمی‌توانند عقلایی شوند و علاقه‌ای به درمان نداشتند و فقط دنبال جایی بودند که امن و ایمن باشد.