آذربایجان و کشورهای منطقه باید هرگونه شائبه بهرهگیری گروههای تروریستی و عوامل رژیم صهیونیستی از خاک آنها برای نزدیک شدن به مرزهای جمهوری اسلامی ایران را برطرف کنند.
در این خصوص نکاتی وجود دارد:
نخست؛ بر اساس اصل حق حاکمیت و قوانین بینالمللی، هر کشوری حق برگزاری رزمایش نظامی در حریم سرزمینی خود را دارد و ایران نیز بر همین اساس در حوزه زمینی، دریایی، هوایی و پدافندی رزمایشهایی را برای سنجش و تقویت توان دفاعی و امنیتی خویش برگزار میکند.
دوم؛ این رزمایشها بر اساس جدول زمانی و مکانی مشخص و از پیش طراحی شده برگزار میشود، لذا واکنش «الهام علیاف» رییس جمهور آذربایجان که گفته برای ما سوال است که چرا اکنون و چرا در مرز ما چنین رزمایشی صورت میگیرد، به دور از منطق و حقیقت ماجراست.
سوم؛ ایران همواره امنیت همسایگان و منطقه را امنیت خود دانسته و سابقه رزمایشهای برگزار شده نیز همین را ثابت میکند.
چهارم؛ ایران همواره بر اصل همافزایی و مشارکت منطقهای برای تحقق امنیت و ثبات تاکید داشته و از برگزاری رزمایشهای مشترک با همسایگان استقبال کرده است. بر این اساس برگزاری رزمایشهای مشترک با کشورهایی، چون آذربایجان و ارمنستان میتواند در برنامه همکاریهای نظامی مشترک با باکو و ایروان باشد.
پنجم؛ سخنان تعجبآور رئیس جمهوری آذربایجان در خصوص رویکرد دفاعی ایران در حالی مطرح شده که جمهوری اسلامی مانند آنچه در عراق، سوریه، جنگ اخیر قرهباغ و... رقم خورد، همواره به دلیل حساسیت و احساس مسئولیت نسبت به امنیت همسایگان خود، ضمن دقت عمل در حراست از مرزهای مشترک، هزینههای مالی و انسانی قابل توجهی را برای مقابله با تروریسم که اصلیترین تهدید کشورهای منطقه محسوب میشود، پرداخته است.
ششم؛ ایران مقابله با تروریسم و تهدیدات امنیتی به ویژه تحرکات رژیم صهیونیستی را حق خود دانسته و هرگز کوچکترین تهدیدی را بر نخواهد تابید، چنانچه تحرکات مشترک گروهکهای ضد انقلاب و موساد در اربیل عراق را هدف حملات موشکی و توپخانهای قرار داد و صراحتا هشدار داد که در صورت تداوم شرارت گروهکهای ضدانقلاب و تروریست، این حملات ادامه خواهد داشت.
بر این اساس؛ نه تنها آذربایجان بلکه دیگر کشورهای منطقه نیز باید با درک واقعی از حساسیتها و ملاحظات امنیتی ایران هرگونه شائبه در خصوص بهرهگیری گروههای تروریستی و عوامل رژیم صهیونیستی از خاک آنها برای نزدیک شدن به مرزهای جمهوری اسلامی ایران را برطرف کنند.
به صورت طبیعی هر کشوری برای دفاع از حاکمیت و امنیت خود، در صورت ضرورت بدون نیاز به برگزاری رزمایش، نسبت به سرکوب عوامل و عناصر متجاوز با بهرهگیری از مجموعه ظرفیتهای خود اقدام خواهد کرد و جمهوری اسلامی ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست.
تحولات این روزها در منطقه به ویژه شرایط حاکم بر افغانستان به خوبی نشان داد که آمریکا حامی و شریک قابل اعتمادی نیست و دولتهایی که دل به وعدههای آمریکا بسته باشند در نهایت دچار خسران خواهند شد.
توجه ویژه و دوراندیشانه به تلاش رژیم صهیونیستی برای انتقال ناامنی حاکم بر سرزمینهای اشغالی به منطقه قفقاز و همچنین سودای توسعهطلبی برخی کشورهای دیگر منطقه که با کمال تاسف به پای ثابت بحران آفرینی مستقیم و نیابتی در کشورهای آشوبزده تبدیل شدهاند از الزامات مهمی است که میتواند شرایط تجدیدنظر در راهبردهای نظامی و امنیتی را برای کشورهای حوزه قفقاز و اجتناب از قرار گرفتن آنها در میدان بازی کشورهای ماجراجو را فراهم نماید.