ذکر مخصوص روز چهارشنبه
در مفاتیح الجنان آمده است، هرکس روز چهارشنبه چهار رکعت نماز بجای آورد و در هر رکعت پس از سوره حمد یک مرتبه قل هو اللّه احد و انّا انزلناه بخواند، خدا توبه او را از هر گناهی که باشد می‌پذیرد.
به گزارش گروه وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، هر روز هفته دعا و اعمال مخصوص خود را دارد که در منابع دینی ذکر شده اند. همچنین هر روز از ایام هفته به برخی از امامان معصوم (ع) اختصاص دارد که خواندن زیارت آنها سفارش شده است.
اعمال، ذکر و ادعیه روز چهارشنبه
نماز روز چهارشنبه یکی از اعمال مهم این روز
امام حسن عسگری (ع) در روایتی فرمودند: هرکس روز چهارشنبه چهار رکعت نماز بجای آورد و در هر رکعت پس از سوره حمد یک مرتبه قل هو اللّه احد و انّا انزلناه بخواند، خدا توبه او را از هر گناهی که باشد می‌پذیرد. (مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، نماز‌های ایام هفته)
از پیامبراکرم (ص) نیز روایت شده است که فرمودند: هرکس شب پنج شنبه، بین نماز مغرب و عشا، دو رکعت نماز بخواند، در هر رکعت یک بار حمد، آیة الکرسی، سوره‌های (قلاقل) کافرون، توحید، فلق و ناس را پنج بار بخواندو بعد از اتمام نماز، پانزده بار استغفار نماید و ثواب این نماز را به پدر و مادرش تقدیم کند، حقّ والدین را ادا نموده است. همانند شب دوشنبه و شب جمعه و روز آنها. (البلدالامین، کفعمی، ادعیه و اعمال هفته)
ذکر مخصوص روز چهارشنبه
یا حَیُّ یا قَیّومُ
این ذکر باعث عزت دائمی می‌شود.
دعای روز چهارشنبه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَ اللَّیْلَ لِبَاساً وَ النَّوْمَ سُبَاتاً وَ جَعَلَ النَّهَارَ نُشُوراً
به نام خدای بخشنده مهربان ستایش مخصوص خداست که شب را لباس و پوشش خلق قرار داد و خواب را قوت و آسایش مردم و روز را برای جنبش و کار
لَکَ الْحَمْدُ أَنْ بَعَثْتَنِی مِنْ مَرْقَدِی وَ لَوْ شِئْتَ جَعَلْتَهُ سَرْمَداً
ای خدا تو سزاوار حمدی که مرا از خوابگاهم برانگیختی و اگر می خواستی خواب مرا ابدی قرار می دادی
حَمْداً دَائِماً لاَ یَنْقَطِعُ أَبَداً وَ لاَ یُحْصِی لَهُ الْخَلاَئِقُ عَدَداً
آن حمدی که دائم و پیوسته و بی حد و ابدی است و خلایق شمار آن نتوانند (و ندانند)
اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ أَنْ خَلَقْتَ فَسَوَّیْتَ وَ قَدَّرْتَ وَ قَضَیْتَ وَ أَمَتَّ وَ أَحْیَیْتَ
ای خدا ستایش تو را سزد که عالم را خلق کردی و نیکو آراستی و هر چیزی را حدی مقدر کردی و سرنوشتی مقرر فرمودی تو میراندی و زنده کردی
وَ أَمْرَضْتَ وَ شَفَیْتَ وَ عَافَیْتَ وَ أَبْلَیْتَ وَ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوَیْتَ وَ عَلَی الْمُلْکِ احْتَوَیْتَ
و بیمار کردی و شفا بخشیدی و سلامتی دادی و مبتلا ساختی تو بر کل عالم حاکمی و بر تمام ملک وجود متصرف و محیطی
أَدْعُوکَ دُعَاءَ مَنْ ضَعُفَتْ وَسِیلَتُهُ وَ انْقَطَعَتْ حِیلَتُهُ
ای خدا تو را به دعا می خوانم مانند کسی که وسیله او ضعیف شده و کارش به بیچارگی کشیده
وَ اقْتَرَبَ أَجَلُهُ وَ تَدَانَی فِی الدُّنْیَا أَمَلُهُ
و اجلش نزدیک گردیده و آرزویش در دنیا تدریجا اندک شده
وَ اشْتَدَّتْ إِلَی رَحْمَتِکَ فَاقَتُهُ وَ عَظُمَتْ لِتَفْرِیطِهِ حَسْرَتُهُ
و حاجتمندیش به رحمت و کرم تو بسیار شدت یافته و به سبب تقصیردر طاعت اندوه و حسرتش عظیم
وَ کَثُرَتْ زَلَّتُهُ وَ عَثْرَتُهُ وَ خَلُصَتْ لِوَجْهِکَ تَوْبَتُهُ
و لغزش و خطایش بسیار است و با توبه خالص به ذات بزرگوار تو روی آورده است
فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ وَ عَلَی أَهْلِ بَیْتِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ
پس درود فرست بر محمد (ص) خاتم رسولانت و بر اهل بیت او که پاکان و پاکیزگان عالمند
وَ ارْزُقْنِی شَفَاعَةَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ
و شفاعت محمد صلی الله علیه و آله را روزی من گردان
وَ لاَ تَحْرِمْنِی صُحْبَتَهُ إِنَّکَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ
و مرا از صحبت او محروم مگردان (و کرم فرما) که مهربانترین مهربانان عالم تویی
اللَّهُمَّ اقْضِ لِی فِی الْأَرْبَعَاءِ أَرْبَعاً اجْعَلْ قُوَّتِی فِی طَاعَتِکَ وَ نَشَاطِی فِی عِبَادَتِکَ
بار خدایا در این روز چهار شنبه بر من چهار چیز مقرر فرما و مرا در طاعت خود نیرومند کن و در عبادتت با نشاط گردان
وَ رَغْبَتِی فِی ثَوَابِکَ وَ زُهْدِی فِیمَا یُوجِبُ لِی أَلِیمَ عِقَابِکَ إِنَّکَ لَطِیفٌ لِمَا تَشَاءُ
و در هوایت راغب و مشتاق ساز و از آنچه موجب عذاب دردناک توست دور و بی رغبت فرما (و لطف کن) که تو را هر چه خواهی لطف و رحمت نامنت‌ها است.
استعاذه روز چهارشنبه
اِسْتِعاذه، تعبیری قرآنی، به معنای پناه بردن به خداوند از هر نوع شر، بدی و وسوسه‌های شیطانی. خواندن آن با الفاظ خاص و ترکیب ویژه، پیش از قرائت قرآن و نیز پیش از سوره حمد در نماز مستحب است. سوره‌های ناس، فلق و توحید به نام سه سوره معوّذه معروفند. این امر بر دو نوع باطل و صحیح است. استعاذه باطل، پناه بردن به جن و شیاطین و موجودات آسمانی و کمک خواستن از آنهاست و استعاذه حقیقی، کمک خواستن از خداوند است. موارد زیادی از تعویذ و پناه بردن به خدا از سوی پیامبران و اولیای الهی در متون دینی یاد شده است. در احادیث، استعاذه جهت در امان ماندن از وسوسه‌های شیطان، دشمنی بدکاران، آسیب حیوانات گزنده و موذی و فقر و دست‌تنگی سفارش شده است.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
أُعِیذُ نَفْسِی بِالْأَحَدِ الصَّمَدِ (مِنْ شَرِّ النَّفَّاثاتِ فِی الْعُقَدِ) وَ مِنْ شَرِّ ابْنِ قِتْرَةَ
وَ مَا وَلَدَ أَسْتَعِیذُ بِاللَّهِ الْوَاحِدِ الْأَعْلَی مِنْ شَرِّ مَا رَأَتْ عَیْنِی وَ مَا لَمْ تَرَهُ أَسْتَعِیذُ
بِاللَّهِ الْوَاحِدِ الْفَرْدِ الْکَبِیرِ الْأَعْلَی مِنْ شَرِّ مَنْ أَرَادَنِی بِأَمْرٍ عَسِیرٍ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
وَ اجْعَلْنِی فِی جِوَارِکَ وَ حِصْنِکَ الْحَصِینِ الْعَزِیزِ الْجَبَّارِ الْمَلِکِ الْقُدُّوسِ الْقَهَّارِ
السَّلَامِ الْمُؤْمِنِ الْمُهَیْمِنِ الْغَفَّارِ (عَالِمِ الْغَیْبِ وَ الشَّهَادَةِ الْکَبِیرِ الْمُتَعَالِ)
هُوَ اللَّهُ هُوَ اللَّهُ هُوَ اللَّهُ لَا شَرِیکَ لَهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ کَثِیراً (وب سایت تحقیقات و نشر معارف اهل بیت (ع)