رقابت‌های انتخابی تیم ملی تنیس روی میز بانوان در حالی دنبال میشود که بازیکنان جوان و جویای نام نتایج شگفت آوری مقابل ستاره‌های سال‌های نه چندان دور کسب می‌کنند.
سال‌ها بود برخی از این بازیکنان در طول رقابت‌های انتخابی یکه تازی می‌کردند و رقیبی نداشتند و در مقابل دیگر بازیکنان حرف اول را می‌زدند، اما در یکی ۲ سال اخیر وضعیت زمین تا آسمان تغییر کرده است.
در این دوره از رقابت‌های انتخابی تیم ملی شاهد هستیم که ستاره‌های سال‌های گذشته کم فروغ ظاهر شده اند تا جایی که حتی به دور دوم هم راه پیدا نکرده اند!
بهتر نیست این بازیکنان که در کارنامه خود حضور در بالاترین سطح مسابقات از جمله المپیک را دارند در همین دوران اوج، خداحافظی کنند و راکت‌ها را روی میز بگذارند تا فضا برای نیرو‌های جوانتر باز شود و آن‌ها هم فرصتی برای خودنمایی پیدا کنند؟
این که بازیکن بداند هر نتیجه‌ای به دست آورد باز هم سند تیم ملی به نامش خورده است باعث بی انگیزگی در میان تازه نفس‌ها می‌شوند چرا که می‌دانند تلاش‌هایشان بی فایده است و یک صندلی تیم ملی از قبل رزرو شده است و آن‌ها باید برای سه صندلی دیگر بجنگند.
همانطور که ورزشکار یک روز وارد دنیای حرفه‌ای میشود باید روزی هم خداحافظی کند، چه بهتر که خداحافظی را در زمان درست انجام دهد تا مانع از رشد دیگران نشود.
در این صورت است که فدراسیون شرایط و سرمایه گذاری‌ها را برای دیگر بازیکنان انجام می‌دهد و از تجارب پیشکسوتان هم برای حضور موفق ملی پوشان در رقابت‌های بین المللی استفاده خواهد شد.
در مسابقات انتخابی تیم ملی مهشید اشتری بازیکن جوان و آینده دار ایران توانست عنوان نخستین عضو تیم ملی را به خود اختصاص دهد، در دور دوم این رقابت‌ها هم تا اینجای کار شیما صفایی، مریم فرعی، پریناز حاجیلو و هلیا اصغری به مرحله نهایی راه یافته اند و از میان آن‌ها یک نفر (قهرمان) به تیم ملی راه پیدا خواهد کرد، این پینگ پنگ بازان همگی جزو بازیکنان جوان ایران هستند که برای درخشش در دنیای حرفه‌ای نیاز به حمایت، برنامه ریزی و سرمایه گذاری دارند تا بتوانند آینده این رشته را درخشان‌تر کنند.
| انسیه ورزنده خبرنگار سرويس ورزشی، خبرگزاری صدا و سیما |
