والدین میگویند: بازگشایی مدارس نباید با عجله و بی برنامه باشد، چرا که پای سلامتی سرمایه آنها در میان است.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز کرمان، از نواختن زنگی که در این موقع سال راس ساعت۸ صبح زده می شد خبری نیست، همه جا به قول کرمانیها "سوت و کور" است.
امروز به یکی از مدارس شهر کرمان آمدم، اگر زنگی هم به صدا در آید دانشآموزی به چشم نمیخورد تا به شنیدن آن سراسیمه و بِه دو ،خودش را به کلاس درس برساند و در کنار دیگر همکلاسیهایش چشم به درب کلاس بدوزد، تا معلم آنها بیاید.
حالا ۱۹ماه از تعطیلی حضوری مدارس می گذرد و شور و شعف را در مدارس نمی بینیم.
از کنار دیوارهای مدرسه که رد می شوم ،انواع جملات زیبا و دلنشین در مورد تعلیم و تعلم به چشم می خورد.
در این مدت تور والیبال اینجا در انتظار بچه هایی است که برای دریافت یک توپ ،خودشان را به آب و آتش می زدند.
دست روی لوازم آزمایشگاه که می کِشم، گرد و خاک آنها را فراگرفته و مدتهاست از دانشآموزانی که برای آشنایی با لوازم و آزمایش از سر و کَله هم بالا می رفتند، خبری نیست.
خاله زینب چایی به دست، خمیده ترازهرسال شده و به سمت من میآید.
میگوید: در این مدت که بچهها را ندیده ام، باور کن افسردگی گرفته ام.
اینجا ساکت وخاموش است و گاهی تَک و توکی از بچهها آن هم به مدت کوتاه برای رفع دلتنگی سری به اینجا می زنند، آهی می کِشند و می روند.
از او خداحافظی میکنم و از کنار شیرهای آبخوری گوشه مدرسه رد می شوم. صدای آب بازی بچه ها را که سالها در اینجا با لیوانهای پر از آب لباسهای خودشان را خیس می کردند و لذت می بردند حس می کنم.
یک نگاه به سالی که گذشت
بازی روزگار تمام شدنی نیست، ویروس کرونا یی که عالم و آدم را زیر و رو کرد، شاید بیشترین تأثیرش را بر آموزش نسلی گذاشت که تا کنون نه تجربه ای در این زمینه داشتند و نه عادت به فضایی بنام مجازی.
نسلی که به بوی گچ و حس فیزیکی کلاس عادت کرده بود و در خواب هم نمی دید شرایط این چنین تغییر کند.
سال گذشته آموزش های فضای مجازی مشکلات بسیاری هم برای معلمان و هم برای دانش آموزان در پی داشت.
خانم رضایی مادر یکی از دانشآموزان میگوید: سال گذشته تا سه ماه اینترنت و شبکه شاد دچار مشکلات بسیار بود و پس از آن هم در طول هفته دائم قطع و وصل میشد.
از طرفی من خودم کارمند بودم و اصلاً نمیدانم دو بچه ام چیزی یاد گرفتند یا خیر.
برخی مواقع که سرزده به خانه میآمدم، میدیدم کامپیوتر خانه روشن است و معلم در حال درس دادن ،اما بچه ام خوابِ خواب است.
پدر دانش آموز دیگری می گوید: فرزندم کلاس نهم است، سال گذشته معدلش بیست شد.
کتابهای این بچه را که در پایان سال نگاه کردم و ورق می زدم، مشخص بود که اصلاً باز نشده است، حالا چیزی یاد گرفته یا نه، با خداست.
البته تنها اینها مشکلات و دردهای مشترک خانواده ها نیست، مشکلات دانش آموزان کم برخوردار و عشایر روستایی استان، درد دیگر آموزش در فضای مجازی بود.
الهامی، مدیرکل فناوری و اطلاعات استان میگوید: سال گذشته دو هزار روستا اصلاً اینترنت نداشتند و دسترسی دانشآموزان به فضای مجازی امکانپذیر نبود.
از طرفی چندین هزار دانشآموز کم برخوردار در سراسر استان نیز به تبلت و گوشی هوشمند دسترسی نداشتند و قوز بالا قوز برای آموزش و پرورش شده بود.
علارغم پیگیریهای زیاد ما، آخر هم معلوم نشد این تعداد بالای دانش آموز سال گذشته را چگونه گذراندند و سرنوشت تحصیلی آنها چه شد.
فضای مجازی اما حقیقی
مِهر امسال بیش از 6۷۰هزار دانش آموز کرمانی سال تحصیلی خود را در حالی آغاز کردند که روش تدریس همانند سال گذشته است.
