اعمال و دعای روز دوشنبه

به گزارش گروه وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، در منابع مذهبی و مکتب اهل بیت (ع) برای روز دوشنبه، اعمال و ذکر‌هایی توصیه شده است. در روایات بسیاری آمده است که در انتهای روز دوشنبه و پنج شنبه، اعمال انسان بر پیامبر اکرم (ص) و امامان (ع) عرضه می‌گردد؛ لذا بهتر است در لحظات آخر این دو روز به حسابرسی کار‌ها سپری شود و همراه با استغفار باشد.

اعمال مخصوص روز دوشنبه

ﺩﺭ ﻓﺼﻞ ﻫﻔﺘﻢ ﻛﺘﺎﺏ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﻟﺎﺳﺒﻮﻉ آمده است: «ﺍﺯ ﻣﻬﻤّﺎﺕ ﺭﻭﺯ ﺩﻭﺷﻨﺒﻪ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻋﺮﺽ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﺑﺮ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺭﺳﻮﻝ ﻭ ﺧﺎﺻّﺎﻥ ﺍﻭ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺧﺎﺻّﻪ، ﻭﻗﺖ ﻋﺮﺽ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺭﻭﺯ، ﻭﻗﺖ ﺍﻧﻘﻀﺎﻯ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺭﻭﺯ ﺍﺳﺖ.
ﭘﺲ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﻨﺪﻩ ﺍﻯ ﻛﻪ ﻋﺎﺭﻑ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺣﺮﻣﺖ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﻋﺮﺽ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺗﻔﻘّﺪ ﻛﻨﺪ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻭ ﺍﺻﻠﺎﺡ ﻛﻨﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻏﺎﻳﺖ ﺁﻥ ﭼﻪ ﻃﺎﻗﺖ ﺍﻭ ﻣﻰ ﺭﺳﺪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻭ ﻣﺘﺬﻛّﺮ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻋﺮﺽ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﺑﺮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺩﺍﻧﺎﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻳﺮ ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﺑﺮ ﺧﻮﺍﺹ ﺍﻭ، ﺍﻫﻞ ﻣﻘﺎﻡ، ﺑﺎﻫﺮ ﻭ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﺻﺤﻴﻔﻪ ﻫﺎ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﺭﻭﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻭ ﭘﻴﺶ ﺭﻭﻯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻓﻀﺎﻳﺢ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺻﻐﻴﺮﻩ ﻭ ﻛﺒﻴﺮﻩ ﺭﺍ.

۱. روزه گرفتن
‏

از سیره پیامبر (ص) این بود که روز‌های دوشنبه و پنج شنبه روزه می‏گرفت.

۲. ذکر روز دوشنبه

"یا قاضیَ الحاجات " ای برآورنده حاجت ها

۳. نماز

امام حسن عسکری (ع) در روایتی فرمودند:
هرکس روز دوشنبه ده رکعت نماز بجا آورد و در هر رکعت سوره حمد و ده مرتبه سوره توحید را بخواند، حق تعالی در قیامت برای او نوری قرار دهد که موقف را روشنایی بخشد تا در آن روز همه بندگان خدا بر او غبطه برند. (مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، نماز‌های ایام هفته)

۴. زیارت اهل قبور
امیرالمؤمنین (ع) در حدیثی با این مضمون فرمودند:
مردگان خود را زیارت کنید چرا که آن‌ها از زیارت شما خوشحال می‌شوند، و حاجت خود را نزد قبر پدر و مادر طلب نمایید. (وسائل الشیعة، باب ۵۷، ح ۵)

۵. خواندن دعای مخصوص روز دوشنبه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یُشْهِدْ أَحَداً حِینَ فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ‏
به نام خدای بخشنده مهربان ستایش مخصوص خدایی است که هنگام خلقت آسمان‌ها و زمین هیچکس را به حضور نخواست (و از مشورت بی ‏نیاز بود).

وَ لاَ اتَّخَذَ مُعِیناً حِینَ بَرَأَ النَّسَمَاتِ‏
و هنگام آفریدن جنبندگان عالم معین و یاری نگرفت

لَمْ یُشَارَکْ فِی الْإِلَهِیَّةِ وَ لَمْ یُظَاهَرْ فِی الْوَحْدَانِیَّةِ
در الهیت بی‏ شریک و انباز و در عین یکتایی (برای آفرینش عالم) از معاون بی‏ نیاز بود

کَلَّتِ الْأَلْسُنُ عَنْ غَایَةِ صِفَتِهِ وَ الْعُقُولُ عَنْ کُنْهِ مَعْرِفَتِهِ‏
زبان‌ها از حق وصفش عاجز و عقل‌ها از کنه معرفتش مدهوش

