برگزاری مراسم تشییع پیکر علامه حکیمی در حرم رضوی

به گزارش خبرگزاری صداوسیمای مرکز خراسان رضوی ، پیکر این عالم وارسته و اندیشمند اسلامی پس از طواف در گرداگرد مضجع منور رضوی در رواق دارالحجه حرم رضوی به خاک سپرده شد.آیت الله سید جعفر سیدان بر پیکر علامه حکیمی نماز خواند.

 

محمدرضا حکیمی اندیشمند دینی و نویسنده که به دلیل ابتلا به کرونا در بیمارستان بستری شده بود و همچنان دچار ضعف جسمی شدیدی بود، حدود ساعت ۱۰ شب روز یکشنبه، ۳۱ مردادماه درگذشت.

خانواده حکیمی در بیانیه‌ای اعلام کردند: انا لله و انا الیه راجعون، یا ایتها النفس المطمئنه! ارجعی الی ربک راضیه مرضیه، فادخلی فی عبادی وادخلی جنتی.

 

مرزبان توحید و فیلسوف عدالت ، حامی محرومان و مستضعفان ، استاد علامه محمّدرضا حکیمی به ملکوت اعلی پیوست. فرزانه‌ای که علوی زیست و پس از عمری پُربرکت و تألیف بیش از یکصد کتاب و مقاله در مرزبانی از ارزش‌های توحیدی و انسانی به لقاءالله شتافت.

این ضایعه جانگداز را به حضور نورانی حضرت ولی عصر (عج) و دلسوختگان عدالت و انسانیت در سراسر گیتی تسلیت می‌گوییم. روح بلندش با سیّد آزادگان جهان، حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام محشور باد.

الحیاة ، خورشید مغرب ، عقل سرخ ، عاشورا ؛ مظلومیتی مضاعف ، شیخ آقا بزرگ تهرانی ، تفسیر آفتاب و فریاد روز‌ها از مهم‌ترین آثار این اندیشمند ایرانی است.

 

 

وی متولد ۱۴ فروردین ۱۳۱۴ شمسی (۱۳۵۴ قمری) در مشهد و پدرش عبدالوهاب از معتمدان و محترمان بازار این شهر بود.

 

استاد حکیمی در سال ۱۳۲۰ تحصیلاتش را آغاز کرد و در سال ۱۳۲۶ وارد حوزه علمیه خراسان شد و ۲۰ سال از عمر خود را در این حوزه به تحصیل دروس مقدمات و سطح خارج، فلسفه، ادبیات عرب، نجوم و تقویم گذراند.

 

محمد تقی ادیب نیشابوری ، شیخ مجتبی قزوینی خراسانی ، سید محمدهادی میلانی ، احمد مدرس یزدی ، اسماعیل نجومیان ، حاج سید ابوالحسن حافظیان و حاجی‌خان مخیری از مهمترین اساتید وی بودند.

 

او علوم غریبه ، رمل و اوفاق را نزد ابوالحسن حافظیان و شیخ مجتبی قزوینی آموخت. استاد حکیمی اجازه اجتهاد را از آقابزرگ تهرانی در سال ۱۳۴۸ شمسی دریافت کرد.