کارشناس والیبال: من از ۲۰ سال گذشته اصرار به استفاده از مربی ایرانی را داشتم چرا که به صورت مقطعی نمی‌توان از مربی خارجی استفاده کرد.
وی افزود: من از ۲۰ سال گذشته شاید یکی از کسانی هستم که اصرار به استفاده از مربی ایرانی را داشتم و در جلسات هیات رئیسه هم این موضوع را مطرح می‌کردم و دلیلم این بود که در مقطع کوتاه قبل از المپیک خیلی نمی‌توانیم از مربی خارجی استفاده کنیم چرا که باید طولانی مدت باشد هر چند منطقی است که از شانسمان استفاده کنیم که متاسفانه آن نتیجه دلخواه رخ نداد.
قطعا الکنو در آن مقطعی که قرار بود مربی ما شود تنها المپیک برای او ملاک و معیار بود. سخت بود که بخواهد تصمیم بلندمدت بگیرد. به همین دلیل فکر می‌کنم فدراسیون در گوشه ذهنش این موضوع را داشت که اگر الکنو نخواست یا نتوانست به آن نتیجه دلخواه برسد، از مربی ایرانی استفاده نماید.
وی با اشاره به نگاه متفاوت فدراسیون به مربیان داخلی، افزود: جز در رشته فوتبال قانون نانوشته‌ای در همه این سال‌ها وجود دارد. مربی داخلی اگر قرار است سکان داری تیم ملی را بر عهده بگیرد قطعا افتخاریست که برای کشورش کار می‌کند، اما نگاه جدی و حرفه‌ای را برای آن مربی ندارد. ما در ورزش‌های مختلف همین موضوع را داریم که اگر قراردادی با مربی ایرانی بسته نمی‌شود یا اگر هم قراردادی بسته می‌شود به نسبت مالی بسیار بسیار پایین‌تر است.
این موضوع را اگر بخواهند به قانونی تبدیل کنند باید خود فدراسیون‌ها هم اقدام و پیگیری کنند و این قانون نانوشته را حذف کنند و مربیان ایرانی مانند مربیان خارجی شوند. نه اینکه ماهی ۱۰ هزار یورو به آن ها حقوق داده شود، اما می‌توان شرایطی را به لحاظ مادی فراهم کرد که مربی بی نیاز شده و تمام تمرکز و حواس خود را روی تیم بگذارد.
کارشناس والیبال در پایان اظهار کرد: در دنیا به لحاظ مسائل مالی مربیان هم با تیم ملی و هم با باشگاه کار می‌کنند. به نظر من مربیان در کشور باید بتوانند با هر دو کار کنند چرا که مربیان ۶ ماه سال را بیکار نیستند و باید کار کرده و آموزش دهند و تمرین کنند.