وقتی کاغذهای تولیدی داخل مورد بی مهری مسئولان قرار میگیرند و بازار کشور پر میشود از کاغذهای وارداتی ...
به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز مازندران، سال۷۶ که سنگ بنای این کارخانه صنعتی با هدف احیا و نوسازی جنگل و تولید و فراوردههای چوبی در جاده ساری _کیاسر بنیان گذاشته شد، شاید کمتر کسی فکر میکرد مجتمع صنایع چوب و کاغذ مازندران در گردابی از کاغذهای وارداتی گرفتار شود و بدون پشتوانه بماند.
داستان مچاله شدن صنعت کاغذ ایران چیست؟
شریفان رییس اتحادیه کاغذ و مقوای کشور گفت: چوب و کاغذ مازندران بزرگترین کارخانه کاغذ سازی در خاورمیانه است و با ایجاد هزار نفری اشتغال ،قلب تپنده استان و کشور محسوب میشود.
صفریان مدیرعامل سابق صنایع چوب و کاغذ مازندران که دو هفته قبل ،از این سمت برکنار شد نیز افزود: ظرفیت اسمی تولید کاغذ در این شرکت سالانه ۱۷۵هزار تُن است که از این میزان ۹۰هزار تُن در بخش کاغذ روزنامه، چاپ و تحریر و ۸۵هزار تُن کاغذ فلوتینگ و مابقی کاغذهای صنعتی تولید و روانه بازار میشود.
نیاز داخل به کاغذ ۳۸۰هزار تُن در سال است در مقابل ،ظرفیت تولید این کارخانه در کنار مجموعههای دیگر کشور بیش از ۴۳۰ هزار تُن در سال است.
به بازار کاغذ ایران در ظهیر اسلام تهران رفتم، به گفته بازاریان کاغذهای وارداتی نبض بازار را در دست گرفته اند.
یکی از بازاریان میگوید: بازار کاغذ ایران از محصولات کرهای، اندونزی و بیشتر چینی پر شده است.
بازاری دیگر، با ابراز تاسف از وضعیت بازار کاغذ میگوید: کاغذ داخلی باشد منِ ناشر چرا استقبال نکنم؟!
روغنی رییس سندیکای کاغذ و مقوای کشور نیز گفت: ۳۸۰ هزار تُن کاغذ نیاز کشور به واردات است، باید واردات انجام شود تا بتوانیم کاغذهای مورد نیاز کشور را تامین کنیم.
به گفته روغنی؛ کاغذ حساسیت خاص خودش را دارد بخصوص کتابهای درسی مدارس ایران بوقت و بموقع تامین نشود برای دانش آموزان و مسئولان ایجاد تنش میکند.
صنعت کاغذ آب میرود
تحقیقات نشان داده است که تولیدکنندگان کاغذ توان رقابت با واردکنندگان ندارند چرا که باید برای تولید ۹درصد، ارزش افزوده پرداخت کنند در صورتی که وارد کنندگان نه تنها از آن معاف هستند بلکه ارز دولتی هم دریافت میکنند.
شریفان رییس اتحادیه کاغذ و مقوا کشور می گوید: بالای ۲۰۰هزار تُن واردات داریم این نهایت اشتباه است، کاغذ مورد نیاز کشور است، نه در حدی که کارخانههای داخلی که کیفیتی خوبی هم دارند از پا در بیایند، همین کار اشتباه موجب شده است تا کارخانههای تولید کاغذ حداقل ظرفیت مشغول به کار باشند.
صفریان مدیرعامل سابق صنایع چوب و کاغذ مازندران هم میگوید: در خط تولید شماره یک این کارخانه بالغ بر ۴۰۰میلیون دلار سرمایه گذاری شده است، اما متاسفانه، حدود پنج سالی است که از ظرفیت این دستگاه در امر تولید کاغذ روزنامه و چاپ و تحریر استفاده نمیشود.
گرانی کاغذ در بازار موجب شد تا رییس وقت قوه قضائیه ۲۴اسفند ماه پارسال با حضور در کارخانههای چوب و کاغذ مازندران گلایههای خود را بیان کند.
حجت الاسلام رئیسی رییس وقت قوه قضائیه گفت: یک خط تولید ۹۰هزار تُنی باید در اینجا تعطیل باشد در مقابلش باید برویم واردات داشته باشیم این قابل قبول نیست.
در کنار واردات بی رویه کاغذ ارگانهای مختلف هستند که چوب لای چرخ چوب و کاغذ میگذارند چرا که این مجموعه برای تولید حداقلها هم با مشکل روبروست.
این سخن را صفریان مدیرعامل سابق صنایع چوب و کاغذ مازندران تایید میکند و میگوید: از سال۹۶ تا بحال وزارت جهاد کشاورزی حتی یک کیلو چوب هم به صنایع چوب و کاغذ مازندران نداده است.
او با بیان اینکه سازمان جنگلها بمدت چهار سال، ۳۰۰هزار مترمربع چوب از نوع صنوبر به این شرکت بدهکار است ،خاطرنشان کرد: نبود مواد اولیه موجب شده تا تولیدات در این مجموعه از ۱۹۰ هزار تُن به زیر ۴۰ هزار تُن در سال برسد.
