در روایات آمده است که حضرت «زینب کبری (س)» در شب یازدهم محرم و پس از شهادت «سیدالشهدا (ع)» نماز شب خود را بپا داشتند، اما بخاطر غم، غصه فراوان و ضعف نماز را نشسته خواندند.
به گزارش خبرنگار معارف گروه علمی فرهنگی هنری خبرگزاری صدا و سیما ، آقای محمد علیپور کارشناس علوم قرآنی پیرامون شام غریبان و رویداد‌های پس از شهادت «امام حسین (ع)» گفت: از حضرت «سجاد (ع)» نقل شده است پس از شهادت «امام حسین (ع)» اسب ایشان سر خود را به خون امام سوم شیعیان کشید و شیهه کنان به سوی خیمه‌ها آمد با شنیده شدن صدای اسب «سیدالشهدا (ع)» زنان کاروان «امام حسین (ع)»متوجه شدند که «سیدالشهدا (ع)» به شهادت رسیده است و شروع به شیون و زاری کردند.
وی در همین راستا ادامه داد: لشکر یزید بعد از اینکه «امام حسین (ع)» را به شهادت رساندند به دستور فرماندهان خود به غارت و آتش زدن خیمه‌ها و آزار و اذیت خاندان نبوت پرداختند، آنان به سوی خیمه‌های «سیدالشهدا (ع)» روی آوردند و تمام وسایل، البسه و شتران را بردند. در این حال اهل بیت «رسول اکرم (ص)» از خیمه‌ها بیرون آمده و می‌گریستند. البته در کتاب مقاتل پیرامون رویداد‌های پس از شهادت «امام حسین (ع)» و این موضوع که دقیقا چه بر سر کاروان کربلا آمد چیزی بیان نشده، اما بر اساس روایات تاریخی کاروان کربلا در شب یازدهم محرم در خیمه‌ای نیمه سوخته نگهداشته شدند و فردای آن روز آنان را به سوی کوفه روانه کردند.
آقای علیپور ابراز کرد: شواهد نشان می‌دهد شب یازدهم محرم شبی سخت بر کاروان کربلا بود، زیرا همه در غم عزیزان خود بودند در عین حال غارت لباس و زیور الات کودکان و ترس آنان از حمله دشمن شرایط دشوار را بر کاروان تحمیل کرده بود. اهل بیت «امام حسین (ع)» شهدا را دیده و به سوگواری پرداخته بودند.
این کارشناس علوم دینی به دستور عمربن سعد اشاره و ابراز کرد: عمر بن سعد دستور داد تا سر مبارک «امام حسین (ع)» را به کوفه نزد عبیدالله فرستادند و بر تن شهدای کربلا با اسب‌های خود تاختند این پیکر‌های عریان تا دوازدهم محرم زیر آفتاب قرار داشتند تا قبیله بنی اسد با کمک «امام سجاد (ع)» به دفن پیکر‌های شهدا پرداختند گفتنی است لباس تن پیکر‌ها را نیز به عنوان غنیمت جنگی برده بودند و یا از تن آنان دریده بودند. این در حالی بود که «امام حسین (ع)»کهنه‌ترین لباس‌ها را که حتی بخش‌هایی از آن را پاره کرده بودند زیر لباس خود پوشیدند تا از دست دشمنان در امان باشند، اما آنان حتی به لباس پاره و کهنه «سیدالشهدا (ع)» رحم نکرده بودند.
وی به حرکت کاروان کربلا به سوی کوفه اشاره و بیان کرد: کاروان کربلا در روز یازدهم با شتران بی جهاز سوار شدند و با این سوگواران و غم دیدگان همانند افرادی خارجی رفتار کردند حتی در زمان ورود آنان به کوفه یک شب آنان را پست دروازه‌های شهر نگهداشتند.
آقای علیپور پیرامون برخورد ابن زیاد با کاروان کربلا بیان کرد: عبید الله بن زیاد که شهادت «امام حسین (ع)» را موفقیت بزرگ دانسته و تلاش داشت تا واقعه کربلا را عادی و یک اتفاق ساده جلوه دهد و با فضاسازی و تبلیغات سنگین به این دروغ بزرگ پرداخت از سوی دیگر همین کوفیانی که برای «امام حسین (ع)» نامه نوشته بودند با تبلیغات ابن زیاد، کاروان کربلا و «امام حسین (ع)» را خارجی می‌پنداشتند لذا برخورد آنان با اسرای کربلا نیز بر همین منوال بود تا اینکه حضرت «زینب (ع)» و «امام سجاد (ع)» به سخنرانی پرداخته و حقیقت را آشکار کردند.
این کارشناس علوم قرآنی پیرامون رویکرد حضرت «زینب کبری (س)» تصریح کرد: روایتی نیز وجود دارد که بیان کرده‌اند حضرت «زینب کبری (س)» در شب یازدهم محرم و پس از شهادت «سیدالشهدا (ع)» نماز شب خود را بپا داشتند، اما بخاطر غم، غصه فراوان و ضعف نماز را نشسته خواندند این امر نشان می‌دهد که ایمان و صبر این بانوی بزرگ تا چه حد بوده است، حضرت «زینب کبری (س)» دختر حضرت «فاطمه زهرا (س)» و «امیرالمومنین (ع)» همچنین ایشان خواهر «امام حسین (ع)» بودند، حضرت «زینب کبری (س)» نماز خواندند تا مسلمانان واقعی را از مسلمان نما‌ها جدا کنند و یادآور شوند نوه و اهل بیت (ع) «پیامبراکرم (ص)» چه کسانی بودند و مردم بی بصیرت با این عزیزان چه کردند.
آقای علیپور به اعمال شام غریبان اشاره و اظهار کرد: شام غربیان یک سنت است که بر گرفته از غم و غربت کاروان کربلا پس از شهادت «امام حسین (ع)» بوده شام غربیان در واقع یک مجلس روضه است لذا دوستدران «سیدالشهدا (ع)» بعد از اسارت به یاد کاروان کربلا شمع روشن می‌کنند، ولی بهترین اعمال این است که به خواندن زیارت عاشورا بپردازند و همانند حضرت «زینب کبری (س)» نماز شب بپا داشته شود در عین حال بر عزای «اهل بیت (ع)» اشک ریخته شود.