معاون اجتماعی شهرداری منطقه ۱۵: طبق تفاهم نامه شهرداری منطقه ۱۵، اوقاف شهر ری و بخش خصوصی مقرر شد مجموعهای از امکانات رفاهی در بنای تاریخی زندان هارون ایجاد شود.
وی ادامه داد: تصمیم گرفته شد که امکانات رفاهی برای این بنا با مشارکت بخش خصوصی در نظر گرفته شود و سهولت دسترسی برای گردشگران فراهم شود.
معاون امور فرهنگی و اجتماعی شهرداری منطقه ۱۵ افزود: البته متولی این بنای تاریخی، اداره اوقاف و امور خیریه شهر ری است، اما از آنجایی که این بنا یکی از جاذبههای گردشگری منطقه ۱۵ محسوب میشود شهرداری تصمیم گرفت در تعامل با اداره اوقاف و مشارکت بخش خصوصی، امکاناتی را برای گردشگران مراجعه کننده فراهم کند.
مختاری ادامه داد: طبق تفاهم نامهای که بین شهرداری منطقه ۱۵، اداره اوقاف و امور خیریه شهر ری و بخش خصوصی به امضا رسید مقرر شد که بخش خصوصی یک سری امکانات رفاهی از جمله چندین آلاچیق برای استراحت و پذیرایی از گردشگران، چند چشمه سرویس بهداشتی، پارکینگ، راهنمای گردشگر برای معرفی این اثر تاریخی به گردشگران علاقمند و نصب تابلوهای راهنما جهت راهنمایی گردشگران در محدوده این بنای تاریخی ایجاد کند.
وی اضافه کرد: طبق این تفاهم نامه بخش خصوصی متعهد شده که ظرف سه تا ۶ ماه از تاریخ انعقاد این تفاهم نامه، امکانات فوق الذکر را به منظور جذب بیشتر گردشگر و تبدیل این بنای تاریخی به یکی از مقاصد گردشگری کلانشهر تهران فراهم کند و اداره اوقاف و شهرداری همکاری لازم را با مجری داشته باشند.
زندان هارون یا زندان هارونالرشید یا زندان خان مربوط به سدهٔ ۴ هجری قمری است. در تاریخ ۱۱ بهمن ۱۳۳۴ با شمارهٔ ثبت ۴۰۸ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده و یکی از آثار تاریخی پس از اسلام در شهر ری است. این بنا در ۱۰ کیلومتری جاده تهران به خراسان در دامنه کوههای مسگرآباد واقع است.
بنای زندان به شکل مکعب مستطیل به ارتفاع ۹ متر و به صورت دو طبقه ساخته شده و از درازا و پهنای یکسانی برابر با ۳۰ متر و سی سانتیمتر برخوردار است. زندان هارون دارای ساختاری متشکل از لاشه سنگ و گچ و از نظر قدمت متعلق به دوره آل بویه حدود ۱۱۰۰ سال قبل است.
نام زندان در قدیمالایام بدین بنا اطلاق شده و امروزه هم به همین نام خوانده میشود. گذشت زمان و حوادث دوران لطمه زیادی به بنا وارد آورده، ولی تا اندازهای مرمت شده است. آنچه مشخص است بنای مزبور همانطور که از اسم آن بر میآید، زندانی از دوران آل بویه بوده و هدف اصلی آن سلولهای انفرادی بوده است.