سلامت مغز با ورزش روزانه

 

ورزش می‌تواند بیماری‌هایی که به مغز انسان مربوط می‌شود تا حدی کاهش دهد. پژوهش‌های جدید نشان می‌دهند ورزش می‌تواند علائم مشکلاتی مانند میگرن و دوبینی که منشأ مغزی دارند، تا حدی کاهش دهد.

 

همین مطالعات نشان می‌دهند انجام ورزش‌هایی مانند بدمینتون و اسکی که هنگام انجام آن‌ها مغز باید در کسری از ثانیه تصمیم بگیرد، می‌تواند روی عملکرد کلی مغز تأثیر مثبتی بگذارد.

 

در حقیقت، با محاسبه واکنش‌های بیشتر هنگام ورزش، مغز نیز به فعالیت و واکنش وادار می‌شود. فعالیت بیشتر مغز در نهایت ممکن است علائم بیماری‌هایی مانند آلزایمر و پارکینسون را نیز تا حدی کاهش دهد.

 

تقویت تفکر: به همان اندازه که حل جدول یا پازل به تولید سلول‌های مغزی می‌انجامد، انجام ورزش جدید در بزرگسالی نیز به نتایج مشابهی منتهی می‌شود. نتایج مطالعات عصب‌شناسی نیز حاکی از آن است که یادگیری مهارت‌های فیزیکی جدید در بزرگسالی، به افزایش حجم سلول‌های خاکستری در بخش‌های کنترل حرکتی مغز، ‍‌منتهی می‌شود.

 

پیشگیری از افسردگی: نتایج جدیدترین تحقیقات نشان داده‌اند که ورزش یک دارو برای رفع افسردگی محسوب می‌شود. محققان این توضیح را داده‌اند که استرس و افسردگی منجر به تولید مواد مضر در خون و مغز می‌شود.

 

با این حال، پروتئین خاص به نام عضله اسکلتی PGC-۱α۱ منجر به شکستن و از بین بردن ماده مضری می‌شود که استرس، تولید کرده است. این پروتئین محافظ در برابر استرس به‌طور طبیعی، هنگام ورزش کردن تولید می‌شود.

 

افزایش انرژی: محققان دانشگاه جورجیا اعلام کرده‌اند که سطوح متوسط ورزش در روز منجر به افزایش انرژی کلی بدن می‌شود و کاهش خستگی مفرط را به همراه دارد.

 

افزایش حافظه: انجام ورزش مداوم، باعث افزایش حافظه و قدرت یادگیری می‌شود. ورزش کردن، تولید سلول‌های هیپوکامپوس که مسئول حافظه و یادگیری هستند، افزایش می‌دهد.

 

افزایش انعطاف‌پذیری در برابر تنش: تنها ۳۰ دقیقه ورزش روزانه، تفاوت بزرگی در وضعیت احساسی، مقابل استرس ایجاد می‌کند. فعالیت‌های ورزشی، تأثیر مثبت بر افزایش دوپامین، سروتونین، نورآدرنالین و گابا آمینواسید دارند که خود سبب بیشتر آرامش بیشتر در افراد می‌شوند.

 

جلوگیری از تحلیل کارایی شناختی: این حقیقت دارد که هر چقدر سن بالا می‌رود، مغز نیز تحلیل خواهد رفت و احتمال ابتلا به بیماری‌هایی مانند آلزایمر افزایش می‌یابد. با وجود این‌که ورزش نمی‌تواند آلزایمر را درمان کند، اما انجام آن می‌تواند از تحلیل رفتن مغز جلوگیری کند.

 

تحلیل کارایی شناختی، معمولا پس از ۴۵ سالگی خواهد بود. ورزش کردن، به‌خصوص بین ۲۵ تا ۴۵ سالگی، باعث افزایش مواد شیمیایی در مغز می‌شود که از تحلیل رفتن هیپوکامپوس، جلوگیری می‌کند.