امسال هم روزنکوداشت زاینده‌رود بدون زنده بودن این رود گذشت.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، مرکز اصفهان؛ زاینده رود بزرگترین رودخانه مرکزی ایران، نماد هویتی و فرهنگی اصفهان است که از سال ۱۳۷۹ نخستین خشکی آن رخ داد، رودخانه‌ای که برداشت بی رویه، آن را خشکاند.
مسافرانی که برای دیدن این رود و پل‌های زیبایش پا به اصفهان می‌گذاشتند تا در خنکای نسیم کنار این رود بنشینند و جانی تازه کنند، هم اکنون فقط با پهنه‌ای خشک روبرو می‌شوند که آبی نیست و حتی گوسفندان در این بستر مشغول چریدن هستند.
زاینده رودی که در نبودش زمین در بخش‌های مختلف اصفهان فرو نشسته است و سازه‌های تاریخی این شهر را تهدید می‌کند.
برداشت بی‌رویه سالیانه آب در بالادست رودخانه، استقرار صنایع بزرگ، پالایشگاه و نیروگاه‌ها در کنار رودخانه از دیگر عواملی است که بر شرایط بحرانی زاینده رود دامن زده است و متاسفانه درچند سال گذشته به نوعی برخی فشار‌های اجتماعی مردم و کشاورزان موجب شده که این رودخانه دائمی در مقطعی از زمان باز و در مقاطعی دیگر بسته شود.
به گفته معاون حفاظت و بهره‌برداری شرکت آب منطقه‌ای اصفهان ن ورودی آب به مخزن سد زاینده‌رود در اوایل مهرماه، ۶ مترمکعب بر ثانیه و خروجی از سد ۲۳ مترمکعب بر ثانیه بوده است.
محمود چیتیان با اشاره به پیش‌بینی نامطلوب وضعیت بارش‌ها در فصل پائیز امسال افزود: میانگین بارندگی در سرشاخه اصلی حوضه زاینده‌رود در سال آبی گذشته ۸۲۴ میلی‌متر بوده که در مقایسه با میزان هزار و ۳۹۷ میلی‌متری بارش در بلندمدت ۴۱ درصد کاهش داشته است.