طبق قانون، نصب تابلوی پارک ممنوع و پارک = پنچری، به غیر از روی درب پارکینگ، جرم محسوب میشود و قانون برای آن مجازات حبس در نظر گرفته است.
شهروندان به علت نبودن پارکینگهای عمومی بهاندازه کافی در مراکز شهر، مجبورند خودروهای خود را در کوچههای همجوار خیابانهای شهر پارک کنند که در بعضی از مواقع باعث ایجاد مشکل برای ساکنان منازل واقع در این محلهها میشود.
طبق ماده ۲۴ قانون مدنی هیچکس نمیتواند کوچه و خیابانهایی را که بنبست یا مسدود نیست، تحت تملک قرار دهد. همچنین، مطابق با ماده ۹۶ قانون شهرداری ها، اراضیِ کوچههای عمومی، میدانها، پیادهروها، خیابانها و بطور کلی معابر، مورد استفاده عموم است و ملک عمومی محسوب می شود؛ طبق اصل ۱۹ قانون اساسی ایران نیز، همه مردم از حقوق مساوی برخوردارند.
جلوی درب خانه و مغازه، ملک خصوصی شما نیست. بنابراین، نصب هرگونه تابلو پارک ممنوع، یا تهدید به پنچر کردن خودروها در کوچه و خیابانهای شهر، جرم محسوب می شود و می توان در دادسرا شکایت کرد.
همچنین، مسدود کردن کوچه و خیابان نیز جرم است و مجازات دارد. در نتیجه، قرار دادن موانع از سوی کسبه، نگهبانان ادارات و یا هر شخص دیگری در کنار کوچه، خیابان، مقابل مغازه یا خانه و ممانعت از پارک خودروهای دیگر، نقض آشکار حقوق شهروندی است و طبق قانون، مجازات نیز دارد و همه مردم میتوانند ماشین خود را در تمام کوچههای شهر پارک کنند.
اما این ممنوعیت دو استثناء دارد:
از نظر قانون، پارک کردن خودرو مقابل پارکینگ هر جایی چه خانه باشد و چه مغازه؛ ممنوع است.
استثناء دوم درباره کوچههای بنبست است. اگر فردی در کوچه بنبست ساکن باشد، تمام فضای داخل کوچه حق او و همسایههاست؛ به این ترتیب پارک کردن خودروی افرادی که ساکن آن کوچه نیستند از نظر قانون مشکل دارد.