وَ تَوَاضَعَتِ الْجَبَابِرَةُ لِهَیْبَتِهِ وَ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِخَشْیَتِهِ وَ انْقَادَ کُلُّ عَظِیمٍ لِعَظَمَتِهِ‏
و گردنکشان در مقام هیبتش خوار و متواضع ‏و بزرگان از هراس قهرش پست و حقیر و هر بزرگی در مقابل عظمتش رام و ذلیل است

فَلَکَ الْحَمْدُ مُتَوَاتِراً مُتَّسِقاً وَ مُتَوَالِیاً مُسْتَوْسِقاً (مُسْتَوْثِقاً)
پس ستایش ابدی جامع و کامل و پی در پی مخصوص توست

وَ صَلَوَاتُهُ عَلَی رَسُولِهِ أَبَداً وَ سَلاَمُهُ دَائِماً سَرْمَداً
و درود ابدی و تحیت دائمی تو بر رسول تو باد

اللَّهُمَّ اجْعَلْ أَوَّلَ یَوْمِی هَذَا صَلاَحاً وَ أَوْسَطَهُ فَلاَحاً وَ آخِرَهُ نَجَاحاً
بار خدایا تو اول این روز را خیر و صلاح و وسطش را فیروزی و آخرش را کامروایی بخش

وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْ یَوْمٍ أَوَّلُهُ فَزَعٌ وَ أَوْسَطُهُ جَزَعٌ وَ آخِرُهُ وَجَعٌ‏
و پناه می ‏برم به تو از آن روزی که اول آن فزع و ترس و وسطش جزع و فریاد و آخرش درد و رنج است

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ نَذْرٍ نَذَرْتُهُ وَ کُلِّ وَعْدٍ وَعَدْتُهُ وَ کُلِّ عَهْدٍ عَاهَدْتُهُ ثُمَّ لَمْ أَفِ بِهِ‏
خدایا از هر نذر و عهد و وعده ‏ای که کردم و بدان وفا نکردم از تو آمرزش می ‏طلبم

وَ أَسْأَلُکَ فِی مَظَالِمِ عِبَادِکَ عِنْدِی فَأَیُّمَا عَبْدٍ مِنْ عَبِیدِکَ أَوْ أَمَةٍ مِنْ إِمَائِکَ‏
و باز از تو درخواست می‏ کنم در ظلمی که به بندگان تو کردم و حقی که بر من دارند که به لطف و کرمت ادا فرمایی پس هر کس از بندگان تو یا کنیزکان تو که مظلمه‏ای از او بر من است

کَانَتْ لَهُ قِبَلِی مَظْلِمَةٌ ظَلَمْتُهَا إِیَّاهُ فِی نَفْسِهِ أَوْ فِی عِرْضِهِ‏
که ستمی بر او کرده ‏ام چه به شخص او و چه به آبروی او

أَوْ فِی مَالِهِ أَوْ فِی أَهْلِهِ وَ وَلَدِهِ أَوْ غِیبَةٌ اغْتَبْتُهُ بِهَا
یا در مال و اهل و عیال او و فرزندان او یا غیبتی از او کرده ‏ام

أَوْ تَحَامُلٌ عَلَیْهِ بِمَیْلٍ أَوْ هَوًی أَوْ أَنَفَةٍ أَوْ حَمِیَّةٍ أَوْ رِیَاءٍ أَوْ عَصَبِیَّةٍ
یا بر او بار گرانی نهاده ام به سبب حب نفس یا هوای ریاست یا به کبر و حسد یا ریا و عصبیت

غَائِباً کَانَ أَوْ شَاهِداً وَ حَیّاً کَانَ أَوْ مَیِّتاً
به هر کس ستم کرده‏ ام از غائب و حاضر و زنده و مرده

فَقَصُرَتْ یَدِی وَ ضَاقَ وُسْعِی عَنْ رَدِّهَا إِلَیْهِ ‏وَ التَّحَلُّلِ مِنْهُ‏
که دستم از ادای حق او کوتاه و مجالم از پرداختش تنگ است و نتوانم از او حلیت خواست

فَأَسْأَلُکَ یَا مَنْ یَمْلِکُ الْحَاجَاتِ وَ هِیَ مُسْتَجِیبَةٌ لِمَشِیَّتِهِ وَ مُسْرِعَةٌ إِلَی إِرَادَتِهِ‏
پس از تو‌ای کسی که مالک حوایج خلقی و به محض خواست تو و در آن اراده تو همه حاجت‌ها مستجاب است

أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
از تو می ‏طلبم که بر محمد و آل محمد (ص) درود فرستی

