در ادبیات کهن صنوبر به درختی بی ثمر معروف است، اما حالا این درختانِ بلند دیگر بی‌حاصل نیستند آنها حافظان جنگل و گونه‌های زیبای آنند.
ما به باغ صنوبرآقای امیری در روستای دورافتاده و جنگلی چنگیزه در شهرستان سنقر و کلیایی آمده‌ایم.
او سال‌هاست کارش زراعت چوب صنوبر است و همین زمستان پارسال بود که به عنوان زراعت کار نمونه چوب ، در کشور معرفی شد . می‌گوید: "خوشحال است که با زراعت چوب سهمی در حفظ جنگل‌های زیبای کشور دارد".
آقای امیری در سال ۸۰ با دو هکتار شروع به کار کرد و حالا سطح زیر کشت را به ۳۰ هکتار رسانده او معتقد است با توجه به قطع بیش از حد درختان شمال ،کشت صنوبر برای زراعت بسیار اهمیت دارد او این درختان بلند را این گونه توصیف می‌کند: بودنش زیباست و مرگش طبیعت را آباد می‌کند.
این زراعت کار نمونه کشور می‌خواهد سطح زیر کشت را تا ۵۰ هکتار گسترش دهد.
با کشت صنوبر در هر هکتار ۳ نفر مشغول به کار می‌شوند همچنان که در این روستای دور افتاده آقای امیری تقریبا برای همه مردم روستا اشتغال ایجاد کرده است .
یکی از کارگران می‌گوید: پیش از این در شهری دیگر کارگری می‌کرد، اما حالا در روستای خودش مشغول به کار شده و خوشحال است که در پناه این صنوبران سهمی در حفظ گونه‌های زیبای جنگلی دارد.
به گفته آقای امیری رعایت نکات فنی در کشت این درختان می‌تواند درآمدزایی و بازدهی مناسبی برای کشاورزان داشته باشد او به کشاورزان منطقه توصیه می‌کند با توجه به شرایط آب و هوایی کشور نوع نیگرای درخت صنوبر را کشت کند که بازدهی مناسبی دارد.
چرا که این نوع از صنوبر آفت ندارد سریع رشد می‌کند و کم آب بر است.
نهال‌ها را هم اداره کل منابع طبیعی در اختیار کشاورزان قرار می‌دهد کارشناسان منابع طبیعی معتقدند: کشور ما شرایط مناسبی برای زراعت چوب دارد چرا که صنوبر یکی از نوردوست‌ترین درختان طبیعت است و با توجه به این که در کشور حدود ۱۴ ساعت آفتاب می‌تابد دارای بازدهی مناسبی حتی نسبت به کشور‌های اروپایی است که کمتر آفتاب گیرند و از این رو با رعایت نکات فنی در کشت می‌توان طی ۶ تا ۷ سال بازدهی اقتصادی مناسبی داشته باشد.
این درختان که حالت باد شکن دارند را می‌توان دور تا دور زمین‌های کشاورزی هم کاشت و از آبی که کشاورزان برای آبیاری سایر کشت‌ها استفاده می‌کنند به آنها هم داد تا بعد از چند سال با توجه به افزایش قیمت چوب در سال‌های اخیر بازدهی مناسبی برایشان به همراه داشته باشد.
حضرتی کارشناس منابع طبیعی می‌گوید: صنوبر‌ها اگر نزدیک به هم کشت شوند تا ۲۰ متر بالا می‌روند، ولی اگر با فاصله از هم کشت شوند قطر آنها زیاد می‌شود.
مسئول امور جنگل‌های اداره کل منابع طبیعی استان می‌گوید: در سال‌های اخیر زراعت چوب را با هدف کمک به معیشت مردم ، تهیه خوراک کارخانه‌های چوب و جلوگیری از تخریب جنگل‌های کشور در استان توسعه داده ایم.
به گفته جلیلیان به ازای هر هکتار زراعت چوب ۳۵۰ تا ۲۵۰ متر مکعب چوب استحصال می‌شود.
او سطح زیر کشت زراعت چوب در استان را هزار و ۸۰۰ هکتار اعلام کرد و گفت : از این سطح سالانه ۲ هزار و ۲۷۰ تن چوب تولید می‌شود.
البته زراعت چوب محدود به صنوبر نمی‌شود بلکه در مناطق گرمسیری به جای صنوبر با توجه به رشد مناسب ، درخت اکالیپتوس کشت می‌شود.
به هرحال توسعه‌ی کشت صنوبر یا اکالیپتوس در حال حاضر راهی است برای حفظ گونه‌های بکر جنگلی از شمال تا جنگل‌های زاگرس با آن بلوط‌های زیبا که سالانه حجم زیادی از آنها به دلیل سهل انگاری یا طمع ورزی به نابودی کشیده می‌شوند.
خبرنگار: پروین شهسواری