همدستی شرایط آب و هوایی، مشکلات ساختاری تولید و نبود برنامه ریزی مدون برای حل آن، رتبه تولید زیتون گیلان را در سرازیری سقوط قرار داده است.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز گیلان؛ زیتون، امسال، در سال آور، شاگرد تنبل کلاس محصولات کشاورزی گیلان شد؛ محصولی که روزگاری جزو شاگرد اولهای استان کشاورزی گیلان بود.
هر سال روزهای نخستِ ماه پایانی تابستان، اهالی شهرستان رودبار در گیلان، دست به شاخ و برگ همیشه سبز زیتون میبرند و برداشت رقمهای زود رس این محصول را شروع میکنند.
"ماری" رقم زودرس زیتون در گیلان است که تابستان به بار مینشیند و رودباریها رقمهای دیگر زیتون را نیمههای پاییز از باغهای شان برداشت میکنند.
امسال براساس تقویم کشاورزی و پیش بینی ها، سال آور زیتون بود.
ابراهیمی مدیر جهاد کشاورزی رودبار، تنها شهرستان گیلان که در آن زیتون تولید میشود میگوید: پیش بینی کرده بودیم امسال از ۹هزار و ۲۵۳هکتار باغ زیتون این شهرستان، ۲۰هزار تُن زیتون برداشت کنیم، اما محصولی که در باغها به بار نشسته این معادلات را به هم زد و با این مقدار محصولی که در باغها میبینیم، در نهایت حدود ۱۲هزار تُن زیتون، سبد تولید این محصول را در گیلان پر میکند که ۴۰درصد کاهش محصول در سال آور زیتون را نشان میدهد.
چرا سال آور زیتون، نیاور شد؟
کارشناسان کشاورزی تغییر شرایط آب و هوایی را یکی از دلایل آن میدانند.
صحبتهای باغداران هم این موضوع راتایید میکند.
آنطور که باغداران میگویند: در زمان گلدهی ِدرختان زیتون، باد گرم باعث از بین رفتن شکوفههای زیتون و شد و بر این اساس مقدار زیادی از شکوفههای زیتون به مرحله باردهی نرسید و تولید هم حسابی آب رفت.
این کارشناسان، خشکسالی و تشنه ماندن باغها را علت دیگر کاهش تولید زیتون در سال آور اعلام میکنند.
آقای صفرزاده که مسئول یک تعاونی زیتون کاری در روستای علی آباد رودبار است از کاهش میزان برداشت زیتون ناراحت است و میگوید: باغهای زیتون مان در کنار سد و رود سپیدرود بزرگ، تشنه مانده اند.
وی با بیان اینکه ۶۰عضو فعال این تعاونی ۶۲۳هکتار باغ زیتون دارند افزود: در سال۸۳ قرار بود سازمان جهادکشاورزی در قالب "طرح طوبی" آب مور نیاز باغهای زیتون را تا سرِ باغهای بالادست رودبار بیاورد.
آقای صفرزاده میگوید: بسیاری از باغداران زیتون به ویژه در منطقه علی آباد رودبار، به امید این طرح و آمدن آب به زمینهای بالادست، در زمینهای شان نهال زیتون کاشتند، اما از آب خبری نشد و برخی از آنها حالا دیگر زمینهای نهال کاری شده را رها کرده اند.
وی افزود: پیمانکار "طرح طوبی" این طرح را نیمه کاره رها کرد و از ایران رفت و باغداران زیتون ماندند و نهالهایی که در کنار رود، تشنه مانده بود.
آقای صفرزاده میگوید: اگر از ما تولیدکنندگان زیتون حمایت شود، دوباره میتوانیم به روزهای اوج تولید بازگردیم، اما با شرایط فعلی، وضع تولید هر روز بدتر میشود.
او یکی از مهمترین مشکلات تولید زیتون را تامین آب میداند و میگوید: برخی از باغداران، روی آب باران حساب باز میکنند و برخیها هم با تراکتور و یا وسایل ابتدایی از سپیدرود آب را بر سر باغهای شان میبرند.