وَ أَنْ تُرْضِیَهُ عَنِّی بِمَا (بِمَ) شِئْتَ وَ تَهَبَ لِی مِنْ عِنْدِکَ رَحْمَةً
و آن بنده را که بر او ستمی کرده ‏ام هر گونه خواهی از من راضی گردانی و مرا از جانب خود رحمتی بی ‏حد عطا کنی

إِنَّهُ لاَ تَنْقُصُکَ الْمَغْفِرَةُ وَ لاَ تَضُرُّکَ الْمَوْهِبَةُ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ‏
که آمرزش تو را نقصان و بخشش تو را زیان نرساند‌ای مهربانترین عالم

اللَّهُمَّ أَوْلِنِی فِی کُلِّ یَوْمِ إِثْنَیْنِ نِعْمَتَیْنِ مِنْکَ ثِنْتَیْنِ سَعَادَةً فِی أَوَّلِهِ بِطَاعَتِکَ‏
خدایا به من در این روز دوشنبه دو نعمت از جانب خود عطا فرما که آن دو یکی سعادت در اول روز به طاعت توست

وَ نِعْمَةً فِی آخِرِهِ بِمَغْفِرَتِکَ یَا مَنْ هُوَ الْإِلَهُ وَ لاَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ سِوَاهُ‏
و دوم نعمت در آخر روز به آمرزش تو‌ای کسی که خدایی بس تو راست و گناهان را جز تو کسی نتواند بخشید. (مفاتیح الجنان، دعا‌های ایام هفته)

۶. زیارت امام حسن (ع)

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِینَ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ‏ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ
السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا حَبِیبَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا صِفْوَةَ اللَّهِ‏ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا أَمِینَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ اللَّهِ‏
السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا نُورَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا صِرَاطَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا بَیَانَ حُکْمِ اللَّهِ‏ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا نَاصِرَ دِینِ اللَّهِ‏ ا
السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَاالسَّیِّدُ الزَّکِیُّ السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْبَرُّ الْوَفِیُ‏ السَّلاَمُ عَلَیْک َأَیُّهَاالْقَائِمُ الْأَمِینُ السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَالِمُ بِالتَّأْوِیلِ‏
السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْهَادِی الْمَهْدِیُ‏ السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الطَّاهِرُ الزَّکِیُ‏ السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا التَّقِیُّ النَّقِیُّ السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْحَقُّ الْحَقِیقُ‏
السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الشَّهِیدُ الصِّدِّیقُ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا أَبَا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ بْنَ عَلِیٍّ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ. ‏ (مفاتیح الجنان)

۷. زیارت امام حسین (ع)
اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ‏ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ‏
أَشْهَدُ أَنَّکَ أَقَمْتَ الصَّلاَةَ وَ آتَیْتَ الزَّکَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ عَبَدْتَ اللَّهَ مُخْلِصاً وَ جَاهَدْتَ فِی اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ
حَتَّی أَتَاکَ الْیَقِینُ‏ فَعَلَیْکَ السَّلاَمُ مِنِّی مَا بَقِیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ وَ عَلَی آلِ بَیْتِکَ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ‏ أَنَا یَا مَوْلاَیَ مَوْلًی لَکَ
وَ لِآلِ بَیْتِکَ سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَکُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَکُمْ‏ مُؤْمِنٌ بِسِرِّکُمْ وَ جَهْرِکُمْ وَ ظَاهِرِکُمْ وَ بَاطِنِکُمْ‏ لَعَنَ اللَّهُ أَعْدَاءَکُمْ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ
وَ أَنَا أَبْرَأُ إِلَی اللَّهِ تَعَالَی مِنْهُمْ‏ یَا مَوْلاَیَ یَا أَبَا مُحَمَّدٍ یَا مَوْلاَیَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ هَذَا یَوْمُ الْإِثْنَیْنِ وَ هُوَ یَوْمُکُمَا وَ بِاسْمِکُمَا وَ أَنَا فِیهِ ضَیْفُکُمَا
فَأَضِیفَانِی وَ أَحْسِنَا ضِیَافَتِی فَنِعْمَ مَنِ اسْتُضِیفَ بِهِ أَنْتُمَا وَ أَنَا فِیهِ مِنْ جِوَارِکُمَا فَأَجِیرَانِی فَإِنَّکُمَا مَأْمُورَانِ بِالضِّیَافَةِ وَ الْإِجَارَةِ فَصَلَّی اللَّهُ عَلَیْکُمَا وَ آلِکُمَا الطَّیِّبِینَ. (مفاتیح الجنان)