به گزارش
خبرگزاری صداوسیما مرکز قم؛ سرانه ورزشی همواره به عنوان مقوله‌ای مهم در جوامع توسعه یافته از اهمیت قابل توجهی برخوردار است و دولت‌ها در جهت افزایش سلامت عمومی جامعه و کاهش هزینه‌های درمان و بیمه، عدم گسترش بیماری‌های غیر واگیر همچون دیابت، چاقی، کلسترول خون و… توسعه سرانه ورزشی را در دستور کار خود قرار می‌دهند.
بد نیست ابتدا به استاندارد‌های جهانی سرانه ورزشی اشاره‌ای کنیم، طبق استاندارد‌های جهانی، سرانه ورزشی برای هر باید فرد دو و نیم متر مربع باشد و در کشور‌های توسعه یافته این سرانه تا سه متر مربع نیز می‌رسد؛ در کشوری مانند ژاپن سرانه ورزشی حدود ۸ متر برای هر شهروند است، آماری غیر قابل باور که نشان دهنده برنامه ریزی و توجه مسئولان این کشور به مقوله ورزش و سلامت جسم است.
آمار نه چندان قابل قبولطبق آمار وزارت ورزش و جوانان، سرانه فضا‌های ورزشی در ایران حدود یک متر است، البته نا گفته نماند در سال ۹۸-۹۷، این سرانه در کشورمان حدود ۸۰ تا ۸۷ سانتی‌متر مربع بود که به یک باره با افتتاح پروژه‌های ورزشی در مناطق مختلف کشور به رشد نسبتا مناسبی رسید، هر چند هنوز با استاندارد جهانی فاصله زیادی دارد.
مسئولان وزارت ورزش و جوانان در استان‌های مختلف همواره بر این موضوع تاکید دارند که در هفت سال اخیر و در دولت‌های یازدهم و دوزادهم، بیش از ۱۱ درصد به سرانه ورزشی کشور اضافه شده است، اما آیا در شرایطی که این روز‌ها بیماری چاقی و مشکلات عدم تحرک جوانان، سلامت عمومی کشور را با تهدید مواجه کرده، این میزان سرانه ورزشی کافی است و نباید فکری به حال افزایش آن کرد؟
آمار وزارت بهداشت می‌گوید ۶۰ درصد جمعیت بالای ۱۸ سال کشور که جمعیتی بالغ بر ۲۵ میلیون نفر را شامل می‌شود، دارای اضافه وزن هستند و میلیون‌ها کودک و نوجوان چاق هستند، این آمار نشان می‌دهد که بسیاری از شهروندان ایرانی یا ورزش نمی‌کنند یا اینکه فضایی برای ورزش کردن و تحرک در اختیار ندارند، اما در عوض میلیون‌ها رستوران فست‌فودی داریم که یکی از عمده‌ترین دلایل بروز چاقی است!
شهر قم یکی از شش کلانشهر کشور است که از کمبود فضای ورزشی رنج می‌برد، هر چند این شهر ظرفیت‌های خوبی برای توسعه در این زمینه دارد و اقدامات خوبی هم در سال‌های گذشته صورت گرفته، اما همچنان سرانه ورزشی اش با رقم ۵۲ سانتی متر مربع، فاصله زیادی حتی با میانگین نه چندان مطلوب کشور دارد.
وجود قهرمانان و نام آوران بین المللی از جمله امیر مهدی زاده دارای نشان طلای کاراته آسیا، علیرضا نجاتی، کشتی گیر ارزنده قمی و صاحب نشان برنز جهانی، مهدی ابراهیمی قهرمان آسیا در رشته کشتی فرنگی، حسین گلستانی قهرمان جهان در رشته والیبال نشسته و محمدرضا شعبانی که قهرمانی پاراتکواندوی جهان را در کارنامه خود دارد، بهترین گواه بر ادعای وجود ظرفیت‌های خوب در استان قم برای درخشش در رشته‌های مختلف است، و این در حالیست که این قهرمانان با کمترین امکانات به قله قهرمانی رسیده اند.
منعم مدیرکل ورزش و جوانان قم می‌گوید: از ابتدای شروع به کار دولت تدبیر و امید تا کنون با افتتاح ۳۰ مکان ورزشی و هزینه ۴۳۵ میلیارد تومانی، ۱۲۳ هزار مترمربع به فضای ورزشی قم افزوده شده است، آماری که با توجه به حضور قهرمانان ملی و بین المللی در استان و علاقه شهروندان قمی به افزایش مکان‌های ورزشی، همچنان مطلوب نیست.
