خشکی زاینده‌رود؛ تبعات مخرب اجتماعی و زیست محیطی

 

به گزارش گروه عکس خبرگزاری صدا و سیما؛ شهر تاریخی اصفهان با ظرفیت‌های گردشگری متعدد در کل دنیا شناخته شده، اما رودخانه همیشه خروشان آن و آثار تاریخی روی این بستر برای همه دارای جذابیت و معرفی بیشتر است، متأسفانه به دلیل برخی از بی مدیریتی‌ها و کاهش حجم بارندگی در بیش از یک دهه گذشته شاهد خشکی مقطی و یا طولانی مدت این جاذبه طبیعی بوده ایم. این روز‌ها وقتی از روی سی و سه پل می‌گذریم بستر خشک آن غمی سنگین بر دلمان می‌نشاند. برای هر اصفهانی نشین زاینده رود تداعی کننده تلاطم زندگی و طراوت و شادابی در این دیار نیمه بیابانی بود. این روز‌ها نه زاینده رود حال و روز خوشی دارد؛ نه کشاورانی که کشت پاییزه آن‌ها به دلیل بستن زود هنگام سد، قربانی برداشت‌های غیرقانونی بالادستی شده است، تالابی که دود خشک شدن و تبدیل شدن آن به کانون گرد و غبار فقط در چشمان مردم اصفهان نخواهد نشست و همه شهر‌های کشور را تحت تأثیر قرار خواهد داد. محیط زیست و حیوانات نیز از خشکی زاینده رود دچار خسران و کمبود شده اند.نبود آب برای آشامیدن یا کمک به سر سبزی حاشیه زاینده رود، کمبود یا قیمت بالای علوفه به خاطر هزینه‌های تامین آب، یا وجود علوفه با سموم مختلف برای جلوگیری از آفات کمبود آب باعث تلف شدن تعداد قابل تامل گوسفندان شده است. در کنار تمام این مشکلات وجود بیش از اندازه پلاستیک و ضایعات در مسیر و کنار زاینده رود را که گوسفندان به علت گرسنگی از آن‌ها تغذیه میکنند و خطر گوشت آلوده و مشکل دار را نیز نمی‌توان ندیده گرفت. کشاورزان برای بردن گله‌های خود مجبور به کوچ به مناطق نسبتا سبز‌تر می‌شوند یا باید به همین اندک علف سبز کف رودخانه که حاصل رطوبت بستر رودخانه زاینده رود است قناعت کنند