در دوران پسا کرونا بسیاری از بخش‌ها در کانادا با کمبود نیروی کار مواجه هستند.
چند هفته مانده به جشن‌های پایان سال، جف گیلروی از آژانس Just Be Claus بسیار نگران نیروی کار برای مرکز خود است: او فقط ۲۴ بابا نوئل را تاکنون استخدام کرده است حال آنکه در حالت عادی می‌بایست ده برابر این رقم نیروی کار داشته باشد.
اریک ایگاری نیز همه چیز را امتحان کرده است: از تماس با دوستان گرفته تا حتی مشتریان معمولی، او تلاش می‌کند نیروی کار لازم را برای میز‌های خدمات رستوران مکزیکی خود، Corazon de Maiz، در اتاوا تامین کند. در ویترین فروشگاه، مانند جلوی بسیاری از فروشگاه‌ها و شرکت‌های دیگر در پایتخت کانادا یا مونترال، پوستری همیشه نمایان است: اینجا ما استخدام می‌کنیم.
رستوران‌دار در حالی که همسرش در آشپزخانه گوجه فرنگی‌ها را می‌شوید، به خبرگزاری فرانسه گفت: «خیلی سخت است».
تابستان امسال، لغو محدودیت‌های مرتبط با بیماری همه‌گیر کرونا در رستوران‌ها منجر به بازگشت مشتریان شد. اما، با توجه به رفتن دو کارمند، این زوج قادر به پاسخگویی به تقاضا نیستند. چندی پیش، آشپزی که به تازگی استخدام شده بود کار خود را رها کرد چرا که معتقد بود کار بسیار دشوار است و دستمزد ناکافی است. ایگاری با گلایه می‌گوید: «الان مجبوریم زودتر تعطیل کنیم، چون من و همسرم خسته شده ایم.
طبق آمار منتشر شده از سوی اداره آمار کانادا در ماه اکتبر، در مجموع، این کشور در ماه اوت ۸۷۱۶۰۰ موقعیت شغلی خالی داشت که شامل ۱۵۶۸۰۰ مورد در رستوران‌ها و ۱۲۱۳۰۰ در بخش بهداشت بود که تقریباً دو برابر سال ۲۰۱۹ بود.
بر اساس مطالعه بانک کارآفرینان کانادا، به طور کلی، ۵۵ درصد از کارآفرینان می‌گویند که در استخدام مشکل دارند و آن‌ها مجبورند از نیروی کار موجود خود ساعات کاری بیشتری طلب کنند و سفارشات را به تعویق بیندازند یا رد کنند؛ و بیش از یک چهارم آن‌ها برای حفظ کارکنان خود در تلاش هستند.
صنایعی که بیشترین آسیب را متحمل شده اند به ترتیب بخش‌های بهداشت، غذا، تولید و ساخت و ساز هستند، به ویژه در انتاریو، کبک و بریتیش کلمبیا.
در کبک، فدراسیون‌های بزرگ کارفرمایان هفته گذشته فریاد هشدار سر دادند. آن‌ها با هشدار درباره بحران بی سابقه و فاجعه اقتصادی، از دولت خواستند که دریچه‌های مهاجرت را بیشتر باز کند.
تراویس استراتون، اقتصاددان در Deloitte کانادا توضیح می‌دهد که عوامل متعددی وضعیت را توضیح می‌دهند، از جمله جمعیت پیر و کاهش اخیر مهاجرت به دلیل محدودیت‌های مسافرتی مرتبط با بیماری همه گیر، که تنها در ماه سپتامبر برداشته شد.
او می‌افزاید، در کترینگ، مانند سایر نقاط جهان، بسیاری از کارمندان بازآموزی را انتخاب کرده اند و اکنون به دنبال ثبات بیشتر هستند.
تنش در بخش پزشکی مشکل ساز است. گیلدا سالومون یکی از سخنگویان این بیمارستان، به خبرگزاری فرانسه توضیح می‌دهد که در جنوب غربی مونترال، بیمارستان لاچین اخیرا بخش اورژانس خود را بعد از ساعت ۷:۳۰ بعد از ظهر به دلیل کمبود شدید پرستار تعطیل می‌کند.
این کمبود نیروی کار، استان‌های کبک و انتاریو را وادار کرده است که از واکسینه شدن پزشکان، پرستاران و کادر درمان در بخش‌های مراقبت بهداشتی و پزشکی در برابر کووید صرف نظر کنند.
در برخی از بخش‌ها، حقوق‌ها برای جذب نامزد‌ها افزایش می‌یابد، اما این گزینه برای بسیاری از کسب‌وکار‌های کوچک که هنوز در تلاش هستند تا زیان‌های ناشی از همه‌گیری را جبران کنند، نیست صدق نمی‌کند.
بر اساس نظرسنجی این فدراسیون، به طور متوسط، یک شرکت کوچک و متوسط در کانادا ۱۷۰,۰۰۰ دلار کانادا (۱۱۹,۰۰۰ یورو) بدهی در طول همه گیری به بار آورده است و حدود ۱۸۰۰۰۰ شرکت، یا از هر شش شرکت، یک شرکت در معرض خطر از ورشکستگی است.
رومن بیسو، صاحب کافه Mère-Grand در مرکز شهر مونترال در این باره چنین اذعان می‌کند: ما رقابتی نیستیم، زیرا نمی‌توانیم آن را بپردازیم.
در ۲۱ هفته، او فقط پنج درخواست، از جمله سه نوجوان، برای شغل‌های مربوط به آشپزی دریافت کرده است. او با اشاره به یک فاجعه اظهار تاسف می‌کند: اکنونی مدتی است که با این معظلات دست و پنجه نرم می‌کنیم.
بنوا پرته، مدیر هتل Place d'Armes در کلانشهر کبک، برای راه اندازی هتل چهار ستاره خود، به دنبال حدود ۲۵ کارمند در همه موقعیت ها، از پذیرش گرفته تا نگهداری اتاق، از جمله آشپزخانه است.
پرتت با ابراز تاسف می‌گوید: «باز کردن ۱۰۰ درصد هتل در زمانی که مشتریان آنجا هستند، دشوار است» و می‌گوید «نگران فصل تعطیلات» و بهار ۲۰۲۲ هستم.