کارشناسان، یکی از راه‌های برون رفت از این مشکل را تکمیل طرح‌های نیمه تمام می‌دانند، طرح‌هایی که در صدر آن‌ها پروژه ۴ هزار و ۵۰۰ نفری پردیسان قرار دارد؛ پروژه‌ای که هم روند اجرای عملیات آن قفل شده و هم قفل درب ورودی اش زنگ زده، طرحی بزرگ که با وجود گذشت بیش از ۱۱ سال از آغاز عملیات اجرایی آن، با پیشرفتی حدود ۷۰ درصدی به حال خود رها شده و سال هاست در هاله‌ای از بلاتکلیفی، روز‌های فرسودگی را سپردی می‌کند.
این پروژه که نقش موثری در افزیش سرانه ورزشی استان دارد می‌تواند به طور چشمگیری سرانه ورزشی قم را به نورم سرانه ورزشی کشور نزدیک کند.
آنچه گذشت...داستان این پروژه ورزشی از ۲۸ بهمن ۸۸ آغاز شد، زمانی که موسی پور، استاندار وقت قم کلنگ آن را بر زمین زد.
با کلنگ زنی این پروژه، عملیات اجرایی با روندی قابل قبول آغاز می‌شود به طوری که عباس جهان بینی، مدیرکل وقت ورزش و جوانان، در دهم خرداد ۹۱ قول افتتاح این پروژه را تا سال ۹۲ می‌دهد، قولی که فقط البته در حد حرف باقی ماند.
این قول محقق نمی‌شود تا اینکه عباس جهان بینی جای خود را به جواد عابدینی می‌دهد!
با روی کار آمدن عابدینی، این پروژه اگرچه مقطعی و کوتاه، جان تازه‌ای به خود گرفت، اما وعده‌های مدیر کل جدید هم راه به جایی نبرد و مهر تعطیلی بر پیشانی این طرح نواخته شد.
قول‌های تکراری در این سال‌ها همچنان ادامه داشت تا جایی که ابتدای سال ۹۷، صادقی استاندار وقت قم این بار قول افتتاح این ورزشگاه را در آینده نزدیک می‌دهد، قولی که خوشحالی ورزش دوستان را به همراه داشت و البته باز هم در حد تیتر روزنامه‌های ورزشی باقی ماند.
ماجرای افتتاح این پروژه ورزشی در همان سال و موقعی که استاندار وقت قم فکر می‌کرد می‌تواند این پروژه را به بهره برداری برساند، تا جایی پیش رفت که افتتاح آن بر دهان سلطانی فر، وزیر ورزش و جوانان هم افتاد!
وی همان سال در سفر به قم بازدیدی از این پروژه نیمه تمام داشت و جمله صادقی استاندار قم را تکرار کرد و قول داد تا پایان سال ۹۷ پرونده این پروژه ورزشی بسته شود.
صحبت‌هایی که فقط در حد یک تصویر و صدا باقی ماند تا تنها آرشیو صدا و سیما بایگانی شود!
از آخرین صحبت‌های وزیر تاکنون بیش از ۳ سال می‌گذرد و نه تنها این قول هم مثل قول‌های دیگر محقق نشده، بلکه گره‌های فراوانی هم در ساخت و تکمیل این پروژه ایجاد شده.
منعم مدیرکل فعلی ورزش و جوانان قم به افتتاح این پروژه امیدوار است، اما زمان خاصی را برای افتتاح آن معین نمی‌کند!
شاید او هم از آرشیو شدن قول هایش می‌ترسد و نمی‌خواهد مانند مسئولان سابق و اسبق خودش، صحبت هایش فقط در حد یک شعار باقی بماند.
داستانی که تمامی نداردالبته این نخستین بار نیست که پروژه‌ای در استان قم بلاتکلیف رها می‌شود، مردم این شهر بار‌ها طعم تلخ این بی تدبیری‌ها را از سوی مسئولان دولت‌های مختلف چشیده اند، از مونوریل مشهور گرفته تا فرودگاهی که حتی مسئولانی در حد سران قوه هم نتوانستند آبی بر آتش دل سرمایه گذارانش بریزند و این غائله این پروژه مهم کشوری را ختم به خیر کنند، رها شدن پروژه‌هایی از این دست، دو وجه جانسوز دارد، یکی سرمایه‌هایی که یا مستقیم از جیب ملت بر باد می‌رود یا بیت المال مسلمین، و دیگری نا امیدی سرمایه گذاران از سرمایه گذاری در طرح‌های اقتصادی کشور است، پول‌هایی هنگفت که به جای سر و سامان دادن به اوضاع آشفته معیشت و بیکاری جوانان، به سمت کشور‌هایی سرازیر می‌شود، که صاحبانشان یا به خون این ملت تشنه اند یا در بهترین حالت خود را رقیب سرسخت ایران در پیشرفت و شکوفایی می‌دانند.