ام. اس بیماری است که سیستم ایمنی بدن به بافتهای خودش حمله میکند و در چنین فرایندی میلین را از بین میبرد.
میلین را میتوان به عایق روی سیمهای الکتریکی تشبیه کرد زمانیکه میلین آسیب میبیند، پیغام صادره در طول آن عصب متوقف شده و یا به کندی منتقل میشود.
فاکتورهای سن، جنسیت، وراثت، عفونت، نژاد، عوامل جغرافیایی و سایر بیماریها از جمله بیماری تیروئید، دیابت نوع ۱ و بیماری روده تحریک پذیر، ریسک ابتلا به ام. اس را افزایش میدهند.
اسپاسم و سفتی عضلات، بی حسی و فلج، به طور معمول در پاها، اختلال در دفع مدفوع یا ادرار، تغییرات ذهنی همچون فراموشی و یا عدم تمرکز، افسردگی، تشنج، مشاهده رنگها به شکل غبارآلود، احساس سوزن سوزن شدن، سرگیجه بی دلیل، ناتوانی در احساس تغییرات دما از جمله عوارضی است که در مورد بیماران مبتلا به ام اس دیده میشود.
برای تخفیف در برخی علائم ام اس بایدسبک زندگی را عوض کرده و از درمانهای جایگزین استفاده شود.
همچنین استراحت به میزان کافی، ورزش، دوری از گرما و یک رژیم غذایی متعادل و کامل منجر به حفظ قدرت سیستم ایمنی بدن خواهد شد.