مسعود منصور رئیس سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور هم میگوید: درخواست یا مکاتباتی انجام نگرفته تا مواد اولیه را تامین کنیم اما آمادگی داریم به این کارخانه مواد اولیه با قیمت پایه تحویل دهیم.
او تاکید کرد: از محل برداشت صنوبر کاریهای استان گیلان، برای تامین چوب مورد نیاز شرکت چوب و کاغذ آمادگی داریم.
وعدهها باز هم تکرار میشود
بابایی کارنامی عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی میگوید: سازمان جنگلها قول داده بود، اوایل اردیبهشت امسال این نیاز را تامین کند دوباره گفتند؛ تیر یا مرداد امسال تحویل میدهد، اما تاکنون این قول عملی نشده است.
حالا هم، بیش از ۶ماه از تاریخ اجرایی که رییس سازمان جنگلها قول آن راداده بود گذشته است، اما خبری از مواد اولیه نشد.
در کنار مازندران، صنایع چوب و کاغذ ایران چوکا در رضوانشهر گیلان هم چند سالی است حال و روز خوبی ندارد.
زمانی فرد مدیرعامل صنایع چوب و کاغذ ایران _چوکا میگوید: مجموعه چوکا در حوزه صنعت کاغذ ظرفیت اسمی ۱۵۰هزار تُن تولید در سال دارد و هم اکنون بیش از ۷۰درصد کارخانه چوکا متوقف است.
او میگوید: بخش صنایع چوب کاملا تعطیل است و مواد اولیه برای تولید مصنوعات چوبی در این شرکت وجود ندارد.
با توجه به طرح تنفس جنگل ۴سالی است که بهره برداری از جنگل ممنوع شده است، اما چرا تامین مواد اولیه به این مجموعه از طریق زراعت چوب انجام نمیگیرد.
به گفته مسئولان صنایع چوب و کاغذ مازندران و گیلان؛ مکاتبات بسیار زیادی انجام شده اما منابع طبیعی و آبخیزداری و سازمان جنگلها میگویند: اگر چوب میخواهید، بیایید در مزایده شرکت کنید.
دو شرکت کاغذ ایران برای شرکت در مزایدهها با چند مشکل مواجه هستند، که یکی از مشکلات سنگ بزرگی به نام مافیای چوب است.
مسئولان این دو شرکت میگویند: مافیای چوب اجازه نمیدهند صنایع چوب و کاغذ مازندران و گیلان در مزایدهها ورود پیدا کنند چون یا قیمتهایی که لحاظ میکنند بالاست یا از طریق روابط، برنده مزایده برداشت چوب هستند.
زمانی فرد مدیرعامل صنایع چوب و کاغذ ایران – چوکا در گیلان هم تایید میکند: انجام مناقصه برای زراعت چوب هم از طرف ارگانها طوری انجام میگیرد که مجموعههای تولید کاغذ در آن نمیتوانند بهرهمند شوند.
موضوعاتی که موجب شد تا تولید کنندگان، بازار داخل را دو دستی به رقبای خارجی تقدیم کنند.
تولید کنندگان کاغذ داخل میگویند: سالهای سال هدایت بازار بدست ما بود، اما متاسفانه به دلیل عدم تولید، این رهبری به شرکتهای رقیب واگذار شد و رانت هم این اشتیاق را به سمت خارج بیشتر کرده است.
بازاریان هم میگویند: کاغذ وطنی به دست ما تولید کنندهها نمیرسد اگر هم برسد به تعداد محدود و کم است.
وقتی بازار در دست رقبای خارجی باشد دودش به چشم تولیدکننده و سودش به جیب وارد کننده خواهد رفت.
احمدی لاشکی معاون حقوقی وزارت آموزش و پرورش نیز میگوید: عدم تولید مواد اولیه موجب شد تا وزارت آموزش و پرورش هم سالانه برای چاپ ۱۴۶میلیون جلد کتب درسی ۴۵هزار تُن کاغذ وارداتی خریداری کند.
او میگوید: آمادگی داریم از صنایع داخلی تولید کاغذ که مواد مورد نیاز آموزش و پرورش برای چاپ کتب درسی را تامین کنند همراهی و حمایت کنیم.
حمایت نکردن از ظرفیتهای داخلی در حوزه تولید کاغذ موجب شد سالانه ۲۰۰میلیون دلار ارز از کشور خارج شود که با حمایت از صنایع داخل میتوان نان بازار کاغذیهای غیر وطنی را آجر کرد و صنعت مچاله شده کاغذ وطنی را دوباره به چرخه تولید بازگرداند.
سنگ، کاغذ و قیچی ؛ برنده کیست؟!
خبرنگار سرویس اقتصادی خبرگزاری صداوسیما مازندران
ای کاش که خبر گزاری راجع به تولید کاغذ و اتفاقاتی برای جلو گیری کارخانه یکصد و ده هزار تنی ارزوییه استان کرمان افتاده بررسی و به حرفهای موسس آن توجه می کرد