سندرم تونل کارپال (CTS) یک اختلال مربوط به اعصاب است که بیشتر در کارمندان و افرادی که برای ساعت‌های طولانی پشت میز می‌نشینند و با رایانه کار می‌کنند دیده می‌شود .
علل سندرم تونل کارپل
تونل کارپال گذرگاه اعصاب مچ دست است که از عصب مدیان (median) محافظت می‌کند. عصب مدیان عصب اصلی دست و
سندرم تونل کارپال زمانی اتفاق می‌افتد که بافت‌های اطراف تاندون فلکسور متورم شده و به عصب مدیان فشار وارد می‌کنند.
عوامل وراثتی نقش مهمی‌در بروز این سندرم دارند؛ یعنی اگر در خانواده یکی مبتلا باشند، احتمال ابتلای بقیه نیز وجود دارد.
برخی دیگر از این عوامل موثر عبارتند از:آسیب دیدگی مچ دست که باعث تورم، رگ به رگ شدن یا شکستگی شود. پرکاری غده هیپوفیز، کم کاری تیروئید، استرس کاری، استفاده مکرر از ابزاری که باعث ارتعاش دست می‌شود، وجود کیست یا تومور در داخل کانال.
حرکات تکراری مچ دست مهم‌ترین عامل این عارضه است. برخی از ورزش‌ها مانند تنیس نیز باعث بروز این سندرم می‌شود. سندرم تونل کارپال در صورت پیشرفت به‌اندازه‌ای قابلیت‌های دست بیمار را تحت تاثیر قرار می‌دهد که امکان استفاده از قلم نیز وجود نخواهد داشت.
علائم سندرم تونل کارپال
راه‌های تشخیص
با مشاهده علائم درد بیمار باید به سرعت به پزشک مراجعه کند. برای تشخیص سندرم تونل مچ دست پزشک در ابتدا معاینات بالینی انجام می‌دهد.
پس از معاینات بالینی، آزمون‌های بررسی قدرت دست در اولویت قرار دارد. یکی دیگر از آزمایش‌های مورد نیاز برای تشخیص، آزمون سرعت هدایت عصب و تست EMG یا الکترومیوگرافی است که با استفاده از یک سوزن کوچک، فعالیت‌های الکتری عضلات بررسی می‌شود.
درمان
این بیماری در صورت پیشرفت نیازمند عمل جراحی است. یوگا، کار درمانی و درمان اولترا سوند نیز گاهی برای درمان و کاهش درد توصیه می‌شود.
پیشگیری
راه‌های مختلفی برای کاهش خطر ابتلا به سندرم تونل مچ دست وجود دارد. مرکز پزشکی دانشگاه مریلند آمریکا چند راهنمایی موثر در این زمینه ارائه کرده است. استراحت مچ دست هر چند دقیقه یک بار و نرمش‌هایی مانند خم کردن و صاف کردن مچ، تنظیم محیط کار به گونه‌ای که فشار بر روی مفاصل حداقل باشد، ورزش مفاصل، اجتناب از وارد کردن فشار اضافی در هنگام کار؛ برای مثال محکم نگه داشتن قلم، استفاده از ابزار ارگونومیک، قرار داد صفحه کلید در شرایطی که مچ در حین کار در آرامش باشد.