نتایج یک مطالعه نشان می‌دهد؛ قرنطینه در دوران کرونا موجب کاهش ۹۵ هزار مرگ و میر ناشی از آلودگی هوا در جهان در سال ۲۰۲۰ شده است.
داده‌های این تجزیه و تحلیل نشان می‌دهد، اقدامات قرنطینه از زمان آغاز این بیماری همه گیر در مارس ۲۰۲۰، در بسیاری از کشور‌ها اعمال و منجر به کاهش ۵۰ درصدی غلظت دی اکسید نیتروژن، انتشار مستقیم گاز‌های گلخانه‌ای ناشی از وسایل نقلیه و نیروگاه‌های برق در هوای سراسر جهان شده است.
با این حال، اگرچه اقدامات قرنطینه منجر به کاهش بیش از ۳۰ درصدی ذرات میکروسکوپی آزاد شده در هوا و در نتیجه سوختن سوخت‌های فسیلی و همچنین کاهش ۲۸ درصدی ازن در مناطقی از آسیا شده است، اما تأثیر آن‌ها در اروپا و آمریکا قابل اغماض بود.
به گفته محققان، اگرچه میزان کاهش آلودگی هوا ناشی از اقدامات قرنطینه از کشوری به کشور دیگر متفاوت است، اما در مناطق پُرجمعیت جهان این میزان به اندازه کافی قابل توجه است که می‌تواند تأثیر مثبتی، در کاهش مرگ‌های ناشی از آن داشته باشد.
گیوم چوسییر نویسنده این مطالعه و محقق آزمایشگاه محیط زیست در «انستیتوی فناوری ماساچوست» در کمبریج گفت: این کاهش آلودگی هوا که محاسبه کردیم اساساً به دلیل کاهش فعالیت اقتصادی در حین قرنطینه ناشی از کووید-۱۹ است.
وی افزود: این یافته‌ها براساس ارزیابی کیفیت هوا در ۳۶ کشور در سه قاره - آمریکای شمالی، آسیا و اروپا - با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای و اندازه گیری‌های زمینی است.
این محقق یادآور شد:بر اساس این داده ها، آمریکا بیش ازچهار درصد کاهش سطح اکسید نیتروژن در هوا، اما کمتر از یک درصد کاهش ازن را نشان می‌دهد. سطح ذرات معلق در هوا نیز در سطح ملی نسبتاً پایدار مانده است.
چوسییر ادامه داد:در نتیجه، آمریکا کسری از کاهش «مرگ زودرس» - یا مرگ و میر زودتر از زمان مورد انتظار - ناشی از بیماری‌های تنفسی مرتبط با قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا را به خود اختصاص داده است.
وی افزود: برعکس، طبق گفته محققان، چین، که به همراه آمریکا در میان بزرگترین آلاینده‌های جهان قرار دارد، تقریباً ۸۰ درصد از کاهش جهانی مرگ‌های زودهنگام ناشی از آلودگی هوا را به خود اختصاص داده است.
یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد قرنطینه کووید-۱۹ «تأثیر محدودی» بر کیفیت هوای جهانی داشته است، اگرچه برخی از مناطق شرق آسیا «پیشرفت‌های چشمگیری» داشته اند.