نخستین گام رئیس جمهور منتخب برای تشکیل دولت مردمی با راه اندازی سامانه معرفی مدیران دولت سیزدهم، مردم و نخبگان برای معرفی مدیران آینده کشور مشارکت فعالی در این سامانه داشته اند.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ «سامانه معرفی مدیران» که یکی از وعده‌های انتخاباتی رئیس جمهور منتخب برای معرفی مدیران جهت تصدی مسئولیت‌ها در دولت سیزدهم بود، چندی است راه‌اندازی شده و آخرین آمار‌ها حکایت از آن دارد که هم نخبگان در معرفی مدیران مشارکت خوبی داشته اند و هم افراد با سابقه و تجارب مناسب برای رده‌های مختلف مدیریتی معرفی شده اند.
ارتباط نزدیک و بی واسطه با مردم از وعده‌های انتخاباتی آیت الله دکتر سید ابراهیم رئیسی در سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری بود که وی پس از انتخاب از سوی مردم، بدان جامه عمل پوشاند و با راه‌اندازی «سامانه معرفی مدیران» سعی کرد بستر مناسب برای دسترسی مردم به رئیس جمهور منتخب جهت معرفی مدیران متخصص، شایسته و متعهد را فراهم کند.
بر این اساس یکی از مهمترین گلوگاه‌های انتخاب مدیران دولت سیزدهم از مسیر «سامانه معرفی مدیران» می‌گذرد.
سامانه‌ای که همه مردم و تشکلها و گروه‌ها می‌توانند به آن متصل شده و مدیر مدنظر خود را معرفی کنند.پس از معرفی مدیران از سوی مردم و تشکلها، اطلاعات اولیه، پایش و ارزیابی‌های ابتدایی بر اساس معیار‌های عمومی مانند تحصیلات، سوابق اجرایی، سن و ... و با درنظر گرفتن شاخص‌های اعلام شده توسط رییس جمهور منتخب که همان کارآمدی، فسادستیزی، روحیه انقلابی و مردمی بودن است، صورت می‌گیرد و نتیجه به کارگروه‌های تخصصی که از سوی آقای رییسی تشکیل شده، ارائه میشود.
فرایند کار در این کارگروه‌ها نیز به این شکل است که بر اساس شاخص‌های شایستگی برای احراز هر مسئولیتی در کابینه، با لحاظ نقاط ضعف و قوت و کارنامه مدیریتی فرد معرفی شده، انتخاب و نام آنها پس از تایید اولیه و انجام استعلامات لازم از مراجع ذیصلاح، به مرحله انجام مصاحبه و تطبیق خصوصیات با سیاست‌های کلان دولت سیزدهم و معیار‌های انتخاب کابینه رسیده و در ادامه، پیشنهادات جمع بندی شده به رئیس جمهور منتخب معرفی می‌شوند.
این کارگروه‌ها برای این منظور فهرست چند برابر ظرفیت را به همراه برنامه‌های افراد مدنظر و نتایج ارزیابی‌های تخصصی، به رئیس جمهور منتخب عرضه میکنند تا در نهایت با انتخاب ایشان، شایسته‌ترین مدیران برای تصدی مسئولیت‌ها در کابینه سیزدهم، انتخاب و برای کسب رأی اعتماد به مجلس شورای اسلامی معرفی شوند.
بر اساس آخرین آمار استخراج شده از این سامانه، ۳۶ درصد از معرفی کنندگان که از این سامانه برای ارایه پیشنهادات خود استفاده کرده اند، دارای مدرک دکتری بودند. ۳۴۰ نفر از معرفی کنندگان، وزیر، معاون وزیر یا معادل آن بوده و ۱۱۳۵ نفر هم از اعضای هیات علمی دانشگاه‌ها بودند.
مشارکت دو گروه از معرفی کنندگان نیز در سامانه قابل توجه است: ۴۲۵۱ نفر از معرفی کنندگان از معلمان و ۹۲۵ نفر هم ازصنعت گران بودند.
بررسی روی اطلاعات این سامانه نشان می‌دهد، افرادی که به عضویت این سامانه درآمده اند، از همه استانها مشارکت داشته اند، اما در عین حال استان‌های تهران، خوزستان، فارس و خراسان رضوی بیشترین مشارکت را داشتند.
بر اساس آخرین آمار‌های اعلام شده، تاکنون ۲۲۵۰ نفر از معرفی‌شدگان و به تعبیری گزینه‌های پیشنهادی به «سامانه معرفی مدیران» را اعضای هیات علمی دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی و نیز ۲۳۰ نفر را وزرای سابق، معاونان پیشین ریاست جمهوری و معادل آن تشکیل میدهند.
در این میان ۷۸۰ نفر نیز با سابقه معاونت وزیر و معادل آن به «سامانه معرفی مدیران» معرفی شده‌اند.
بیش از ۵۵ درصد از معرفی‌شدگان نیز دارای مدرک دکترای تخصصی بوده و بیش از ۳۶ درصد آنها نیز در بازه سنی بین ۴۰ تا ۵۰ سال قرار دارند.
۲۵۲۶ نفر در این میان توسط گروه‌های تخصصی مثل تشکلها و انجمن‌های علمی معرفی شده اند.
۲ عدد قابل توجه دیگر هم درباره سن و سابقه کار و تجربه گزینه‌های پیشنهادی وجود دارد: جوانترین مدیران پیشنهادی مربوط به وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات بوده و بالاترین سطح سابقه مدیران پیشنهادی نیز مربوط به وزارت امور خارجه می‌باشد.
اینجانب با مدت 30سال سابقه کاری با مدرک عالی دانشگاهی در رشته نساجی فعالیت دارم. در این مدت نسبتا زیاد کاری،به مشکلات عدیده ای برخورد کردم که هرجا شد داد زدیم،فریاد زدیم، ولی توجهی نشد.خوشبختانه این دولت پیشنهاد دادند که از نظرات استفاده میکنند. برای این دولت هم توضیح میدهیم.انشااله ترتیب اثر دهد.متاسفانه دولتها همیشه برنامه ایجاد اشتغال را دنبال کرده اند.ولی متاسفانه عدم تجربه مارا به ما کجا آباد برده است.دریک کشور یکسری واحدهای خیلی بزرگ دولتی داریم که متخصص وزارت صنایع و وزرات نفت است که دولت نگاه ویژه ای به آنها دارد.ولی یکسری واحدهای بزرگ داریم که تولیدات آنها را واحدهای کوچک و متوسط هم دارند.من طی این چندسال این موضوع را چندین بار فریاد کرده ایم. بیشتر تولید کشور توسط واحدهای کوچک و متوسط انجام میشود.ولی از حمایت‌های دولت بی بهره اند. نسبت ایجاد اشتغال به مبالغ سرمایه گذاری در واحدهای کوچک و متوسط خیلی خیلی بیشتر از واحدهای بزرگ است.ولی متاسفانه قادر به دریافت تسهیلات نیستند.چون در یک کلمه پارتی ندارند. واحدهای کوچک و متوسط مالیات و عوارض دولتی را پرداخت میکنند.ولی اکثر واحدهای بزرگ با راههای زیاد سعی میکنند مالیات و عوارض را دور بزنند.واحدهای کوچک و متوسط اهل رانت و پارتی بازی نیستند.ولی اکثر واحدهای بزرگ از رانت گسترده استفاده میکنند و همیشه مشکل ساز هستند.پرداخت حقوق کارگر در واحدهایی کوچک و متوسط بیشتر از واحدهای بزرگ است. اکثر کارگران واحدهای بزرگ از مبالغ دریافتی ناراضی هستندو نکته جالب اینست که بیشتر مالکان واحدهای بزرگ این نارضایتی را بصورتی دیگر معنا کرده و خود را مظلوم نشان میدهند. متاسفانه دولتها در سهم خواهی جناحی اکثر مجوزات واحدهای بزرگ را به یکسری افراد بی تجربه در آن شغل واگذار کردند و بدهیهای زیاد بانکی ایجاد کردند و معوقات زیاد بانکی، خسارات عظیمی به پیکره تولید کشور زد. تولید یک کشور پشتوانه پول آن کشور است و دولتها در این زمینه موفق نبوده اند.بهتر نیست دولتها دست از شعار ایجاد اشتغال بردارند و دست از دادن این پولهای کلان به افرادی خاص بردارند.من با این تجربه و تحصیلات با داشتن حساب خوب بانکی قادر به دریافت تسهیلات نبوده ام.این مثال را میزنم تا اگر کسی واقعا قصد استفاده از تجارب را داشته باشد، به این مهم توجه کند. بهتر نیست توجه را طرف واحدهای کوچک و متوسط بیاوریم؟؟؟ میتوان پیش بینی کرد که چنانچه توجه کارشناسانه به واحدهای کوچک و متوسط شود، کشور از نظر ایجاد اشتغال و تولید خیلی خیلی رشد خواهد کرد و کولبر و سوخت بر و چتربازو....خیلی کم میشود. بهتر نیست بجای دادن مبالغ کلان به افراد خاص، فکری بحال اکثر مردم کرد؟؟ جهت توضیحات با مستندات در خدمت هستم. البته چنانچه گوش شنوایی باشد!!!
وارد شد .