شهر آرام است و باد موافق پرچم را نوازش می‌دهد ؛ صحبت از آرامشی است که بهایش خون بود.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری صدا و سیمای مرکز زنجان ؛ دل گویه‌های ما از این خون بها، دورهمی من با هم نسلی هایم؛ و چه
هشت‌سالی که مشتی از نمونه‌ی خروار‌هاست.
مثنوی غیرت اهالی شهر ماو چه ناممکن‌هایی که با اراده سترگ آن مردان بی ادعا ممکن شد.
فاطمه این بهای آرامش را از نزدیک درک کرده است.
هم قطار دیگرم دور از ما و همراه ما خیلی از داشته هایمان را به یادمان آورد.
صحبت از خاک وطن است؛ بنای بزرگی به نام ایران که حاشا یک وجب از آن کم شود.
اینجا ایران ، خاک مرزهایش همیشه عطر شهدا می‌دهد و شقایق‌هایی که چشم نوازی می‌کنند.
انگار پیام‌آور گل‌هایی است که برای آرامش من و تو برای سرافرازی ایران اسلامی عاشقانه پرپر شدند.
همه همزبان به نام ایران.
احمدی پسند گزارش می دهد: