اعضای مجلس نمایندگان آمریکا، تداوم عملیات زندان گوانتانامو را لکه ننگی برای اعتبار آمریکا دانستند.
آنها در این نامه نوشتند: «از شما می‌خواهیم گام‌های لازم را برای تعطیلی نهایی این زندان بردارید و فورا برای کاهش جمعیت آن اقدام کنید و این اطمینان حاصل شود که با بازداشتی‌های باقیمانده به صورتی انسانی رفتار شود و شفافیت رویه‌های کمیسیون نظامی در گوانتانامو افزایش یابد.» این نامه نشانگر تمایل افزون در کنگره آمریکا برای تعطیلی این زندان است که هزینه اداره آن دهها میلیون دلار است و جامعه حقوق بشر از آن بیزاری جسته است. دولت بایدن روز ۱۹ ژوئیه اعلام کرد نخستین بازداشتی این زندان را به وطن خود باز گردانده است. با این انتقال، شمار زندانیان این زندان به ۳۹ نفر کاهش یافت که بسیاری از آنها بیش از دو دهه است که بدون محاکمه زندانی هستند.
آمریکایی‌ها در یک قرن اخیر، علاوه بر جنایات ضد بشری در داخل سرزمین خود همچون رفتار دولت آمریکا و پلیس این کشور با سیاه‌پوستان و بومیان، آتش زدن مرکز داوودی‌ها در زمان کلینتون و سوختن دهها زن، مرد و کودک، کشتن بی گناهان هرچند روز یک بار در خیابان‌های آمریکا به دست پلیس این کشور، اقدامات جنایتکارانه زیادی علیه مردم سراسر جهان انجام داده است. بکارگیری بمب اتم با بیش از دویست هزار کشته در ژاپن، تجاوز به کشور‌های ویتنام، افغانستان، عراق و کشتار هزاران کودک، زن و مرد بی گناه، جنایت‌ها در زندان‌های گوانتانامو، ابوغریب در عراق، و زندان‌های مخفی‌شان در سراسر دنیا، کمک به تروریست‌های نامدار و ایجاد گروه تروریستی داعش، کمک و حمایت از رژیم‌های خون آشام همچون صدام، رژیم صهیونیستی و امثالهم، حمایت و کمک به سعودی‌ها در تجاوز و کشتار مردم بی گناه یمن، و هزاران جنایت مستقیم و غیر مستقیم دیگر از دستاورد‌های حقوق بشری آمریکایی‌های در حدود یک قرن اخیر است.