جهانگردی نجوم، نوعی گردشگری تجربی است که گردشگران برای کسب تجربیات نجومی مانند دیدن ستاره، ماهگرفتگی، شفق قطبی، نگاه به شهابسنگ سفر میکنند
به گزارش وب گردي خبرگزاري صدا وسيما؛ جهانگردی نجوم، نوعی گردشگری تجربی است که گردشگران برای کسب تجربیات نجومی مانند دیدن ستاره، ماهگرفتگی، شفق قطبی، نگاه به شهابسنگ سفر میکنند. علاوه بر این، فعالیتهایی مانند بازدید از رصدخانهها، موزههای نجوم، آسماننما، سفر به جو زمین توسط فضاپیماها و ... نیز ازجمله تجربههای نجومگردی محسوب میشوند. گردشگری نجوم براساس ویژگیهای این فعالیتها به دو نوع اصلی تقسیم میشود که شامل موارد ذیل است:
گردشگری نجومی زمینی
گردشگری نجومی زمینی، رایجترین نوع سفر نجومی است که شامل تجارب سفر با هدف مشاهده پدیدههای نجومی از زمین در مناطق جغرافیایی مناسب و حداقل سطح آلودگی نوری و پشتیبانی تجهیزات فنی است. علاوه بر مشاهده پدیدههای نجومی، فعالیتهای مربوط به بازدید از رصدخانهها و موزههای نجوم با هدف یادگیری دانش در مورد جهان نیز در دستهبندی نجومگردی زمینی قرار میگیرند.
گردشگری فضایی
گردشگری فضایی مفهومی است که به فعالیتهای سفر به فضا توسط فضاپیماها اشاره دارد. این مفهوم بهتازگی به دلیل توسعه شرکتهای هوافضا مانند شرکت فناوریهای اکتشاف فضایی یا اسپیساکس (SpaceX) و شرکت ویرجین گلکتیک (Virgin Galactic) محبوبیت زیادی پیدا کرده است. علاوه بر این، برای شبیهسازی پدیدههای نجومی یا پرواز به فضا اشکال گردشگری مجازی نیز وجود دارد.
گردشگری نجوم و توسعه پایدار گردشگری
فعالیت اصلی گردشگری نجومی زمینی مشاهده ستارگان، پدیدههای نجومی طبیعی، ترکیب با یادگیری دانش علمی جغرافیا، محیط و تاریخ برای توضیح پدیدههاست. بنابراین، این نوع گردشگری مشابه بومگردی در نظر گرفته میشود و تاثیرات مثبتی خواهد داشت، زیرا بر حفظ منابع طبیعی تاکید دارد. بهعنوانمثال، یکی از مهمترین عوامل در ارائه گردشگری نجومی زمینی، آسمانی تاریک و بدون آلودگی نوری است. بنابراین، مقصدی که راهبرد توسعه گردشگری نجوم را دارد مانند شهرهایی در آمریکای شمالی، ایسلند و استرالیا بر حفظ آسمان تاریک و محدودکردن فعالیتهایی که سطح آلودگی نوری را افزایش میدهند، تمرکز دارد.
میتوان گفت که جهانگردی نجومی زمینی پیامدهای مثبتی در توسعه پایدار گردشگری دارد، زیرا این شکل از گردشگری دانش گردشگران را در مورد طبیعت و جهان فراهم میکند، آگاهی را افزایش میدهد و گردشگران را به محافظت از طبیعت و محیطزیست ترغیب میکند. از طرف دیگر، گردشگری فضایی به دلیل تاثیرات منفی که ایجاد میکند، بحثبرانگیز است. تحقیق و ساخت فرودگاههای فضایی و همچنین استفاده از سوخت برای فضاپیماها، انتشار آلایندهها را افزایش خواهد داد که باعث آلودگی محیطزیست و تسریع در تغییر اقلیم میشود. کارشناسان حوزه تغییرات آبوهوایی نگران هستند که سوختن سوخت توسط فضاپیماها تاثیر منفی روی لایه ازن داشته باشد.
علاوه بر این، اگرچه گردشگری فضایی تجربیات جدیدی را برای گردشگران به ارمغان میآورد، اما این نوع گردشگری فقط برای گروه کوچکی از گردشگران که میتوانند هزینه بسیار بالای پرواز به فضا را بپردازند، مناسب است. بنابراین، گردشگری فضایی در مقایسه با تاثیرات منفی که ایجاد میکند، منافع بسیار محدودی به همراه دارد و آن را نوعی گردشگری ناپایدار تلقی میکنند.