استاد و کارشناس امور سیاسی پاکستان با بیان اینکه افغانستان دو دهه کامل در اختیار آمریکاییها بوده تاکید کرد: شاید حضور داعش در افغانستان مستقیما توسط آمریکا انجام نشده باشد، اما بی شک سرکردگان این گروه برای اقدامات خود توسط آمریکاییها حمایت مالی و نظامی میشوند.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما از اسلام آباد؛ "امجد علی" از محققان و تحلیلگران امور سیاسی و استاد رشته حقوق بین المللی دانشگاه کراچی در مصاحبهای به آخرین تحولات افغانستان پرداخته و گفت: آمریکا کشوری است که همواره منافع خود را به ثبات و صلح جهانی اولویت بخشیده است، تاریخچه تاسیس طالبان همچنین داعش در عراق و سوریه سندی بر این مدعا است.
وی افزود: از آنجایی که کل کشور و کل نیروهای نظامی افغانستان طی دو دهه گذشته در اختیار آمریکا بوده است، آنها در قبال هرگونه تحرک تروریستی در خاک افغانستان هستند، آمریکاییها همچنین در قبال بی ثباتی به وجود آمده در افغانستان پس از سقوط کابل مقصر هستند چراکه بر خلاف ادعای آنها هیچ یک از اهداف تعیین شده از جمله ایجاد دمکراسی، ریشه کن کردن تروریسم، جلوگیری از مهاجرتهای اجباری انجام نشده و نهادهای بین المللی بیش از پیش نسبت به حقوق بشر در این کشور نگران هستند.
این تحلیلگر پاکستانی تاکید کرد: تامین امنیت در افغانستان در شرایط فعلی امتحانی سخت برای حکومت طالبان است چراکه آنها میخواهند در سطح بین المللی خود را به رسمیت بشناسند، از طرفی دیگر آمریکا که در جنگ نظامی ۲۰ ساله خود در افغانستان شکست خورده عملا جنگ اقتصادی را علیه طالبان آغاز کرده است، کاملا بدیهی است که در شرایط کنونی تعلیق کمکهای مالی به افغانستان و مسدود کردن داراییهای این کشور میتواند بحران ایجاد کند.
امجد علی در ادامه مصاحبه خود تصریح کرد: ادعای بایدن منبی بر تحقق اهداف نظامی این کشور در افغانستان و متهم کردن پاکستان توسط کاخ سفید به همکاری، کاملا با یکدیگر تناقض دارد؛ به نظر میرسد آمریکا در سناریویی جدید این بار قصد دارد با بزرگنمایی گروههای داعش و القاعده و متهم کردن اسلام آباد به حمایت از گروههای تروریستی کشورهای منطقه را وارد جنگ دیپلماتیک کند.
این کارشناس پاکستانی اظهار داشت: آمریکاییها که بر خلاف ادعای خود نتوانستند طی ۲۰ سال به اهداف صلح و ثبات دائمی در افغانستان برسند چگونه از طالبان توقع دارند که تنها طی چند ماه این اهداف را تحقق بخشند، بی شک وضعیت افغانستان خوب نیست چرا که در کنار پیچیده شدن اوضاع برای تشکیل دولت فراگیر، بحرانهای اقتصادی و معضل مهاجرتهای اجباری در این کشور به اوج خود رسیده که بهبود این وضعیت نیازمند توجه ویژه جامعه جهانی و گذر زمان است.