پانزده خرداد به دستور امام برای همیشه عزای عمومی اعلام شد تا فلسفه قیام و جنایات طاغوت فراموش نشود.
نمی دانیم بر امام و انقلاب ما در ۱۵ خرداد ۴۲ چه گذشت که امام فرمودند؛ "۱۵ خرداد را برای همیشه عزای عمومی اعلام می کنم"
قیام 15خرداد 42 را باید عاشورای انقلاب اسلامی نامید
در این واقعه خانه امام محاصره شد، در یورش به بیت امام به تعبیر امام وحشیگری کردند این بی حرمتی ها فقط بخاطر یزید ستیزی امام خمینی در روز قبل آن یعنی " ظهر عاشورا" بود،
بخاطر رساندن پیام کربلا به قرن مابود، بخاطر تدریس هیهات من الذله گفتن بود، امام می دانست اگر کاروان حسین بن علی به منزل قرن چهاردهم برسد شعاری جز این ندارد.
از طرفی آنچه باعث شد مردم قم، تهران و دیگر شهرها در سال 42 در برابر گلوله ی مسلسل ها بایستند و شعار« یا مرگ یا خمینی » سر دهند و مردم ورامین، کفن پوشان به سوی تهران برای آزادی امام بیایند. چیزی جز شنیدن به موقع "هل من ناصر ینصرنی" انقلاب اسلامی نبود. حال و هوایی شبیه به یالثارات الحسین اما قبل از جاری شدن خون حسین.
شاه برای توجیه جنایتش تبلیغ کرد که قیام مردم کفن پوش ورامین بخاطر تحریک جمال عبدالناصر درمصر بوده است اما این خون سرانجام مثل خون کربلا دامن یزید زمانه را گرفت
پانزده خرداد به دستور امام برای همیشه عزای عمومی اعلام شد تا فلسفه قیام و جنایات طاغوت فراموش نشود تا چهره زشت یزید بزک نشود و برای نسل ما، گرگها ادعای دوستی و دلسوزی نکنند و دشمنان انقلاب مظلوم نمایی نکنند.
بی دلیل نیست که امروزه سلطنت طلبان و دول حامی استبداد پهلوی اینهمه از یاد و ذکر مظلومیت قیام خونین 15 خرداد 42 بیم دارند البته همانگونه که از یاد کربلا بیم دارند
نویسنده: احمدملاشاهی