نخبگان به وِیژه اعضای هیئت علمی نقش مهمی در افزایش مشارکت مردم در عرصه های مختلف از جمله انتخابات دارند.
خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما مرکز آذربایجان شرقی در آستانه انتخابات 1400 در گفتگویی، دیدگاههای تنی چند از این نخبگان استان را درباره اهمیت این انتخابات و ویژگیهای نامزدهای اصلح جویا شده است.
تا آنجاکه ما میدانیم در سایر کشورها اقتصاد دانش بنیان یعنی اینکه به عنوان مثال” شرکت سونی اریکسون ” با دوتا دانشگاه صحبت میکند یا خودش یک دانشگاه و مرکز اموزش تاسیس میکند بعد بیانه صادر میکند که هرکسی بتواند فاند یا پذیرش دانشگاه مارو بگیرد، بعد از گرفتن مدرک تحصیلی در همین کمپانی سونی اریکسون مشغول به کار می شود ، این چنین کشوری میتواند ادعا کند که اقتصاد دانش بنیان دارد . نه اینکه در کشورما شما با کنکور وارد دانشگاه شوید بعد طی یک فرایندی یک مدرک بگیرید و در انتها دنبال کار بگردید بعد اخر در یک حیطه دیگری مشغول به فعالیت شوید اسم این کار اقتصاد دانش بنیان نیست .متاسفانه تعریف صحیح و درستی از اقتصاد دانش بنیان به ” مردم ” داده نشده است، برای اقتصاد دانش بنیان داشتن نیاز به زیر ساخت و سیاست گذاری است که مبنا آن از همان وزارت علوم می باشد . در حقیقت صنعت می بایست دانشگاه ایجاد کند چون شرکت نیاز به متخصص دارد نه اینکه دانشگاه شرکت تاسیس کند ! چون دانشگاه که نیازی به تولید ندارد . !
اینجانب نیز در این روند مشکل داوری اختراعات را دارم یعنی زمانی که طرح اینجانب نو و جدید است ولی مراجع و داوران پس از گرفتن هزینه های بالا طرح را تایید نمی کنند و در پاسخ می گویند دوست داریم طرح شما را رد کنیم برو پیش هرکسی که دوست داری بگو این مرجع را قبول ندارم اداره نیز می گوید ما طبق قانون مجبور هستیم طرح شما را رد کنیم . برخی از مراجع نیز می گویند داور متخصص ندارند !
در این خصوص یکی از متقاضیان به کارشناس اداره اختراعات متن زیر را ارسال کرده‌است :
کارشناس محترم با سلام، اینجانب بشخصه اعتقادی به روند مارکسیستی و وارداتی اداره اختراعات که با قانون اساسی کشور در تضاد می‌باشد ندارم. بر فرض مثال اداره ثبت پرونده متقاضی را در مجموع به حداقل ۵۰ مرجع ارسال کند و پرونده ۳ ماه در هر مرجع طبق قانون توقف کند تا یکی از این مراجع داور متخصص داشته باشند و طرح را درست مورد داوری قرار دهند، این یعنی اتلاف وقت چیزی حدود ۸ سال و پرداخت هزینه چیزی حدود ۳۰ میلیون تومان. در حال حاضر ۱۱ مرجع در پرونده‌های قبلی اعلام کرده‌اند داور متخصص ندارند!. اولا بعد از ۸ سال پرونده به چه درد متقاضی می‌خورد؟، دوم اینکه اگر متقاضیان بخواهند ۳۰ اظهارنامه با این روند ثبت کنند یه چیزی حدود ۹۰۰ میلیون باید هزینه کنند (بنظر شما امکان ثبت اختراع به صورت غیر مستقیم از اینجانب سلب نشده‌است ؟)، ایا بعد از اینکه سند را دریافت کردم همین دولت (قوه مجریه) این هزینه را میتواند طی فرآیندی به اینجانب برگرداند (به قول دوستمون خود سند اختراع ۵ کیلو روغن نباتی ارزش دارد ؟)، یا قرار است متقاضی در جامعه رها شود ؟. در اداره شما مردم دو دسته هستند برخی با سرمایه‌های خود اختراع ثبت می‌کنند برخی با دارایی‌های خود. اشخاصی که با دارایی خود اختراع ثبت می‌کنند مثل اعضا هیئت علمی، اشخاصی که به بدنه آزمایشگاه و پژوهشگاه‌ها متصل هستند، این افراد هر هزینه ای بابت اختراع انجام می‌دهند دولت طی فرآیندی این هزینه را به آن‌ها برگشت می‌دهد یا از طریق گرنت دانشگاهی یا از طریق پژوهش تولید. یعنی این وسط فقط پول جابجا می‌شود و کسی ضرر نمی‌کند. دسته دوم کسانی هستند که با سرمایه‌های خود اختراع انجام می‌دهند مثل افراد که مدارک عالیه دانشگاهی دارند مشغول کار هستند اما به بدنه دولت وصل نیستند، این افراد تحت هر شرایطی اگر نتوانند اظهارنامه خود را به ثبت برسانند آن‌ها هم سرمایه خود را از دست داده‌اند و هم دارایی خود را که همان اختراع می‌باشد. چون این افراد مجبور هستند نسبت به افراد اول یک مرحله بیشتر برای فرایند ثبت انرژی صرف کنند، این روند به صورتی طراحی شده که به مرور زمان قشر متوسط جامعه که ابزار تولید را در اختیار دارد منحل خواهد شد و کاپیتالیسم رخ خواهد داد و …
https://ipm.ssaa.ir/ENQ/List