کلانه نوعی نان محلی است که کردستانیها در فصل سرد و گرم از آن به عنوان میان وعده استفاده میکنند.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز کردستان، مناطق کردنشین و به ویژه کردستان را می شود مهد استفاده از خوارکیهای طبیعی و سنتی دانست که یکی از این غذاها کلانه است و همراه با دوغ و یا آش دوغ در فصل سرد می چسبد.
اگرچه اجاق تنورهای سنتی برای پخت این نان خوشمزه سرد شده ولی روستاها هنوز هم آن را در سبد غذایی خود دارند و در شهرها هم بسیاری از افراد که می خواهند شغلی دست و پا کنند، مغازه هایی را با تنورهای صنعتی به پخت این نان اختصاص داده اند.
طرز تهیه کلانه
پنه و تیروک (وسیله ای که خمیر روی آن پهن می شود)، ساج (که کلانه روی آن پخته می شود)، مقداری پیاز سبز محلی، آرد، خمیر و مکانی تمیز ابزارها و ملزومات مورد نیاز تهیه کلانه است.
آتش ساج را باید هیزم تامین کند ولی در عصر صنعتی گاز طبیعی جای آن را گرفته است و کلانه ها دیگر آن طعم خوش دودی را ندارند، طعمی که اگر با دوغ همراه شود، محشر است.
خمیر کلانه متشکل از آرد و آب و نمک است و قدیمی ها کمی خمیر مانده را برای ورآمدن آن اضافه می کردند که امور جایش را به پودر خمیر ترش داده است، خمیر که آماده شد، چانه هایی از آن را بر می دارند و پهن می کنند و حالا نوبت سبزی آن است.
در فصل بهار پیچک و پیازچه کوهی و در فصول دیگر پایزچه موجود در بازار است که داخل چانه های پهن شده می ریرند ، البته فقط در یک طرف آن و بعد از ان طرف دیگر روی قستمی که پیاز دارد جمع می کنند و بعد روی ساج می گذارند تا نان پخنه و برشته شود.
نان که پخت همانطور که داغ است آن روی آن روغن محلی یا کره می ریزند که البته این فقط برای نانهای محلی است و کسانی که به قصد فروش کلانه درست می کنند برایشان نمی صرفد و از روغنهای مصنوعی استفاده می کنند.
این کلانه های ساده وسیله پذیرایی در میهمانیهاست و می شود آن را هم داغ خورد و بعضی هم سردش را دوست دارند و به بهانه آن دور هم جمع می شوند و شاید با همین بهانه کوچک می شود سنتهای اجتماعی را حفظ کرد.
تا قبل از کرونا که بازار گردشگری رونق داشت، کلانه پای ثابت خوارکیهایی بود که به مهمانان معرفی می شد.