روزنامه رای الیوم
فرار آمریکا از افغانستان؛ پایان ابرقدرتی آمریکا
همزمان با خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان بعد از ۲۰ سال، لکه ننگی در تاریخ آمریکا ثبت شد و تاریخ ثابت خواهد کرد که این روز آغاز پایان دوران ابرقدرتی آمریکا خواهد بود.
به گزارش سرویس بین الملل
خبرگزاری صدا و سیما، عبدالباری عطوان سردبیر روزنامه اینترنتی رای الیوم، نوشت: امروز هم زمان با عقب نشینی نیروهای آمریکایی از
افغانستان بعد از ۲۰ سال، لکه ننگی در تاریخ
آمریکا ثبت شد و تاریخ ثابت خواهد کرد که این روز آغاز پایان دوران ابرقدرتی آمریکا خواهد بود.
به نوشته اين روزنامه، عقب نشینی نهایی نیروهای آمریکایی از پایگاه هوایی بگرام که بزرگترین پایگاه نظامی افغانستان است به همراه نیروهای پیمان ناتو بعد از گذشت ۲۰ سال از جنگی که هزینه آن دو تریلیون دلار بود و سه هزار و ۵۰۰ کشته فقط از میان سربازان آمریکایی و دهها هزار مجروح به جا گذاشت، چند معنا دارد:
نخست: اعتراف رسمی و عملی به شکست و رسیدن به همان سرانجامی که نیروهای اتحاد جماهیر شوروی سابق به دست مجاهدان افغان به آن دچار شدند، مجاهدانی که غربیها آنان را به انتقام از شکست ویتنام آموزش دادند و امروز تاریخ بار دیگر تکرار شد.
دوم: به راه انداختن جنگ داخلی، طایفهای و نژادی بین قبایل پشتون از یک سو که ۴۵ درصد از جمعیت افغانستان را تشکیل میدهند که اکثر آنها را طالبان هدایت میکنند و سایر طوایف از جمله تاجیکها یا همان ترکمانها و شیعیان هزاره.
سوم: افزایش احتمال تجزیه و چند پاره شدن افغانستان بر اساس طایفه و نژاد و تبدیل شدن آن به چند کشور نارکارآمد و برهم خوردن ثبات کشورهای مسلمان همسایه مانند پاکستان و ایران.
عطوان ادامه داد: هیچ جشن پیروزی و حتی مجلس عزایی برای شکست برگزار نشد، در حالی که اوایل قرن جاری وقتی که نیروهای آمریکایی به عنوان نیروهای آزادی بخش با پرچمهای پیروزی و سر دادن سرود وارد شدند، جشنوارههایی تبلیغاتی برگزار شد که در تاریخ کم سابقه بود و هزاران خبرنگار از شبکههای تلویزیونی آمریکا و سایر نقاط جهان برای ثبت این اتفاق بزرگ به افغانستان سرازیر شدند.
اشرف غنی رئیس جمهور افغانستان از متحد و سرور آمریکایی خود یک هدیه دریافت کرد، هدیهای که در آن بمب جاسازی شده است و احتمالا او چندروزی بیشتر در کاخ ریاست جمهوری به سر نخواهد برد و میداند که سرنوشتش احتمالا بدتر از همه همتایان گذشته خود یعنی ایتام آمریکا در ویتنام و پاناما از جمله شاه ایران خواهد بود.
سازمان القاعده قطعا با قدرت و به همراه نسخه جدید خود یعنی داعش بازخواهد گشت و افغانستان به میدان جنگی با انواع سلاح سبک و سنگین تبدیل خواهد شد. ارتش افغانستان که آمریکا بیش از صد میلیارد دلار برای مسلح کردن و آموزش دادن آن هزینه کرده است، حداکثر تا دو ماه دیگر فرو خواهد پاشید و فرماندهانش از جمله غنی، به دنبال پناهندگی در آمریکا یا اروپا خواهند بود البته اگر از دست نیروهای طالبان بگریزند.
وعدههای آمریکا به افغانها در مورد آسایش و دموکراسی و تبدیل شدن کشورشان به بهشت، همانند عراق دود شد و به هوا رفت. تصویر جوانان افغان در سالنهای آرایش که ریشهای خود را برای ورود به دوران جدید آمریکایی میتراشیدند، نشان داد که اینها نمایش و ریشخندی بیش نبود.
طالبان در حال پیشروی است و به تدریج اکثر استانهای افغانستان را تحت سیطره مجدد در میآورد و نیروهایش به دروازههای کابل نزدیک میشوند و چند هفته بیشتر تا زمان اعلام بازگشت حکومت اسلامی آنها باقی نمانده است.
بایدن که فعلا از پیشرفت سریع
چین و حرکت آن به سوی قله جهان ترسیده است، میخواهد درگیریها و ناآرامیهای منطقه را به محیط جغرافیایی چین منتقل کند و از اسلام سیاسی به عنوان ابزاری بانفوذ و قاطع در این زمینه بهره ببرد. از همین رو باید منتظر بود که میلیاردها دلار از کشورهای حوزه خلیج (فارس) برای حمایت مالی از این طرح جدید تزریق شود، همان طور که جنگ سوریه و پیش از آن جهاد در افغانستان تامین مالی شد و همین موضوع، غیرت و تعصب ناگهانی آمریکا را به قبایل اقلیم مسلمان اویغور در شرق چین و نزدیک مرزهای افغانستان توضیح میدهد.
این عقب نشینی آمریکا، لکه ننگی جدید در تاریخ این کشور، خیانتی بزرگ به متحدان آن و برخلاف همه وعدههایی است که آمریکا به ملتهایی داد که خریدار آن شدند و همراه آن، به همبرگر، پیتزا و کوکاکولا دل سپردند که البته نه به حال آنها تاسف میخوریم و نه با آنان همدردی میکنیم.
گمان نمیکنیم که متحدان عرب آمریکا از حال و روز افغانستان درس و از عاقبت شرم آور آن عبرت بگیرند، نه به این دلیل که نمیخواهند بلکه به این دلیل که اکثر آنها نمیتوانند، زیرا کار از کار گذشته است و عقب نشینی اکنون به معنای پایان (قدرت و حکمرانی) است چرا که آنها همه تخم مرغهای خود را در سبد آمریکا گذاشته اند و تنها راهشان همان انتخابی است که شاه ایران داشت یعنی مرگ در تبعیدگاه.
وقتی نیروهای آمریکایی در اکتبر سال ۲۰۰۱ بعد از حوادث یازده سپتامبر، به افغانستان یورش بردند، جلد مجله تایم تیتر بزرگی به همراه عکسی از یک مرد افغان با لباس رسمی چاپ کرد و نوشت: «این پایان طالبان است». پاسخ ما آن زمان این بود که برعکس این رخ خواهد داد. این دامی است که برای پایان آمریکا به عنوان یک ابرقدرت در تاریخ ثبت خواهد شد و شکستی حتمی است و گذر زمان آن را ثابت خواهد کرد هرچند اکنون نیز عملا ثابت شده است.