در مکتب نهج البلاغه؛جايگاه احسان

به گزارش وب گردی خبرگزاری صداوسیما؛ در این مطلب وب گردی قصد داریم، خطبه شماره ۱۴۲ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه با ترجمه محمد دشتی را مرور نماییم، ضمنا صوت خوانش خطبه و ترجمه آن ضمیمه شده است:

(برخى از شارحان نوشتند که این خطبه بخشى از خطبه ۱۲۶. است):
براى کسى که نا بجا به ناکسان نیکى کند بهره اى جز ستایش فرومایگان، تعریف سرکشان و اشرار و سخنان جاهلان بد گفتار ندارد و اینها نیز تا هنگامى که به آنها بخشش مى کند ادامه دارد. دست سخاوتمندى ندارد آن کس که از بخشش در راه خدا بخل مى ورزد آن کس که خدا او را مالى بخشید، پس «باید» به خویشاوندان خود بخشش نماید و سفره مهمانى خوب بگستراند و اسیر آزاد کند و رنجدیده را بنوازد و مستمند را بهرمند کند و قرض وامدار را بپردازد و براى درک ثواب الهى، در برابر پرداخت حقوق دیگران و مشکلاتى که در این راه به او مى رسد شکیبا باشد، زیرا به دست آوردن صفات یاد شده، موجب شرافت و بزرگى دنیا و درک فضائل سراى آخرت است «ان شاء الله».

۱۴۲- و من کلام له (علیه السلام):
المعروف فی غیر أهله
وَ لَیْسَ لِوَاضِعِ الْمَعْرُوفِ فِی غَیْرِ حَقِّهِ وَ عِنْدَ غَیْرِ أَهْلِهِ مِنَ الْحَظِّ فِیمَا أَتَى إِلَّا مَحْمَدَةُ اللِّئَامِ وَ ثَنَاءُ الْأَشْرَارِ وَ مَقَالَةُ الْجُهَّالَ مَا دَامَ مُنْعِماً عَلَیْهِمْ مَا أَجْوَدَ یَدَهُ وَ هُوَ عَنْ ذَاتِ اللَّهِ بِخَیْلٌ.
مواضع المعروف
فَمَنْ آتَاهُ اللَّهُ مَالًا فَلْیَصِلْ بِهِ الْقَرَابَةَ وَ لْیُحْسِنْ مِنْهُ الضِّیَافَةَ وَ لْیَفُکَّ بِهِ الْأَسِیرَ وَ الْعَانِیَ وَ لْیُعْطِ مِنْهُ الْفَقِیرَ وَ الْغَارِمَ وَ لْیَصْبِرْ نَفْسَهُ عَلَى الْحُقُوقِ وَ النَّوَائِبِ ابْتِغَاءَ الثَّوَابِ فَإِنَّ فَوْزاً بِهَذِهِ الْخِصَالِ شَرَفُ مَکَارِمِ الدُّنْیَا وَ دَرْکُ فَضَائِلِ الْآخِرَةِ إِنْ شَاءَ اللَّهُ.