تولیدکننده دیروز گیلان، کارگر امروز باغ استانهای دیگر
آقای چگینی یکی از اعضای تعاونی تولید زیتون علی آباد با حسرت میگوید: روزگاری رودبار حرف اول تولید زیتون را در کشور میزد، اما حالا در رتبه پنجم قرار داریم و تاسف بارتر اینکه برخی از باغداران به دلیل کسادی تولید زیتون در رودبار، به عنوان کارگر برای برداشت زیتون به استانهای همجوار از جمله طارم زنجان میروند؛ در واقع کسانی که روزی، خودشان تولیدکننده زیتون بودند، حالا باید به دلیل مدیریت نادرست تولید، محصول به بار نشسته استانهای دیگر را برداشت کنند و پول کارگری میگیرند.
مشهدی برکت هم که یکی از ۲۲هزار بهره بردار زیتون رودبار است میگوید: امسال از ۲هکتار باغ زیتون فقط ۴۰۰کیلو محصول برداشت کردم؛ درحالی که سال قبل از باغم ۴تُن محصول برداشت کرده بودم.
در بین باغدارانی که از کاهش تولید مینالند به آقای یوسفی میرسم.
باغداری که برخلاف دیگر تولیدکنندگان میگوید:محصول باغش امسال به دلیل بکارگیری شیوههای درست تولید و تامین آب مورد نیاز باغش، خوب بود.
آقای یوسفی توضیح میدهد: زیتون نیاز به آب، هرس به موقع و رسیدگی دارد اگر مسولان از تولیدکنندگان زیتون بیشتر حمایت کنند و دست کم مشکل تامین آب را حل کنند زور افزایش تولید میچربد و از طرفی این محصول، در بازارهای جهانی آنقدر طرفدار دارد و کاربردی هست که بتواند هم پای محصولات صادراتی دیگر، برای کشور ارزاوری داشته باشد.
افت تولید و اوج گرفتن قیمتها
کاهش تولید زیتون امسال افزایش قیمت این محصول را در بازار به دنبال داشته است، تاجایی که امسال، قیمت هر کیلوگرم زیتون در پای درخت، کیلویی ۴۰تا۴۵ هزار تومان است و قیمت هر کیلو زیتون شکسته هم در بازار، تا ۶۰هزار تومان خرید و فروش میشود.
با یک حساب سرانگشتی میتوان پیش بینی کرد که قیمت زیتون امسال ممکن است حتی به ۱۰۰هزار تومان هم برسد.
سردمداری دوباره زیتون، باغ جوان میخواهد
معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی گیلان با بیان اینکه بیش از ۸۰درصد از اقتصاد کشاورزی شهرستان رودبار به تولید زیتون وابسته است میگوید: امسال، شاهد کمترین میزان تولید زیتون در ۱۰سال گذشته بودیم.
سیدعلی موسوی افزود: وجود باغهای سنتی زیتون و نیز تولید ارقام بومی و کم بازده که بیش از ۶۰درصد ارقام کشت شده زیتون در رودبار را تشکیل میدهد و نیز آفت مگس زیتون از دلایل اصلی کاهش تدریجی تولید این محصول در سالهای گذشته است.
وی میگوید: امسال، نوسان ۲۰درجهای دمای هوا در زمان گلدهی زیتون هم باعث شد، بخش زیادی از محصول زیتون باغهای گیلان، قبل از رسیدن به مرحله باردهی از بین برود که در مکاتبهای با وزارتخانه، خواستار جبران خسارت باغداران زیتون شده ایم.
اما باغداران، خواسته دیگری هم از سازمان جهاد کشاورزی دارند و میخواهند؛ نوسانات دمایی هم جزو موارد مشمول بیمه محصول زیتون باشد که البته مسئولان این سازمان میگویند: پیگیر این موضوع هم هستند.
اگر چه مسئولان و باغداران بیشتر از همه، تغییرات دمای هوا را در کاهش محصول زیتون امسال دخیل میدانند، اما کاهش تولید این محصول، فقط به امسال خلاصه نمیشود و زیتونِ گیلان، چند سالی است که در سراشیبی تدریجی کاهش تولید قرار دارد؛ به طوری که از جایگاه اول تولید به مقام پنجم تنزل یافته است.
دلایل این رکود تاسف بار را از معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی گیلان جویا شدم.
سیدعلی موسوی میگوید: تداوم مشکلات تولید زیتون در گیلان و از طرفی ایجاد باغهای جدید و کشت ارقام پرمحصول در استانهای دیگر باعث شد، رودبار که ایران زیتون را به نام آن میشناسد، رتبه نخست تولید این محصول را واگذار کند و به تدریج به رتبه پنجم سقوط میکند.
از او میپرسم؛ سازمان جهاد کشاورزی گیلان، برای جایگزینی ارقام پرمحصول و احیای باغهای زیتون چه برنامهای دارد و حمایتها در این باره چگونه است؟ و وی در پاسخ به این سوال میگوید: سازمان جهاد کشاورزی گیلان هر سال افزون بر پرداخت تسهیلات ویژه احیای باغهای زیتون، نظارت فنی برای مدیرت باغ و نیز مبارزه با آفت مگس زیتون را در دستور کار دارد، اما تا حدود ۳هزار هکتار باغ زیتون قدیمی و سنتی رودبار احیا نشود، تولید تکان نخواهد خورد.
از او در باره پیگیریها برای حل مشکل تامین آب باغهای زیتون میپرسم و او میگوید: بارها این مشکل را در نشستهای استانی با مسئولان مطرح کرده ایم و به دنبال حل آن هستیم.
چرا باغهای زیتون رودبار بر لب رود تشنه اند
مدیرعامل شرکت آب منطقه گیلان میگوید: ممنوعیت آب گذاری جدید در حوزه آبریز سد سفید رود، پس از برگزاری نشستها و توافق مسئولان استانهای این حوزه آبریز ابلاغ شد و براین اساس مقرر شد؛ مجوز جدید برداشت آب از حوزه آبریز و مسیر سپیدرود در ۹ استان کشور از جمله گیلان صادر نشود.
وحید خرمی میگوید: ابلاغ این دستورالعمل باعث شد از ۶سال پیش تاکنون، هیچ مجوزی برای برداشت آب از سفیدرود برای آبیاری باغهای زیتون رودبار صادر نشود.
وی به کاهش آورد آب رودهای حوزه آبریز سفیدرود در سالهای گذشته اشاره کرد و افزود: این کار برای حفظ حق آبه و سهم سفیدرود انجام شده تا این سد بتواند آب مورد نیاز و کافی برای ۱۸۰هزار هکتار شالیزار گیلان را تامین کند.
مدیرعامل شرکت آب منطقه گیلان میگوید: از همان سال به بعد، هیچ گونه مجوز برداشت آب برای درختان زیتون که جزو درختان پرآب است، صادر نمیشود.
وحید خرمی با بیان اینکه براساس آمارهای موجود تعداد مجوزهای تامین آب صادره برای باغهای زیتون قدیم رودبار حدود ۴۵۰فقره با مساحت حدود ۴هزار هکتار باغ است افزود: البته فرآیند صدور مجوز برای تامین آب باغهای ۱۶باغدار با سطح زیرکشت حدود ۶۰۰ هکتار زیتون که قبل از سال۹۴ و ابلاغ این ممنوعیت، برای گرفتن مجوز برداشت آب از سپیدرود اقدام کرده بودن د، در دست اقدام است، اما براساس توافق انجام شده، نمیتوانیم به درخواستهای بعد از سال۹۴ در این باره پاسخی بدهیم.
وی تاکید میکند: اگر بنا باشد از آب سفید رود برای آبیاری باغهای زیتون استفاده کنیم، استانهای دیگر هم در بالادست از حوزه آبریز این سد در مسیر رودهای منتهی به سپیدرود برداشت خواهند کرد و آن وقت دیگر آبی برای ذخیره و تامین آب زراعی شالیزارهای گیلان برای تولید محصول استراتژیک برنج باقی نمیماند.
حرف آخر
آنطور که پیداست تنها و مهمترین راه باقی مانده برای بازگشت گیلان به روزهای اوج تولید زیتون در کنار مقابله با آفت مگس زیتون، احیا و نوسازی باغهای قدیمی زیتونِ رودبار است که مجوز برداشت آب دارند.
امسال زیتون رودبار در سال آور، نیاورترین سال عمر خود راتجربه کرد باغداران امیدوارند مسئولان در سالهای آینده گامهای توسعه تولید را در باغهای زیتون محکمتر بردارند و مسئولان، اما به احیا و نوسازی باغها با همت باغداران امید بسته اند.
نویسنده: اعظم سائدی