وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی به مناسبت روز جهانی ناشنوایان در پیامی تاکید کرد: متناسب سازی امکانات برای ناشنوایان در سایه همگرایی همه دستگاهها میسر میشود.
امروز، به واسطه تلاشهای مستمر نظام جمهوری اسلامی، توسعه عدالت اجتماعی و لزوم برابرسازی فرصتها برای تمامی اقشار جامعه به ویژه گروههای آسیب پذیر و دارای معلولیت، به عنوان یک رویکرد، مبنای بسیاری از برنامه ریزیهای دستگاههای مربوطه قرار گرفته است.
دولت سیزدهم، رفع مشکلات مردم و زمینه سازی برای بهبودکیفیت زندگی جامعه را در اولویت خود قرار داده است.
امروز، همگی باور داریم که مشارکت اجتماعی و نقش آفرینی ناشنوایان در تمامی ابعاد اعم از آموزش، بهداشت، سلامت، اقتصاد و فرهنگ حق مسلم آنان است و فراهم سازی زمینههای چنین مشارکتی نیز وظیفه قانونی و انسانی کسانی است که در جایگاه قانون گذاری، مدیریتی و اجرایی انجام وظیفه میکنند.
باور به لزوم تقویت پشتوانههای قانونی نسبت به افراد دارای معلولیت، موجب شد تا پیگیری روند اصلاح قانون حمایت از حقوق افراد دارای معلولیت، در دستور کار مشترک وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، سازمان بهزیستی و سازمانهای غیردولتی فعال در امور افراد توانخواه قرار گیرد، درنتیجه این تشریک مساعی، اکنون قانونی را در اختیار داریم که با اهرمهای اجرایی قویتر از گذشته، از حقوق افراد ناشنوا و کمشنوا پشتیبانی میکند.
نشستهای مستمر با دستگاههای اجرایی و تشریح مفاد قانون یاد شده، کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت و تاکید بر ضرورت اجرای این قوانین در دستگاهها، تلاش برای رسمیت یافتن زبان اشاره، اعزام مترجمین مربوطه، رفع موانع تحصیل ناشنوایان در تعدادی از رشتههای دانشگاهی و کمک به جذب آنان در عرصههای شغلی مختلف، بخشی از اقداماتی است که با تلاش سازمان بهزیستی در کنار سازمانهای مردم نهاد و غیردولتی فعال در این حوزه دنبال میشود.
متناسب سازی امکانات برای ناشنوایان در زمینه حمل و نقل، آموزش، بهداشت و درمان، سلامت و دسترس پذیری برنامههای رسانهای و امکانات فضای مجازی برای این قشر از جامعه از دیگر اقداماتی است که میبایست درسایه قوانین و همگرایی دستگاهها دنبال شود تا این عزیزان در مسیری هموارتر برای نقش آفرینی موثر در جامعه تلاش کنند.
با این حال، آنچه بیش از هرچیز تضمین کننده مشارکت اجتماعی ناشنوایان است، احساس مسئولیت و تلاش ما به عنوان یک شهروند و یا فعال اجتماعی است تا محدودیتها و تفاوتهای افراد ناشنوا و کم شنوا را بپذیریم، قابلیتها و ارزشهای وجودی آنان را به رسمیت بشناسیم و برای تقویت جایگاه آنان در جامعه تلاش کنیم.