برخلاف عادت بسیاری از افراد که غذای اصلی آنان در شبانه روز ناهار بوده و صبحانه و شام را کم خورده و یا نمی‌خورند، در طب اسلامی بر خوردن صبحانه و شام تأکید شده است.
(«وَ لَهُمْ رِزْقُهُمْ فِیهَا بُکْرَةً وَ عَشِیًّا» سوره مریم، آیه ۶۲)
امام صادق علیه‌السلام فرموده است: چون نماز صبح را خواندى، پاره نانى بخور تا با آن دهان خویش را خوشبو سازى، حرارت خود را فرو بنشانى، دندانهایت را استوار سازى، لثه ات را استحکام بخشى، روزى خویش را به چنگ آورى و خوى خود را نکو سازى.
همچنین از آن حضرت نقل شده است: مؤمن را بایسته است که تا غذا نخورده، از خانه بیرون نرود؛ چرا که این کار به او استوارى بیشتر مى دهد.
تاکید بر خوردن شام و نهى از ترک آن
همچنین فرموده است: سرچشمه ویرانى تن واگذاردن شام است.
امام صادق علیه‌السلام: براى کسى که پا به سن نهاده، خوب نیست با شکم سبک بخوابد؛ بلکه اگر با شکم پُر بخوابد برایش بهتر است.
ایشان فرموده است: براى پیر کهن سال، بایسته است که حتما به گاه خفتن، شکمش از غذا پُر باشد. این سبب خواب آرامتر و بوى خوشتر دهان براى اوست.
المحاسن - به نقل از مفضّل بن عمر -: شبى، در حالیکه امام صادق علیه‌السلام شام مى خورد، بر ایشان وارد شدم فرمود: «اى مفضّل! پیش آى و بخور».
گفتم: شام خورده ام.
فرمود: «پیش آى و بخور؛ زیرا مستحب است مرد، هنگامى که به میان سالى در آمد، شب را در حالى بخوابد که غذایى تازه در شکم اوست».
من نیز پیش رفتم و خوردم.
از امام صادق علیه‌السلام نقل شده است: واگذاردن شام، مایه پیرى است. براى مرد، آن هنگام که پا به سن نهاد، بایسته است که تنها در حالى بخوابد که درونش از غذا پر باشد.
الکافى - به نقل از على بن على لهبى -: امام صادق علیه‌السلام فرمود: «طبیبان شما درباره شام شب، چه مى گویند؟».
گفتم: ما را از آن، باز مى دارند.
فرمود: «اما من، شما را بدان فرمان مى دهم».
الکافى - به نقل از زیاد بن ابى الحلال -: با امام صادق علیه‌السلام شام خوردم. فرمود: «شام پس از نماز خفتن، شام پیامبران است».
امام صادق علیه‌السلام فرموده است: هر کس شام را در شب شنبه و یکشنبه، پشت سر هم واگذارد، نیروى وى از کف مى رود و این نیرو تا چهل روز به وى باز نمى گردد.
امام صادق علیه‌السلام: هر کس شام خوردن را واگذارد، نیرویى از او کاسته مى شود و به او باز نمى گردد.
بیشتر بخوانید: