مدیرعامل شرکت مدیریت منابع آب ایران گفت: این در حالی است که جمعیت ایران نسبت به آن سالها، حدود ۲.۵ برابر اضافه شده است.
وی ادامه داد: هیچ راهی غیر از سازگاری باکم آبی در مدیریت منابع آب کشور وجود ندارد، بنابراین طی دو سال گذشته با تولیت وزارت نیرو و با همکاری سایر وزارتخانهها، سندی برای مدیریت منابع آب شامل همه استانها و حوضههای آبریز تهیه شده و به امضای دو معاون رئیس جمهور و چهار وزیر رسیده است.
معاون وزیر نیرو در امور آب و آبفا گفت: بر اساس این سند، ظرف ۵ تا ۱۵ سال آینده باید در مصرف آب هر یک از بخشهای کشاورزی و صنعت، مقادیر مشخصی صرفه جویی انجام شود.
تقیزاده خامسی در بخش دیگری از سخنان خود، تاکید کرد: باید در مدیریت منابع آب کشور، کار را با سند و برنامه پیش برد وگرنه دچار مشکل خواهیم شد.
وی به نقش محوری آب در توسعه پایدار و بخشهای مختلف از جمله توسعه صنعت و کشاورزی پرداخت و گفت: برای ایجاد هر شغل در بخش صنعت به ۵۰۰ هزار مترمکعب و برای ایجاد هر شغل در بخش کشاورزی به حدود ۱۰ هزار متر مکعب آب نیاز است.
وی همچنین با تاکید بر اینکه در مدیریت منابع آب باید میزان آب موجودی کشور و تعیین الگوی کشت کشاورزی مبنا باشد، با انتقاد از کشت برنج در ۱۷ استان کشور، افزود: برنج یکی از محصولات پر آب بر کشاورزی است و ما نیز نباید در مناطقی که آب آشامیدنی آن به سختی تامین میشود، برنج بکاریم، در ایران تنها یک درصد مساحت بارندگی بالای ۱۰۰۰ میلی متر دارد و برای کشت برنج مناسب است، کشت برنج غیر از گیلان و بخشی از مازندران منطقی نیست.
وی در ادامه از استقرار ستاد برنامهریزی برای مدیریت بهینه و بررسی روزانه مدیریت آب و برق در این ستاد خبر داد و گفت: تاکنون در هیچ شهری از ایران، جیره بندی آب انجام نشده و تمام تلاش ما بر آن است که کمترین قطعی را داشته باشیم. اگر مردم در مصرف آب و برق همکاریهی لازم را انجام دهند، مشکل خاصی نخواهیم داشت.
مدیرعامل شرکت مدیریت منابع آب ایران، ظرفیت ذخیره سدهای بزرگ و متوسط کشور را ۵۰ میلیارد متر مکعب اعلام کرده و خاطر نشان کرد: خوشبختانه در نتیجه فعالیتهای مدیریت سیلاب در سالهای گذشته، در حال حاضر حدود ۶۰ درصد از ظرفیت سدهای کشور پر است، البته این مقدار نسبت به سال گذشته حدود ۲۸ درصد کاهش نشان میدهد.
به گفته وی، سال آبی ۱۴۰۰- ۱۳۹۹ از نظر بارندگی بدترین سال طی ۵۲ سال اخیر بوده و تغییر اقلیم و قرار گرفتن ایران در منطقه خشک بایستی به یک باور همگانی در همه سطوح تبدیل شود.