از لپ تاپ، گوشی هوشمند و کامپیوتر گرفته تا مدرسه تلویزیونی، البته آنطور که آقای ضیاء معاون آموزش و پرورش استان میگوید: مدارس روستایی و عشایری زیر ۱۵دانش آموز به صورت نیمه حضوری یا حضوری باز است و با پرس و جویی که کردیم، شرکت بچه ها در کلاسها با ترس و لرز است و والدین آنها هم اجازه حضور دائم را نمیدهند، اما به هر حال اکثر بچه ها به فضای مجازی روی آوردهاند.
معاون آموزش و پرورش استان میگوید: شبکه شاد امکانات بیشتری را امسال دریافت کرده و ظرفیتهای بهتری پیدا کرده و امکان گفتگوی معلم و دانش آموز فراهم شده است و نواقص سال گذشته را ندارد و البته این شبکه انحصاری، امن و کاملاً رایگان است.
خانوادهها نیز میگویند: این بسترآموزشی امسال بسیار بهتر شده است و توانسته رضایت خانواده ها را جلب کند و شرایط روزگار نیز به نحوی است که به اجبار باید این نوع بسترو فضا را تقویت کرد.
شکاف تفاوت های یادگیری در مدارس
اگر چه در قبل از کرونا تفاوتها و اختلاف بسیاری بین مدارس استان وجود داشت اما اکنون نیز در این وضعیت بحرانی کرونا، تفاوت انواع یادگیریها و تدریس از زمین تا آسمان است.
برخی مدارس با دریافت شهریه های ۱۵تا۲۰ میلیونی برای مدارس خود تنوع وشرایط تدریس خوبی فراهم کرده اند که البته با فضای شبکه شاد و مدارس دولتی بسیار متفاوت است.
آقای بابایی که سه فرزند دانش آموز دارد، میگوید: در این شرایط هم تفاوت طبقاتی را میتوان حس کرد و می توان گفت :هرکس هزینه بیشتری را بپردازد از آموزش بهتری برخوردار است.
او اضافه میکند: بچه های من نسبت به افرادی که در این نوع مدارس به یادگیری مشغول هستند، بسیار عقب تر و بهتر بگویم، کم سوادتر هستند و
دراین مدارس گران قیمت، برخی برای نور چشمی های خود در کنار این همه هزینه، حتی انواع معلم خصوصی نیز جذب کرده اند.
او تاکید می کند: اکنون آموزش تلویزیونی و شبکه شاد بسترهای یادگیری است، بچه ای که ۲۰دقیقه در این بستربرای ریاضی وقت میگذارد با کسی که با بهترین معلمان و وفرصت بسیار بیشتر در کلاسها به یادگیری مشغولند، اصلاً قابل مقایسه نیست و بچه من به هیچ وجه نمیتواند با آنها رقابت کند و از گردونه خارج است.
سرعت در واکسینه کردن معلمان
با افزایش حمایتها و تداوم واکسیناسیون حدود ۹۰درصد معلمان استان در مقابل کرونا واکسینه شده اند که شامل حدود ۴۴هزار معلم می شود.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی استان می گوید: این قشر از اولویت های ما در استان هستند و واکسن دانش آموزان نیز آغاز شده است.
آقایی رشیدی تاکید میکند: البته واکسن به تنهایی جوابگو نیست، به عنوان نمونه در دو هفته گذشته چندین شهر ما به رنگ آبی بود اما با رعایت نکردن دستورالعملها به سرعت تغییر رنگ داد و این نشان میدهد مردم باید بسیار تا بسیار در این زمینه جدی باشند چراکه سرعت ابتلا به شدت بالاست.
آقای باهِری کارشناسی آموزش و پرورش استان میگوید: هدف ما آموزش ترکیبی و آرام آرام حضوری در مدارس است تا فرایند یادگیری و تعلیم از شرایط فعلی خارج و حتی در این زمینه به استانها نیز اختیارات زیادی داده شده تا بر اساس شرایط هر استان و شهرستان تصمیمگیری شود.
سخن آخر
اینکه آموزش و پرورش تصمیم به بازگشایی مدارس گرفته و گفته شده از دو ماه آینده به تدریج آموزش حضوری و ترکیبی آغاز میشود خبری خوش و نویدبخش است، اما نکتهای که بسیار هم مهم است، دغدغه و نگرانی خانواده ها می باشد.
نگرانی از حضور ۱۵تا۲۰ دانشآموز در یک اتاق کوچک ودر کنار یکدیگر، در صورت مبتلا بودن یک دانش آموز به سرعت بیماری شیوع و حتی به خانواده ها نیز سرایت پیدا می کند.
در این اوضاع حال آن مادری که یکی از فرزندانش را به علت کرونا از دست داده و این بلا به گفته او، جان ۶نفر از اطرافیانش را نیز گرفته باید درک کرد.
او و دیگر والدین می گویند:محیط امن، بهداشت و سلامت بچهها در مدرسه باید تضمین شود.
آنها اعتقاد دارند: سالی را صبر کردهاند، حالا اگر مدارس با چند ماه دیرتر بازگشایی شوند ،بهتر از این است که جان بچه ها در خطر افتد.
نویسنده: سیدامان الله احمدی زاده