پنجم جمادی الاول سالروز میلاد باسعادت حضرت زینب کبری (س)، کوه صبر و استقامت و پایداری است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز یزد، حضرت زینب، دختر امیرالمومنین و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیهما در سال پنجم هجرى، روز ۵ جمادى الاول در مدینه، پس از امام حسین علیه السلام به دنیا آمد.
بر اساس روایات متعدد، نام‌گذاری حضرت زینب (س)، توسط پیامبر اسلام (ص) صورت گرفت و جبرئیل از سوی خداوند این نام را به پیامبر(ص) رساند.
زینب را مخفف «زین اب» دانسته اند، یعنى زینت پدر.
ویژگی‌های اخلاقی حضرت زینب (س)
این بانوى بزرگ، داراى قوت قلب، فصاحت زبان، شجاعت، زهد و ورع، عفاف و شهامت فوق العاده بود.
امام حسین علیه السلام هنگام دیدار، به احترامش از جا برمى خاست. زینب کبرى، از جدش رسول خدا صلی الله علیه و آله و پدرش امیرالمؤمنین و مادرش فاطمه زهرا سلام الله علیهما حدیث روایت کرده است.
علامه سید محسن امین درباره حضرت زینب سلام الله علیها می‌فرمایند: زینب کبری سلام الله علیها از زنان بافضیلت است و فضایلش مشهورتر از آن است که بیان شود. خرد، استواری و بلاغتش نیازمند گفتن نیست؛ چرا که همه این‌ها از خطبه‌ای که در کوفه و شام ایراد فرموده بود، به خوبی معلوم است. آن گونه که گویا از زبان پدرش علی علیه السلام سخن می‌گوید. البته از زینب سلام الله علیها عجیب نیست؛ زیرا او از شاخه‌های درخت نبوت و از خاندان هاشمی بود. جدش رسول خدا صلی الله علیه و آله پدرش علی مرتضی علیه السلام و مادرش زهرای بتول سلام الله علیها و برادرانش حسن علیه السلام و حسین علیه السلام است.
عبادت حضرت زینب (س)
حضرت زینب کبری (س) شب‌ها به عبادت می‌پرداخت و در دوران زندگی، هیچ‌گاه تهجّد را ترک نکرد. آنچنان به عبادت اشتغال ورزید که ملقّب به «عابده آل علی» شد. شب زنده‌داری وی حتی در شب دهم و یازدهم محرم، ترک نشد.
فاطمه دختر امام حسین (ع) می‌گوید: عمه ام زینب در تمام شب عاشورا در محل عبادتش ایستاده بود و به پروردگار خویش استغاثه می‌کرد.
ارتباط حضرت زینب (س) با خداوند آن‌گونه بود که امام حسین (ع) در روز عاشورا هنگام وداع، به خواهرش فرمود: خواهرم! مرا در نماز شب، فراموش نکن.»
ازدواج حضرت زینب (س)
زینب کبری پس از آن که به سن ازدواج رسید، به همسری عبدالله بن جعفر بن ابی طالب که ۵ سال از او بزرگ‌تر بود درآمد.
تاریخ نگاران در شمار فرزندان زینب و تعیین نام آن‌ها اختلاف کرده اند، طبرسی از علما شیعه می‌گوید: تعداد فرزندان او چهار نفر به نام‌های علی، جعفر، عون الاکبر، و ام کلثوم و گفته شده که زینب کبری از شوهرش عبدالله پنج پسر داشت به نام‌های علی، عون، اکبر، عباس، محمد؛ و یک دختر به نام ام کلثوم. عون و محمد در واقعه کربلا شهید شدند.
القاب فراوانی برای این بانوی بزرگ به ثبت رسیده که مهمترین آن‌ها عبارت است از عقیله بنی‌هاشم، عقیلة النبوة، عَقیلةُ النِساء، ام المصائب، صابرة محتسبة، عارفه، عامله، زاهده، باکیه، بطلة کربلاء، عظیمةٌ بلوا‌ها، صدّیقة الصغرى، ناموس الکبرى، مظلومةٌ وحیدة، محبوبة المصطفى، قرة عین المرتضى، عابدة آل على، سلیلة الزهراء، سِرُّ اَبی‌ها و... .