خطبه ۱۸۷ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه را در این مطلب وب گردی دنبال کنید.
به گزارش وب گردی خبرگزاری صداوسیما؛ در این مطلب وب گردی قصد داریم، خطبه شماره ۱۸۷ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه با ترجمه محمد دشتی را مرور نماییم، ضمنا صوت خوانش خطبه و ترجمه آن ضمیمه شده است:
این سخنرانى پس از جنگ نهروان در سال ۳۷ هجرى در کوفه ایراد شد:
۱. خبر از حوادث آینده
آگاه باشید آنان که پدر و مادرم فدایشان باد، از کسانى هستند که در آسمان‌ها معروف، و در زمین گمنامند. هان اى مردم در آینده پشت کردن روزگار خوش، و قطع شدن پیوندها، و روى کار آمدن خردسالان را انتظار کشید، و این روزگارى است که ضربات شمشیر بر مؤمن آسان‌تر از یافتن مال حلال است، روزگارى که پاداش گیرنده از دهنده بیشتر است؛ و آن روزگارى که بى نوشیدن شراب مست مى شوید، با فراوانى نعمت ها، بدون اجبار سوگند مى خورید، و نه از روى ناچارى دروغ مى گویید؛ و آن روزگارى است که بلا‌ها شما را مى گزد، چونان گزیدن و زخم کردن دوش شتران از پالان آه آن رنج و اندوه چقدر طولانى، و امید گشایش چقدر دور است
۲. ضرورت اطاعت از رهبرى
اى مردم مهار بار سنگین گناهان را رها کنید، و امام خود را تنها مگذارید، که در آینده خود را سرزنش مى کنید. خود را در آتش فتنه اى که پیشاپیش افروخته اید نیافکنید، راه خود گیرید، و از راهى که به سوى فتنه‌ها کشانده مى شود دورى کنید. به جانم سوگند که مؤمن در شعله آن فتنه‌ها نابود شود. امّا مدّعیان دروغین اسلام در امان خواهند بود. همانا من در میان شما چونان چراغ درخشنده در تاریکى هستم، که هر کس به آن روى مى آورد از نورش بهرمند مى گردد. اى مردم سخنان مرا بشنوید، و به خوبى حفظ کنید، گوش دل خود را باز کنید تا گفته هاى مرا بفهمید.
۱۸۷- و من خطبة له (علیه السلام) و هی فی ذکر الملاحم:
أَلَا بِأَبِی وَ أُمِّی هُمْ مِنْ عِدَّةٍ أَسْمَاؤُهُمْ فِی السَّمَاءِ مَعْرُوفَةٌ وَ فِی الْأَرْضِ مَجْهُولَةٌ أَلَا فَتَوَقَّعُوا مَا یَکُونُ مِنْ إِدْبَارِ أُمُورِکُمْ وَ انْقِطَاعِ وُصَلِکُمْ وَ اسْتِعْمَالِ صِغَارِکُمْ ذَاکَ حَیْثُ تَکُونُ ضَرْبَةُ السَّیْفِ عَلَى الْمُؤْمِنِ أَهْوَنَ مِنَ الدِّرْهَمِ مِنْ حِلِّهِ ذَاکَ حَیْثُ یَکُونُ الْمُعْطَى أَعْظَمَ أَجْراً مِنَ الْمُعْطِی ذَاکَ حَیْثُ تَسْکَرُونَ مِنْ غَیْرِ شَرَابٍ بَلْ مِنَ النِّعْمَةِ وَ النَّعِیمِ وَ تَحْلِفُونَ مِنْ غَیْرِ اضْطِرَارٍ وَ تَکْذِبُونَ مِنْ غَیْرِ إِحْرَاجٍ ذَاکَ إِذَا عَضَّکُمُ الْبَلَاءُ کَمَا یَعَضُّ الْقَتَبُ غَارِبَ الْبَعِیرِ مَا أَطْوَلَ هَذَا الْعَنَاءَ وَ أَبْعَدَ هَذَا الرَّجَاءَ أَیُّهَا النَّاسُ أَلْقُوا هَذِهِ الْأَزِمَّةَ الَّتِی تَحْمِلُ ظُهُورُهَا الْأَثْقَالَ مِنْ أَیْدِیکُمْ وَ لَا تَصَدَّعُوا عَلَى سُلْطَانِکُمْ فَتَذُمُّوا غِبَّ فِعَالِکُمْ وَ لَا تَقْتَحِمُوا مَا اسْتَقْبَلْتُمْ مِنْ فَوْرِ نَارِ الْفِتْنَةِ وَ أَمِیطُوا عَنْ سَنَنِهَا وَ خَلُّوا قَصْدَ السَّبِیلِ لَهَا فَقَدْ لَعَمْرِی یَهْلِکُ فِی لَهَبِهَا الْمُؤْمِنُ وَ یَسْلَمُ فِیهَا غَیْرُ الْمُسْلِمِ إِنَّمَا مَثَلِی بَیْنَکُمْ کَمَثَلِ السِّرَاجِ فِی الظُّلْمَةِ یَسْتَضِیءُ بِهِ مَنْ وَلَجَهَا فَاسْمَعُوا أَیُّهَا النَّاسُ وَ عُوا وَ أَحْضِرُوا آذَانَ قُلُوبِکُمْ تَفْهَمُوا.