خوزستان دردمند و تشنه است، اما سربلند و پرغرور و با تفنگ و هشتگ و بیانیه به آب نمی‌رسد.
محمدرضا اخضریان کاشانی دانشجوی اندیشه و سیاست و جامعه در يادداشتی می نويسد: خوزستان این روز‌ها تشنه است. تشنه آب، تشنه توجه، تشنه تدبیر.
خوزستان نمونه کلاسیک یک حکمرانی ناصحیح است. نمونه‌ای که می‌توان با تحلیل اجزای اقدامات دولتی در آن انواع روش‌هایی که به شکست می‌انجامند را تدریس کرد.
خوزستان این روز‌ها مرکز آزمونی بزرگ است: آزمون صبر و تدبیر.
مردم خوزستان به حق خواهان یک حکمرانی خوبند. یک مدیریت کارآمد و اثربخش که باری از دوش‌ها بردارد و دلی را شاد و امیدی در قلبی زنده کند.
اما هم خوزستان می داند هم همه ما که خشونت سازوکار امید و تدبیر نیست.
گروهی آمده اند تا در طلیعه دولت جدید داغی جدید بر دل‌ها بنشانند و ماه‌ها انرژی و فرصت کار را در استان و کشور بسوزانند؛ بعضی شان با تفنگ آمده اند، بعضی شان با هشتگ و بعضی با بیانیه.
اما امان از بیانیه بازان که سال‌ها بزرگ این سرزمین بوده اند و خود سال‌ها قدرت نشاندن امیدی بر دل‌ها داشته اند و امروز تشنه توجه اند. تشنه بازگشتند.
خوزستان دردمند و تشنه است، اما سربلند و پرغرور و با تفنگ و هشتگ و بیانیه به آب نمی‌رسد.
امیدوارم محافظان امنیت هم این را به خوبی دریابند و هیچ داغی بر دلی ننشیند.